Zoeken
Renovatie De Gruyterfabrieken eind 2011 klaar
Printerversie |
De fabrieken van De Gruyter aan de Veemarktkade hebben een hernieuwd aanzien gekregen. Het front is nog aan de Veemarktkade gericht, maar aan de achterzijde, de eerste en dus oudste bouw met de jamfabriek en 'de vermicel' [die later verhuisde],wordt mogelijk de nieuwe aanblik. Dat kan pas gebeuren als de verbindingsweg, dwars over de oude Industriehaven naar de Brabanthallen en De Gruyter, is gerealiseerd. Die aanleg maakt een omrijden langs de Dieze en het slachthuis onnodig.
Maar die kant van de fabriekshallen, waarlangs het fabrieksspoor nog loopt, ziet er nog het meest gehavend uit. Dit deel wordt het komend jaar gerenoveerd en omgebouwd tot eigentijdse kantoren.
In december 2011 staat - op een nog nader te bepalen datum- de afronding van het gehele renovatie en verbouwingstraject gepland.
Het complex, een serie verouderde gebouwen, waar de SHV in medio jaren70 mee in zijn maag zat, - het was gewoon te duur om te slopen- stond jaren leeg. In 1985 is het- door aankop van de SHV [Hamido] in eigendom van de BIM gekomen. Vanaf 1986 werd het Bedrijfsverzamelgebouw. Een herontwikklelingsplan leidde tot een proces van behouden en opknappen, vertelt Jeroen Carels van de BIM Vast Goed en verantwoordelijk voor Commerciële Zaken tijdens een rondleiding voor ex-De Gruytermedewerkers.
Intussen startte in 2008 de aanpak. Eerst de buitenkant, dan de aanleg van de loopbrug. Maar de grootste verbouwing van de oude fabrieken en binnentuinen staat nu voor de deur.
oudste jamfabriek [1934]
Aan die Zuidkant behoudt de eerste -jamfabriek - in twee verdiepingen, zijn fabrieksstatus met betonnen raamkozijnen. Maar het dak moet - compleet met isolatie- wel worden vernieuwd. Luchtbehandeling, vloerverwarming en digitale logistiek maken het tot een kantoor waar het aangenaam toeven wordt.
Aan de kant van de Veemarktkade is een horecavoorziening voor de medewerkers en de leiding van alle bedrijfsruimten en kantoren voorzien. Daarachter komt in de binnentuin, die het complex velen kent, een galerie achtige opzet.
De rondleiding door de fabriek stond dit keer [23 november 2010] onder leiding van Jeroen Carels van BIM Vastgoed.
Carels: 'Het hele gebouw is een centrum voor de creatieve ondernemer. De makende ondernemer en niet alleen kantoren. We proberen zoveel mogelijk oude details te sparen. Maar een paar jaar geleden nog kregen we van 'Welstand' een standje dat we de stalen ramen niet door kunststofkozijnen mochten vervangen.'
Carels werd geassisteerd door de voormalig medewerker van de Technische Dienst van De Gruyter Wim van Zoggel.
Boven: De fabrieksgebouwen uit medio jaren dertig aan de Veemarktkade die van hun zwarte en witte borstweringen [Trespaplaten] zijn ontdaan. De originele bouw is te voorschijn gekomen. De stalen raamkozijnen zijn gespaard gebleven. Onder de 'K' van fabriek is een café/restaurant ingericht voor de kantoren en bedrijven uit het complex. Daar is ook een nieuwe ruimere toegang gemaakt, die leidt naar een van de vele binnentuinen in een galerie-achtige opzet. -Rechts: dezelfde fabrieksgebouwen meer oostwaarts, waar ook een nieuwe toegang is gemaakt. Op de hoek zit nog de portiersloge. foto's © paul kriele, 23 november 2010. |
In de aanvang van de aanpak miste dit gebouw door een verwarring bij het ambtelijk bezoek, de status van Industrieel Erfgoed. Dat wil niet zeggen dat er niets gerespecteerd word, in tegendeel, verklaart Carels.
