De Bossche mecenas Jac Stienstra

Printerversie

Gepubliceerd op: 12-04-2006 | Gewijzigd op: 20-05-2013
Inhoud
Onderscheidingen voor Jac Stienstra 12 april 2006.
Nieuwe klap voor gezondheid Stienstra  22 mei 2004
Nieuws van Cultuurfonds
Stienstra treedt terug uit georganiseerde samenleving 21 oktober 2003
Stienstra 70 gala 20 september 2002
Levensloop  

Verder naar onderen: berichten over Jac Stienstra
Anjer voor Stienstra
Stienstra in magazine
Van bladenman tot projectontwikkelaar
Cultuurfonds
Stienstra-70 gala
vermogen
--------------------------------------------
Hieronder is een serie aritkelen opgenomen betreffende de -voormalige-  projectontwikkelaar Jac Stienstra,
Ook komt de Brabants Vast Goed affaire ofwel de BVG-affaire, ook wel de Stienstra-affaire genoemd, ter sprake. Die speelde vanaf ongeveer 1970 tot in de jaren 90.

Onderscheidingen voor Jac Stienstra 12 april 2006.

Een uitspraak van Lea [Verschuuren]Smulders, vastgelegd in haar  column voor BLOS-Signaal van 1992: Kinderen van Bossche basisscholen zouden eigenlijk moeten leren: -1648 De Vrede van Munster -1815 De Slag bij Waterloo en -1992 De Vrede van Stienstra.

De 73-jarige Jac Stienstra ontving 30 maart 2006 week uit handen van de CvdK Hanja May-Weggen de provinciale onderscheiding Hertog Jan. Die erkenning viel hem te beurt vanwege zijn culturele inspanningen voor de stad 's-Hertogenbosch met name voor het behoud en de restauratie van de Sint Jan. Stienstra bekleedde tal van bestuursfuncties: bij het Noordbrabants Museum, de Stichting Concertzaal die voornemens was een ondergrondse concertzaal onder de Parade te bouwen en het Internationaal Vocalisten Concours en de Stichting 's-Hertogenbosch Muziekstad.

May Weggen reikte de voormalige project-ontwikkelaar het eerbetoon uit omdat Stienstra onlangs aftrad als bestuurslid van de Stichting Nationaal Monument Sint Jan. De onderscheiding bestaat uit een ruiterbeeld van beeldend kunstenaar Willy van der Putt.
Door de parochie Binnenstad, tegenwoordig St.Jan Evangelist geheten, werd Stienstra de parochiepenning uitgereikt. Dat gebeurde vanwege diens afscheid als bestuurslid van de Stichting Nationaal Monument Sint Jan. POlebaan Van Rossem overhandigde Stienstra ,die vele acties heeft geëntameerd de erkenning.
Stienstra hersteld / den bosch, najaar 2005.
Na de inzinking van december 2002 en de gevolgen van het anorisma van 2004 is Stienstra er weer redelijk boven op geraakt. Maar die tegenslagen hebben hem er wel toe besloten enkele bestuurstaken af te stoten. Zijn leeftijd van 73 jaar speelde bij dat besluit uiteraard ook een rol. 

Stienstra ernstig verzwakt  -22 mei 2004.
Door een anorisma is Jac Stienstra begin mei 2004 ernstig in zijn lichamelijke gesteldheid geraakt. Stienstra werd begin mei geconfronteerd met een bloeding van de aorta, wat onder doktoren een klapband wordt genoemd. 
Doordat er spoedig medisch werd ingegrepen is de aandoening tijdig verholpen kunnen worden, maar het had niet langer moeten duren of..... . Een dergelijk springen van je hoofdslagader is bijna altijd dodelijk.
Maar het herstel verloopt dit keer erg moeizaam. De  bijna 72-jarige Heerlenaar komt maar langzaam uit de inzinking te boven. Het genezingsproces verloopt nog trager dan na de hartoperatie in december 2002. 

