Jack Mikkers en o.a. Pieter Tops sprekers op Divosa voorjaarscongres

In het Congrescentrum 1931 werd de afgelopen dagen het Divosa Voorjaarscongres gehouden met als motto ‘Lef en vertrouwen’.

Sprekers waren onder meer Frederique Six, Pieter Tops, Wim Daniëls, Paul de Beer, Ron Steenkuijl en Jack Mikkers . Dagvoorzitter van het congres, waar 700 belangstellenden bij aanwezig waren, was Ruben Maes.

*Divosa: vereniging van gemeentelijke directeuren in het sociaal domein.
Zie https:/divosa.nl  voor volledig verslag congres van donderdag 31 mei en vrijdag 1 juni 2018. 

We lichten er burgemeester Jack Mikkers en Pieter Tops uit.

Jack Mikkers verrichtte met zijn inbreng de opening. De Bossche burgemeester pakte de bouw van de Sint Jan als voorbeeld op om zijn betoog over  ‘Zonder lef en vertrouwen’ zichtbaar te maken.

‘Maak het verschil’, sprak Mikkers. 'Zonder vertrouwen was het de bouwvakkers van toen nooit gelukt. Immers ze hebben de afronding van de bouw nooit meegemaakt. Maar ze wisten wel dat het iets groots zou worden. Naast lef en vertrouwen speelt ook passie mee.  Zonder dat kom je er niet. 

Congrescentrum1931 Burgemeester Jack Mikkers opende donderdag 30 mei 2018 het Divosa voorjaarscongres in het Congrescentrum 1931. foto © diviosa 30 mei 2018. ..............................................................................................

Vervolgens stapte Mikkers over naar zijn ervaring als nieuwe burgemeester van Den Bosch. Mikkers: ‘Passie, dat geldt bij uitstek voor het sociaal domein. Ik ben hier nu acht maanden en hoor het overal. Het gaat om het verschil maken. Maatwerk leveren. Dat is momenteel het toverwoord. Tien jaar geleden speelde dat helemaal niet. Verschil tussen mensen, ideeën, trajecten. Maar altijd met oog voor de persoon om wie het gaat. Dat is de drijfveer. 

Gemeenten kunnen dat niet alleen Ook centrum gemeenten niet. We hebben partners nodig. Vergeet niet dat onze burgers onze belangrijkste partners. We vroegen hen naar hun ideeën. Daar komt zoveel uit. Bijv. een idee om huiskamers voor senioren op pantoffelafstand  te openen. Geloof me, dat is niet ver.’

Hoogleraar Bestuurskunde Pieter Tops  tevens lector aan de Politieacademie  foto © divosa, 30 mei 2018. .................................................................................................

Pieter Tops, hoogleraar bestuurskunde aan de Universiteit van Tilburg en lector politie en openbaar bestuur aan de Politieacademie.

Tops nam de toehoorders mee naar een typische Tilburgse volksbuurt De Vogeltjesbuurt. ‘ Elke stad heeft wel zo’n wijk. Deze buurt laat zien hoe de samenleving met haar onderklasse omgaat. Zelfredzaamheid en eigen kracht zijn moreel lege begrippen. Het sociaal wijkteam organiseert om de olifant in de wijk, de georganiseerde criminaliteit heen.  Streng liefhebben en duurzame precisie zijn nodig.

Tops had een ontdekkingstocht in de Tilburgse wijk gemaakt om er de werkelijkheid eens te leren kennen.

Tops: 'Tilburg is een stad waar €800 miljoen met hennep wordt verdiend. Ik ging een dag met een wijkagent mee en postte ons voor het huis van een grote crimineel. Toen die naar buiten kwam ervoer ik de werkelijkheid…

Toen de man naar buiten kwam begroette hij ons en zei: ‘Ik had jullie al verwacht’. Hij vertelde vol trots dat ie een sportschooltje in een paar garageboxen was begonnen. De Tilburger: ‘Die jeugd moet toch wat discipline worden bijgebracht. Wat normen en waarden. Als ik eet niet doe, wie dan..?’

Tops schetste kort hoe het zover  is kunnen komen. Hoe in de jaren vijftig, niet alleen in Tilburg en ook in de Bossche Graafsewijk, a-sociale gezinnen in bij elkaar werden gezet. Termen die nu pijn doen in de oren. Concentratiewijken.

Maar dat gebeurde ook met liefde en barmhartigheid. De eerste  buurthuizen met maatschappelijk werkster ontstonden in die volkbuurten. Kortom: Investeren om mensen te helpen. Is dat niet Paternalistisch ..?

Die aanpak leek zo succesvol, maar in de jaren zestig verloor de gemeente de greep  op het volkshuisvestingsbeleid: hele straten werden door families geconfisqueerd. Ook inzichten in het welzijnswerk veranderde.

Van aanpassing en verheffing naar ontplooiing: het bevrijden van het burgerlijk juk, maar dat juk was hen al jaren vreemd. Daar hadden zij zich nog nooit iets van aangetrokken. Het kwam  bij hen aan op overleven, op welke –illegale- manier ook ..
Het bleek lucratief zeker  toen in de jaren negentig  drugs en de wietteelt om de hoek kwamen kijken. Maar door dat grote geld ontstond tweespalt en jaloezie, ofwel burenruzies ‘.

De Graafsewijk was daar ook een veelzeggend voorbeeld van. Dat burgergeweld van december 2000 en april 2004 haalde de landelijke media.

Tops terug naar de volkswijken, zoals de Vogeltjesbuurt

De Vogeltjesbuurt was een parallelle samenleving, een participatiemaatschappij avant la lettre. Men ontwikkelde de eigen kracht en zelfredzaamheid. Dat was in zekere zin geen probleem. Maar dat laat ook het probleem van deze moderne begrippen zien. Het zijn lege termen en op elke situatie toepasbaar.

Deze historische schets laat zien hoe de samenleving met  haar onderklasse is omgegaan.

Voor de gemeente, sociaal werkers  en de politie ligt de harde morele opdracht  om dit op een andere manier te organiseren. Daar is lef en vertrouwen voor nodig. Het is een dagelijkse strijd van de professionals in de frontlijn. Maar ook pijnlijk om te zien dat mensen in deze wijken meer vertrouwen hebben  in de criminele wereld dan in instituties..'.

Terug naar boven