Juist die kleine details, een koker, een verscholen ventilator in het plafond, of een verborgen liftje, dat willen we graag in stand houden.
Aan de bouw is te zien dat vijftig jaar geleden niet naar geld gekeken werd. De gangen van het kantoorgebouw zijn nog van marmer, maar daar ligt al jaren vloerbedekking op, zodat nauwelijks iemand, behalve de laatste beheerder Wim van Zoggel, dat nog weet.
Het gehele renovatieplan is bedacht door Jeroen van de Ven en zijn medewerk[st]ers van Tarra. Dat ontwerp-en architectenbureau is nog gevestigd aan het Emmaplein. Maar Tarra verhuist in 2011 naar de begane grond van de jamfabriek aan de Veemarktkade [achterzijde Industriehaven].
Conen Studio is de interieurarchitect van het complex.
De oudste de jamfabriek [1934] en 'de vermicel' op de Zuidkant van het fabriekscomplex.
Dit deel, dat dateert van 1934 en gelegen is langszij de voormalige Industriehaven, moet nog worden aangepakt.
Langszij die Industriehaven waarlangs ook nog steeds een goederenspoor loopt, was de palletsopslag en stonden de waterketels. die allen zijn afgebroken ten behoeve van parkeerplaatsen
Onderstaande foto's zijn bij avond genomen. In het 'Extra ontsluitingsweg voor de De Gruyterfabrieken en Brabanthallen' dd. 30 maart 2011, staan nieuwe, duidelijker, foto's
Avondopnamen Boven: de buitenzijde van de oudste jamfabriek [1931/32. Links: van binnen uit gezien komt er een nieuwe ingang naar een nog in te richten kantoor en een nieuwe trappenhal. foto's © paul kriele, 23 november 2010. |
Interieur van de Jamfabriek met vroeger ook nog 'de vermicel'.
-Boven: De bovenetage van de jamfabriek, waareen enorme jamton stond, die elk dag om 6 uur begon te draaien, vertelt oud-medewerker Wim van Zoggel. Rechts boven: In dit deel van beginjaren dertig, zijn de raamkozijnen van beton, dat blijft zo. Er komt wel dubbel glas en verwarming bij de ramen, naast vloerverwarming. -Rechts: de begane grond van 'de jam'. Ook een toekomstig kantoor dat eind 2011 klaar zal zijn. |
Suikerfabriek met sheddaken
Een markant aspect uit de 'oude' tijd is, dat de fabrieksvloeren 's avonds werden schoongespoten en het water vloeide af naar buiten. In de nieuwe opzet worden deze vloeren verhoogd voor de aanleg van vloerverwarming.
Links en boven: De suikerafdeling met de unieke sheddaken die bewaard blijven. Boven: de buitenmuur van 'de suiker' wordt op enkele plaatsen opengemaakt voor lichtinval. foto's © paul kriele, 23 noevmber 2010. |
Kantoorgebouw van1956 [architect Wiltschut]
Alle kantoren krijgen luchtbehandeling, nieuwe plafonds en faciliteiten voor automatisering. Daar waar nodig, zoals in oude fabriekshallen, komt er ook vloerverwarming en op sommige plekken, zoals in 'de jam', extra verwarming voor de ramen.
Dit pand van 1956 was het eerste Bossche kantoor met dubbele beglazing.