Weer nieuws van Cultuurfonds
Recent -begin november 2003 -kondigde het Cultuurfonds Soetelieve een concert aan met Svjatoslav Presnyakov die eerder een stipendium van het fonds ontving. Het bericht kwam na maanden van luwte rond de activiteiten van dit in 2002 ingesteld fonds.De stichter Jacques Stienstra excuseert zich vanwege zijn hartoperatie [december 2002] die -zeker succesvol is verlopen -maar nogal weerslag heeft gehad op zijn conditie. 

Stienstra treedt terug uit georganiseerde samenleving  21 oktober 2003]
Jac Stienstra trekt zich van lieverlee steeds meer terug uit de -georganiseerde - Bossche samenleving. Sedert hij in december 2002 werd getroffen door een hartaandoening en daarvoor werd geopereerd kwam hij maar moeizaam weer op gang. De ingreep en de aandoening van de aders rondom zijn hart betekent een terugslag op de fysieke conditie van deze ondernemer wiens naam aan vele zaken en instellingen is verbonden.
Stienstra [*19 september 1932] is een man van ideeën & idealen, waarvan er vele zijn gerealiseerd, behalve het groothandelscentrum Soetelieve dat in zijn opzet - de mogelijkheden en toenmalige ontwikkelingen in acht genomen - bedoeld was als een breedschalig ! winkelcentrum-in-de-wei*, vergelijkbaar met het huidige Ekkersreit in Eindhoven. 
Ook een gepasseerd station is de concertzaal en een museum dat op een inzichtelijke wijze een beeld kon geven van de Bossche geschiedenis. Dit idee, waarbij bezoekers gezeten in kleine mobiels, door een historisch 'park' werden gevoerd, was overigens afkomstig van Tom Odems.

Het terugtreden van de 71-jarige Stienstra betekent het afhaken van bestuursfuncties zoals onder meer het Internationaal Vocalistenconcours, de Mattheus Passion, de stichting nationaal Monument Sint Jan en andere grotere of kleinschalige instellingen en organisaties actief op gebied van cultuur en liefdadigheid.
In ieder geval herinneren het Cultuurfonds Soetelieve en Stienstra als sponsor van vele Bossche activiteiten blijvend aan deze Bossche mecenas. 

*Noot bij breedschalig winkelcentrum: Breedschalig geeft aan dat Stienstra in de loop van de jaren zeventig de idee kreeg dat groothandelscentrum buiten de toegestane artikelen zoals auto's, boten, caravans en meubels[ABM] ook meer detail-gerichte artikelen zoals fournituren benodigdheden, gereedschappen en andere aan de ABM-reeks verwante artikelen toe te voegen. Juist die artikelen waren in een clausule van het contract van 1972 uitgesloten! 

Stienstra - 70 gala    20 september 2002. 
La ‘Fine fleur de Bois-le-Duc’ était présente le jeudi soir au 70me anniversaire de Jac Stienstra, fêté au Théatre sur la Parade.Een tot de nok toe gevulde [950 gasten] theaterzaal gaf acte de présence bij een cultureel program onder de titel ‘Jong talent’. In het opzicht ‘jong’ gaf de opening door het 62 leden tellend Rosmalens mannenkoor olv Fred van de Grint -met nogal wat éminences grises - een lichte hilarische reactie bij het publiek.
Hun optreden -met een persoonlijk gezongen ‘Lang zal Stienstra leven’- overigens zeker ook voor het overige, gaf dit concertprogramma een hoogstaande aaneenschakeling van jong getalenteerde musici waarvan -zonder iemand te kort te willen doen - de 15-jarige Haagse virtuoos Jeroen van der Wel en de even oude Oekraïnse pianist [woonachtig in Vlissingen] Svatoslav Presnyakov de harten stalen van het muisstille publiek.
Stienstra maakte bekend dat, tot op heden voor het Cultuurfonds Soetelieve- waar het deze verjaardag omdraaide-20.000 euro was gestort, een bedrag aangroeiend naar hij hoopte, dat hij steeds zal verdubbelen.

Cultuurfonds van jarige Stienstra , 20 september 2002.
Jacques Stienstra [*Heerlen, 19 september 1932] maakte van zijn 70-ste verjaardag een gala en schonk zelf een bedrag aan het Cultuurfonds Soetelieve dat hij onlangs instelde.

