Ellen Pauel [voorheen SP], nieuwe lijsttrekker van Knillis

Knillis kiest unaniem voor Ellen Pauel

Met de keuze voor Ellen Pauel als lijsttrekker is Knillis weer helemaal terug in de politieke arena. Volgens voormalig lijsttrekker en oud raadslid Frans van Gaal heeft Knillis met de keuze voor Ellen nu weer een nieuw, jonger en ook een mooier gezicht.

Ellen is niet nieuw en beschikt over ruime ervaring in het raadswerk; “Ik zat zelf acht jaar in de raad voor de SP, maar voelde me er steeds minder thuis. Ik miste de warmte. En die heb ik, nadat ik een tijdje geleden door Frans van Gaal benaderd ben, bij Knillis wel gevonden”.  

Na een onderbreking van een jaar of drie wegens o.a. persoonlijke omstandigheden, miste Ellen de politiek en het raadswerk. “Ik heb in die tijd en ook toen ik in de raad zat gemerkt,  dat als ik weerstand krijg , de strijder in mij naar boven komt. En ik ben er nu ook helemaal klaar voor om het ‘dwarse’ Knillisgeluid te laten horen”. 

Einde persbericht.

Ellen Pauel de nieuwe lijsttrekker van Knillis. foto © paul kriele, 11 maart 2010.  ................................................................

Tijdens onze vakantie in het voorjaar vroeg mijn man wat ik het leukste vond dat ik ooit had gedaan. Ik zei meteen de politiek. Maar dat leek op dat moment een afgesloten hoofdstuk.

Een tijdje geleden  werd ik door Frans van Gaal benaderd. Die wilde mij  interesseren voor Knillis.   Dat is best aardig gelukt.  Maar ik wilde mij eerst oriënteren. Zo’n stap zet je niet zomaar na mijn ervaringen. Ik wilde uitgebreid kennis maken met de leden en het programma waar Knillis voor staat. Gaandeweg werd ik steeds enthousiaster. Van de mensen achter Knillis en waar de partij voor staat.

Ik hoor sommige denken: politiek hoe kan je dat nou leuk vinden: ellenlange raadsvergaderingen, raadsleden die praten om te praten etc.  Dat is ook zo, daar word ik niet bepaald warm van.

Maar waar ik wel warm van word is wat je kan betekenen in de raad? Ik ben acht jaar raadslid geweest en zal een paar voorbeelden geven wat ik bereikt heb.  Met één pennenstreek werden de gesubsidieerde banen geschrapt. Dit had tot gevolg dat SOS Rommelmarkt, afhankelijk van deze banen, dreigde om te vallen. Door een interpellatieverzoek is deze mooie kringloopwinkel gered;

-        Jongeren die naar de middelbare school gaan hebben een laptop nodig. Echter wanneer je uit een bijstandsgezin komt zijn daar geen financiële mogelijkheden voor. Ik heb toen een motie ingediend zodat deze scholieren via een regeling niet langer buiten de boot vallen;

-       Vrijwilligers zijn de smeerolie van de maatschappij. Deze moet je koesteren. Toen bleek dat deze groep niet verzekerd was heb ik om een vrijwilligersverzekering gevraagd. Is gehonoreerd. Dat ging niet altijd zonder slag of stoot. Er was vaak weerstand. Maar in die situatie ben ik op mijn best. Dan ontwaakt de strijder in mij. Geleerd van een oud-communist. Nee, niet van Frans van Gaal. Die kende ik toen nog niet. Maar van mijn vader. Een echte Amsterdammer. Vakbondsman in hart en nieren. Een rebel.

[Mijn] verdiensten
Ik was niet alleen in de raad,  maar ook buiten de raad actief. De overheid trekt zich terug. Daardoor laat ze gaten vallen, vooral op het gebied van sociale zorg. Ik ben, samen met anderen, aan de slag gegaan om die gaten te vullen en dat leidde tot de op zet van  de  Voedselbank, Resto Van Harte,  Weekendschool de Bollebozen,  Seniorenbus,  Voedseltuin.

Door ziekte heb ik mijn maatschappelijke activiteiten een tijd op een laag pitje moet zetten maar ik ben weer helemaal terug. Klaar om in de politiek dat dwarse geluid weer te laten horen. Tegen de stroom in te roeien. Mijn handen jeuken om er weer flink tegenaan te gaan. Ik hoef maar één voorbeeld te geven: Het  gedoe rond de fractievergoedingen, gemeenschapsgeld, belastingcenten voor politieke partijen. Geen enkel debat, geen zelfreflectie. Geen kritische kanttekeningen. Kortom. Ieder deed zijn plas en alles bleef zoals het was. Zo gaat het er hier vaak aan toe.

Ik hoop op jullie steun om dit waar te kunnen maken. En kijk uit naar de gelegenheid om samen met de Founding Fathers van Knillis en natuurlijk met jullie het College en de Raad met regelmaat een spiegel voor te kunnen houden. De luis in de pels te zijn.

Zover is het nog niet. Eerst de kandidaten, de verkiezingscampagne en het verkiezingsprogramma. Met zo’n verkiezingsprogramma heb ik er alle vertrouwen in dat aardig wat mensen op ons zullen stemmen. Maar ook belangrijker.  IK HEB ER MEGA ZIN IN.  Dank jullie voor het vertrouwen in mij.



Terug naar boven