-Vanaf de hoofdingang van het kantoorgebouw [1956] komt men op de eerste etagae uit op een 'overloop', die leidt links naar de korte directievleugel en rechts naar de kantoren. De loopbrug is pas in het voorjaar van 2010 in het verlengde van de directiegang gelegd en komt logischer uit op de oudere fabriekshallen.. -Boven de dircetiekamer met Frans balkon en een lamp waarbinnen een ventilator is aangebracht. Deze blijft ondanks de nieuwe luchtbehandeling, gehandhaafd. | |
Aan de overzijde van de directiekamer ligt een aparte directievergaderkamer. De luxe van de bouwjaren 60 straalt er nog van af, gezien de koperen decoraties voor de verwarming en de luxe gelegde parketvloer [ook nog origineel]. Maar ook het marmer, waarvan nog delen verborgen zijn. De Rotterdamse Marmerindustrie [ RMI] heeft dat marmer op de vloeren, trappen en als decoratie van het kantoorgebouw, gelegd. Van deze kamer wordt de luchtbehandeling niet gemoderniseerd, maar het oude systeem blijft behouden. | |
Vanaf de hoofdingang van het kantoorgebouw [1956] komt men op de eerste etage.
Van daaruit kan men naar de kantoren inpandig of via de 'directievleugel', via de in het voorjaar van 2010 aangelegde loopbrug, naar alle andere kantoren. De loopbrug vervangt de oude brug die erg ongelukkig was gisitueerd.
De loopbrug maakt als een aorta verbinding- via alle gangen- waarop de hoofdgebouwen met elk hun kantoorfaciliteiten zijn aangesloten.
De gebouwen, zowel kantoren als de fabriek kende vele toiletten, die niet altijd even gunstig gelegen warem. In één project worden alle wc's vervangen en gemoderniseerd.
De westelijke kantoorgang van het kantorgebouw van 1956
-Boven: Yvonne Tas, in haar niet al te groot kantoor met de buizenpost. Tas is ontwerpster van plattegronden en indelingen van grote evenementen. Op de foto rechts de rondleider van die dag Jeroen Carels van BIM Vastgoed. -Rechts boven: Van achter een houten bekisting kwam een buizenpostsysteem te voorschijn. Dat systeem verbond het kantoor met de distritubutie. Post -door wind aangedreven - werd door van de ene naar de andere kant verstuurd. -Rechts: Aan de muur van het kantoor van Tas een herinnering aan het De Gruyters Snoepje van de Week. foto's © paul kriele, 23 november 2010. |
-Links boven: De voormalige -grote- computerzaal waar enorme machines stonden. Het is nu ingedeeld voor twee kleinere kantoren. De stalen raamkozijnen evenals de plafonds blijven gehandhaafd. Er komt wel, zoals bijna overal elders, c.v., luchtbehandeling en faciliteiten voor elektra en internet e.d. . -Boven: De merkwaardig gestyleerde Engelse trap in het kantoor gebouw oostzijde. De lamp kan naar beneden worden getakeld om schoon te kunnen maken. -Links: de kantoorgang waar al bijna twee jaar kleinere kantoren zich hebben gevestigd. foto's © paul kriele, 23 november 2010 |
Fabriekshallen met tal van binnentuinen
Het complex van fabriekshallen kent vele binnentuinen. De meesten blijven gehandhaafd , sommigen zijn overkapt. Maar dat verdwijnt ook weer bij de meesten. De tuinen die ontmoetingsruimten en vrije rookruimten worden, krijgen wel nieuw straatwerk, banken en verlichting. De ontwerper is de landschapsarchitect André van den Eerenbeemt.
Er is naast 'de suiker' ook een overdekte binnentuin met mastieken dak. Dat dak wordt vervangen door een glazen dak zodat de kunstwerken in deze toekomstige kunstentuin beter uitkomen.
Boven: Gezien vanaf de directievleugel in het kantoorgebouw, waar vandaan een nieuwe loopbrug in westelijke richting loopt naar de oudere [eind jaren dertig] fabriekshallen [links en rechts]. Foto's boven vanaf die loopbrug gemaakt. -Links: het riante kantoor van de succesvolle Studio Kruif. Dit was het voormalige proeflokaal De afzuigingsbuis hangt er nog steeds. maar de rest is gemoderniseerd. foto's © paul kriele, 23 november 2010. |
Terug naar boven