Met een gala heeft de bekende Bossche voormalige projectontwikkelaar Jacques Stienstra op zijn 70-ste verjaardag 19 september 2002] een cultuurfonds ingewijd. Vooral jonge- krap bemiddelde- musici traden tijdens die avond in TheateradParade op. Daarbij was ' le ‘Fin de fleur de Bois le Duc’   présent. Het 62 leden tellend Rosmalens mannenkoor olv Fred van de Grint -met nogal wat éminences grises - beet het spits af.
Hun optreden -met een persoonlijk gezongen ‘Lang zal Stienstra leven’- gaf dit concert een persoonlijk tintje.
Met name de 15-jarige Haagse virtuoos Jeroen van der Wel en de even oude Oekraïnse pianist [woonachtig in Vlissingen] Svatoslav Presnyakov stalen de harten van het muisstille publiek.
Stienstra maakte bekend dat, tot op heden voor het Cultuurfonds Soetelieve- waar het deze verjaardag omdraaide-20.000 euro was gestort, een bedrag aangroeiend naar hij hoopte, dat hij steeds zal verdubbelen.  

Cultuurfonds Soetelieve  17 september 2002.
Op zijn zeventigste verjaardag zal Jac Stienstra donderdag 19 september 2002 in Theater aan de Parade het door hemzelf geïnitieerde cultuurfonds Soetelieve instellen. Dat fonds is bedoeld ter ondersteuning van veel 'jonge aanstormende muzikale talenten'.
De gelijknamige stichting laat zich adviseren door Karel Hubée, Ruud van der Meer en Rudolf Jansen.
Een uitgelezen publiek kan op Stienstra's verjaardag in Theater aan de Parade kennis nemen van enkele ' jong getalenteerden' tijdens een muzikale avond. ' In plaats van cadeautjes en bloemen,' aldus de gastheer.
Bovenstaand bericht en de verjaardag van Jac.Stienstra was aanleiding een pagina over hem op de site van Bastion Oranje te openen.

Levensloop
Jacobus Hendrikus Hubertus -roepnaam Jacques - Stienstra [*Heerlen, 19 september 1932] is bekend geraakt als ontwikkelaar van Soetelieve. Dat is een begrip, dat door de tegenstellingen tussen Bossche ambtenaren en Stienstra als initiator van het handelscentrum Soetelieve, speelde in de jaren zeventig tot negentig toe.
Jacques Stienstra is de zoon van een Friese vader en een Heerlense moeder. Jacques was getrouwd met Chrisje Hoedemakers. Uit dit huwelijk zijn twee zonen - Paul en Ronald - voortgekomen.
Ronald is nog enige tijd directeur geweest van Soetelieve Exploitatiemaatschappij. Paul begeeft zich veelal in de muziek
Op 21 juni 1998 is Stienstra hertrouwd met Lya Schutselaars, de voormalige echtgenote van de Vughtse tandarts Jan Oerlemans. Tussentijds heeft hij nog diverse relaties achter de rug gehad. Na zijn scheiding -in het tijdperk Brabants Vastgoed- was dat met Erna Sporenberg, vervolgens met Marianne Strijbosch-Keser en kortstondig met de echtgenote van Wim Dik.

Momenteel geniet Stienstra van zijn pensioen. Hij woont in de wijk ' t Ven in Rosmalen en is - zoals dat heet- 'in goede doen' . Hoewel in Rosmalen woonachtig, gedraagt hij zich als een ingeburgerde Bosschenaar. 
Zijn liefde voor de stad steekt Stienstra niet onder stoelen of banken. Ondanks de affaire met de gemeente- beter bekend als de Brabants Vast Goedzaak - is hij de stad welgezind gebleven. Om die redenen trad -een treedt hij nog op- als mecenas van ’s-Hertogenbosch.

