Bachcantate gered door geleende kostbare Stainerviool van Lykle Lykles

Printerversie

Gepubliceerd op: 21-11-2016 | Gewijzigd op: 21-11-2016
De uitvoering van de Bachcantate van zaterdag 19 november 2016 in de Grote Kerk op het Kerkplein was bijna niet doorgegaan. De viool van de concertmeester Maia Silberstein was kort ervoor- op de repetitie van haar stoel op de vloer gevallen, waardoor 'de kam' omklapte en 'de stapel' [die binnenin zit en het boven -, onderblad verbindt] los schoot.
Dankzij een telefoontje van de orkestmanager naar - de inmiddels gepensioneerde- Bossche violist Lykle Lykles, kon Maia Silbertstein van hem zijn kostbare Jacob Stainer- viool lenen.

Violist  Lykle Lykles met zijn Jacob Stainer viool van 1656.
	foto's © maarten kroese, 2015.

'Een Stainer viool, die gebouwd is in 1656', zo vertelt Lykle, 'was tot aan het begin van de 19e eeuw meer waard dan een Stradivarius of een Guarneri. Maar door nieuwe ontwikkelingen met het in gebruik nemen van grotere zalen werden de Stradivarius en de Guarneri geliefder door een grotere toon. Maar voor mij [en vele anderen] blijft een Stainer nog steeds de meeste verfijnde viool, die qua vakmanschap ongeëvenaard is. Bach had zelf ook een Stainer.'

Lykle Lykles kocht zijn Stainerviool van zijn studieleraar Lennart van den Ende, bij wie hij overigens zelf 50 jaar geleden aanwezig was, toen Van den Ende deze Stainer kocht'.

Het koor en orkest kregen zaterdag in een overvolle zaal van de Grote Kerk een in Bach geliefd publiek voor zich. Orkest en het Bach Collegium speelden olv Jeroen Felix 'Allein zu dir, Herr Jesu Christ' en 'Wohl dem, der sich auf deinen Gott'.
'Jammer dat de inleider zoveel tijd nam om een nogal wijds en diep-technisch verhaal te presenteren, maar het publiek toonde zich erg geduldig.
En voor de violiste Maia Silberstein was het - na dat incident - een grote genoegdoening en een unieke kans om op zo'n wereld beroemd instrument te mogen spelen. 

In een kort briefje dankte de Amerikaanse, maar in Brussel wonende violist Lykle voor het feit zij op een zo prachtig instrument mocht spelen. Het was- na een tragisch incident -werkelijk uitzonderlijk ! Ik was er erg door opgelucht.