Door zijn goedgeefsheid zijn vele culturele initiatieven ontwikkeld of hebben voortgang kunnen vinden. Het Internationaal Vocalistenconcours, als het om iets spraakmakends gaat en kleinschaliger projecten, bijvoorbeeld op gebied van de heemkunde, mogen/mochten in zijn begunstiging delen.
Op het begrip ‘welslagen’ moet minstens een uitzondering gemaakt worden: de idee van de persoonlijk door Stienstra geëntameerde ondergrondse concertzaal. 

Voor de stad opgeteld zijn dat twee missers die zich in krap tien jaar tijd afspeelden. Eerst vertrok het Brabants Orkest en vervolgens stemde de Bossche raad op instigatie van de PvdA-wethouder Hans Dona- de stemming volgend - tegen het voorstel van de bouw van een concertzaal onder de Parade. Het staat er in een regel, maar er is heel wat over gaande geweest.
Brabants Vastgoed affaire
Het is overigens de vraag of politiek gezien het niet doorgaan van het groothandelscentrum Soetelieve ook een misser is geweest..?
In de rechtszaak beweert de gemeente Den Bosch dat de schade die Stienstra eiste, juist door een economische malaise, veel te hoog was ingeschat.
Stienstra vroeg- na veel procederen- 240 miljoen gulden, maar kreeg slechts 80 miljoen. De gemeente bleef bereid slechts 30 miljoen te betalen. Dat werd na een compromis dus 80 miljoen gulden. Een eenvoudige rekensom laat zien wie er het beste , of wie er het slechtste van af kwam. Over die affaire valt nadien nimmer iets te vernemen. 
 
Carrière
Stienstra begon in 1958 in een opkamertje aan de Heiweg in Nuland. Daar voltrokken zich de eerste transacties.
De jaren 50/60 was de tijd dat projectontwikkelaars de woningmarkt van het agrarische Rosmalen beheersten. Na de aristocraat jonkheer Von der Heijden* die wars van nieuwbouw en industrie was, kwam Mazairac die van het boerendorp-op-de-hei een stadse gemeente wilde maken. Mazairac onderhield goede relaties met de huizenbouwers en aannemers.
De politici lieten zich te vaak de les lezen door de aannemers en makelaars. Maar in de gemeenteraad van het amper 7.000 zielen tellende dorp rees verzet tegen de huisjespolitiek van de gemeente.
De projectontwikkelaars werden beschouwd als speculanten die zich verrijkten ten koste van de burgers. Daar moest tegen opgetreden worden!
 
In de jaren vijftig/zestig verrichtte Stienstra zijn werk vanuit zijn huisje in Nuland. Oorspronkelijk was hij een ‘bladenman’. Voor het rayon DenBosch had hij het agentschap van enkele geïllustreerde weekbladen. Spoedig werd hij inspecteur van de bladen van de Geïllustreerde Pers. Daarnaast was hij verzekeringsagent. Dagelijks reed hij op zijn oude fiets naar Rosmalen dat niet groter was dan de oude kern. Het rayon dijde uit en de portefeuille groeide.
De gemeentepolitiek van Rosmalen stelde in de jaren rond 1960 nog weinig voor. Het was net geen dorpspolitiek meer. De organisatie van politieke partijen en het raadslidschap behoorde toe aan fanatici die er geld in wilden stoppen. De doorsnee Rosmalenaar had dat er niet voor over.

Jac Stienstra bekend geraakt door de Brabants Vastgoed Affaire, maar de Heerlenaar bouwde ook een repuatatie op als weldoener van  de stad waarvoor hij vele - merendeels - cultureel getinte activiteiten ondersteunde,  zoals het IVC, Muziekbeurs voor aankomend talent, de Vereniging Sociëteit Casino en wat het niet haalde een concertzaal. foto ©  paul kriele, 6 juni 1999

 
lijsttrekker Stienstra
De fanatieke Jac Stienstra stond bekend als een slimme jongen die door zijn werk als verzekeringsagent thuis raakte in de bouwwereld en assurantiën.
Samen met Antoon Deckers, die voor De Molen werkte, en Jan Hoofs manager bij de Friese Vlag ageerden zij tegen de projectontwikkelaars die de woningmarkt in Rosmalen beheersten.
Gedrieën namen zij het initiatief om een partij op te richten daarin gestuurd door Stienstra die vanwege zijn goede doen vanzelfsprekend lijsttrekker werd.
Stienstra werd ook nog eens als fractievoorzitter de woordvoerder van de partij, waarvan de leden me’kaar goed kenden en ook in het dorp gezien waren. De fractievergaderingen vonden meestal plaats aan huis bij de voorzitter.
 
Hoofs: ‘Onze doelstelling was een reactie op de gemeentelijke woningbouw en wij wilden ageren tegen de macht van de projectontwikkelaars.
Onze naam ‘Rosmalens Belang’ was logisch wanneer je aan onze ideologie denkt’, zegt
Hoofs, die later bekendheid kreeg door zijn ‘Rosmalens Kwartiertje’ voor de ROOS.
Elke partijlid had een kaartje met zijn foto en naam erop en in vertgedrukte letters:
Stemt lijst I.

bekende raadsleden
Hoofs:’ Intussen had Stienstra- die goed boerde met zijn makelaardij- aan de Jkvr. de La Courtlaan een huis laten bouwen. Voor ons als gewone jongens was het een droomhuis. Tegenwoordig woont er tandarts Verhagen.
Chris Abelen, tegenwoordig de bekendste makelaar van Rosmalen, was zo ongeveer degene die de lijst afsloot. Met zo’n bekendheid aan kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen was het begrijpelijk dat Rosmalens Belang al de eerste keer vier zetels behaalde.
Hoofs: ‘Al ging het nog allemaal op zijn boerenfluitjes, die ‘boeren’ waren wel erg fanatiek. Dankzij Stienstra zaten we goed bij kas. Ieder van ons stak de handen uit de mouwen. Kort voor de verkiezingen werd bij wijze van spreken heel Rosmalen onder gekalkt met partijleuzen van Rosmalens Belang.’  
Stienstra had relaties opgebouwd door zijn partijwerk en als beginnend makelaar.
Het was een hele kiene man. Dankzij die kennis was hij bekend met de dorpsuitbreidingen en het beleid van de afdeling Grondzaken.
Zijn eerste huizen als makelaar verkocht Stienstra voor Aannemer Timmers in ‘t Ven. 
Toen Stienstra, kort nadat hij in de raad was gekomen, als makelaar met grondaankopen begon, rees er eerst bezwaar en toen verzet tegen zijn raadslidmaatschap. Het strookte natuurlijk niet met het uitgangspunt van de partij. Die kwam juist in verzet tegen het ver­schijnsel ‘projectontwikkelaar’, terwijl Stienstra zich als zodanig begon te manifesteren.
Dat was de reden dat hij ‘wegens drukke werkzaamheden’ is gestopt met de politiek.
Hoofs die persoonlijk bevriend raakte met Stienstra:’Het is een kiene man. Dat hij in grondza­ken begon heeft hij niet opzettelijk gedaan. Het was nogal een snelle. Maar het was naïef van hem om niet aan belangenverstrengeling te denken.’
vervolg levensloop
In de jaren rond 1965 stond de Rosmalense raadsvergadering op zijn kop. De krant stonden er bol van dat het raadslid Stienstra zich tevens als makelaar uitgaf! Het was natuurlijk erg hypocriet dat je ontstaat uit verzet tegen projectontwikkelaars terwijl je er zelf eentje wordt.
Stienstra’s carrière als politicus heeft dan ook maar kort geduurd.
Hoofs:’Als ik nog denk aan zijn optrekje in Nuland en aan wat hij geworden is dan is hij voor mij het voorbeeld van de krantenjongen die miljonair werd.
van bladenman tot projectontwikkelaar
 Stienstra heeft zich via het colporteurschap en vervolgens agentschap van weekbladen [Geïllustreerde pers], daarna verzekeringsagent genesteld in de bouwmarkt.
Door uitwisselingen en relaties in die kringen [netwerk avant la lettre] ontplooide hij zich op de bouwmarkt. Rosmalen staat nog bekend als dorp van transporteurs [zand], wegenbouwers en aannemers] .
In die contacten knoopte hij ook relaties aan in de onroerend goedmarkt waar de handige Stienstra zich al als een ondernemend zakenman bewees. Dat hoofdstuk onroerend goed is een apart chapiter, wat later nog aan bod komt
In de media steekt af en toe de naam Stienstra als projectontwikkelaar nog de kop op. Maar dat zijn maatschappijen voortgekomen uit de ambities van de drie gebroeders Stienstra die in 1970 uit elkaar gingen. Stienstra zette in Brabant zijn activiteiten voort, zijn broers doen dat vooral in Limburg. Op gebied van projectontwikkeling is noch Jac Stienstra, evenmin de Stienstra b.v. nog actief. De exploitatie van bedrijfsgebouwen behoort nog wel tot de portefeuille van het bedrijf waarin de naam Stienstra voorkomt.

>>>Berichten: 
Anjer voor Jac Stienstra   28 mei 2002.  
Prins Bernhard reikt 21 juni in het Koninklijk Paleis op de Dam aan onder meer Jac Stienstra de zilveren anjer uit. Stienstra geboortig in 1932 in Heerlen maar al eind jaren zestig in de Bossche ommelanden actief , heeft zich ingezet voor het Bossche culturele leven en historisch erfgoed.
Behalve dat hij uiteenlopende functies bekleedt, draagt hij zijn steentje bij aan publicaties en -vaak historische- muziekuitvoeringen. De Bossche mecenas die in 21 juni zeventig wordt, is een groot sponsor van de Herdenkingsconcerten en het Internationaal Vocalistenconcours. Niet voor niets dat hij financieel deelgenoot/initiatiefnemer was van een op te zetten Muziekcentrum op de hoek Hekellaan/Nachtegaalslaantje, een plan dat overigens bakzeil haalde.
Ruim 40 jaar geleden kwam de toen nog 28-jarige Heerlenaar naar Den Bosch en vestigde zich op de Heiweg in Rosmalen, eerst als bladenman vervolgens als verzekeringsagent en begon rond 1960 op de Jonkvrouw de la Courtlaan als makelaar. Uit die tijd dateert ook zijn raadslidmaatschap van de Rosmalense gemeenteraad.
In zijn Bossche tijd als projectontwikkelaar raakte hij nog het meest bekend door zijn confrontatie met de gemeente die hem belemmerde zijn handelscentrum Soetelieve- dat overigens als groothandelscentrum was bedoeld, meer als detailhandelscentrum te ontwikkelen.

Een van de kantoorpanden die behoord hebben tot de portefeuille van Stienstra Onroerend Goed BV.

Boulevard en Stienstra in magazine  27 augustus 2002.
Het septembernummer van Brabant Cultureel bevat een terugblik op de Boulevard. Joep van Dal resp. Anna van der Burgt maakten de foto’s resp. tekeningen voor dat artikel.
Het nieuwe Bossche muziektheaterfestival wordt belicht in OORPROEVEN, afgeleid van de titel van het festival Voorproeven [21 en 22 september 2002].
Door de instelling van een Cultuurfonds voor min vermogende maar veelbelovende muziek - en theaterartiesten en de erkenning met een zilveren Anjer verschijnt Jac Stienstra in september 2002in het Brabantse tijdschrift.
Naast Reg ten Zijthoff is ook Camiel Hamans toegetreden tot de eindredactie.

Muziek-studiebeurs Soetelieve  9 juni 2002. 
Jac Stienstra zal op zijn zeventigste verjaardag een studiebeurs voor aankomend muziektalent instellen. Die aankondiging gebeurde bij de –eerder voltrokken- uitreiking aan hem door directeur Noordbrabants Museum Jan van Laarhoven van het eerste exemplaar ‘Thema vol Variaties’ , een populair geschreven en rijk van plaatjes voorziene enceclopedie van de Bossche muziekgeschiedenis.

Stienstra’s geste is ingegeven doordat hij zelf vroeger wel de kwaliteit had om operazanger te worden, maar zijn ouders niet de financiële middelen bezaten om zijn wens in vervulling te doen gaan. De voormalige projectontwikkelaar ziet dat er veel muzikaal talent bestaat, zowel op vocaal als op instrumentaal niveau, maar dat er ook heden ten dage jongeren zijn die er geen geld voor hebben. Stienstra zei vanmiddag in de voormalige Statenzaal via een wat gebrekkige digitale opname dat hij hen graag wil ondersteunen.
Komend najaar - op zijn zeventigste verjaardag [19 september 2002]  wordt het = Cultuurfonds Soetelieve = ingesteld en de details bekend gemaakt.

Stienstra's vermogen
Bij inschatting van het vermogen van Jacques Stienstra ligt der herinnering dichtbij aan de Brabants Vastgoed-zaak. De ontknoping van die zaak was het compromis door burgemeester Don Burgers aangedragen, en blijkbaar door voormalig wethouder Hans Dona ingeleid- de toekenning van 80 miljoen. Dat bedrag was een schikking tussen de eis van 240 miljoen van Brabants Vast Goed en de 30 miljoen die de gemeente berekend had. Met dat compromis kwam een eindresultaat aan een jarenlange schadestaat procedure.

Behalve dat daar minimaal 40 % belasting af moet zal Stienstra eerst zijn adviseurs en advocaten hebben terug betaald. Na aftrek van alle onkosten resteert wellicht 30 miljoen gulden Stienstra zelf zal ook nog eens attenderen op het feit dat die procedure hem jaren heeft gekost. 
Al met al wordt dat door die factoren een moeilijk te berekenen bedrag. 

Door het niet doorgaan van Soetelieve had Brabants Vastgoed een schadepost geleden. De gemeente bracht eertijds als element in dat de economische omstandigheden van de jaren 70-80 helemaal niet zo rooskleurig waren als Stienstra had voorgesteld. Immers Stienstra moest natuurlijk op een hoog schadebedrag uitkomen. 
Tegenover dat schadebedrag bracht de gemeente via haar adviseurs en advocaten een geringschattend element in. 

Kortom: het vermogen van mijnheer Stienstra, opgebouwd uit huizen die op Maaspoort [1500], in de Kruiskamp [400], Rompert [400]. de Morgen [77], Herven [54] en in Rosmalen zijn gerealiseerd. Nog aangevuld met het winkelcentrum Rivierenplein, en ook nog wat kantoren in de Marktstraat, nabij het station, in de Beurdsestraat en op de Herven. Dat realistische Monopolyspel levert de zakenman een vermogen op dat ligt in de miljoenen. Beter gezegd: dat onroerend goed vertegenwoordigt een waarde van rond de 1500 miljoen euro, in het geval Stienstra die objecten nog bezit... .

Henk Stienstra
Die 30 miljoen gulden van 1994 is maar een schriel bedrag vergeleken bij wat broer Henk Stienstra in Heerlen heeft weten op te bouwen met de onroerend goedmarkt. 
De start lag nog in de goede tijd toen vier zonen uit het gezin -van tien kinderen Strienstra- zich op het makelaarspad begaven: Jacques, Henk en Paul. In 1971 is dit drietal uit elkaar gegaan. 
Quote schat het vermogen van Jac Stienstra op 35 miljoen euro.
Met Henk ging het voor de wind. Vanuit de makelaardij ging hij zich meer als belegger ontwikkelen. Dat heeft hem geen windeieren gelegd: Quote schat zijn vermogen op 1,2 miljard euro. In Quote 2002 wordt dat 600 miljoen euro.
---------------------------------- 
*Noot: J.C.Molenaar: Von der Heijden gedroeg zich als een jonkheer, met Mazairac kondigt zich een nieuwe tijd aan.
Bronnen: Den Heijman Uitgeverij Bastion Oranje, februari 1997, Ge kunt me nog meer vertelle... 1989
Bovenstaand fragment is genomen uit de nog niet gepubliceerde vastlegging van de Brabants Vastgoed-zaak.
  
 


Terug naar boven