Nieuwscafé: Duo Carol & Jeroen Dona over theater & entertainment

Gepubliceerd op: 03-12-2013 | Gewijzigd op: 03-12-2013
In het maandelijkse Nieuwscafé van maandagavond 2 december 2013 in de Verkadefabriek, waren ook de Ricoh-zakenman Carol Dona en diens zoon, Jeroen,directeur van Verlinde Entertainment, uitgenodigd.
Bosschenaren, zakenlui, dus kwam de stad, het theater en hun ambities in beeld.

Gezien de actualiteit van het afgelopen weekeind, met het feest rond 200 jaar Koninkrijk, waarbij Verlinde Entertainment de gala-avond en de opening in de Ridderzaal mocht organiseren, werd daarop even teruggekeken.
Jeroen: ‘Toen wij een jaar daarvoor die opdracht kregen was Beatrix nog koningin. Met Willem Alexander moest het programma enigszins worden omgegooid. Maar daardoor kon de formule nog wat luchtiger worden. Juist dat ‘luchtige’ stond als aantekening bij de opening in de toch stijlvolle sfeer die een Ridderzaal uitstraalt. Ook door dat luchtige was Verlinde Entertainment als producent uitgekozen.'
De trots kijkende vader Carol Dona daarover door Theo vande Zande bevraagd : Juist zijn gedrevenheid en passie, helemaal in het belang van het ondernemerschap, dat maakt hem zo goed.

Vader Carol en zoon Jeroen Dona, Bosschenaren en zakenlui met een gevoel voor zorgvuldig ondernemerschap, een eigenschap die zij van huis uit hebben meegekregen.

foto © paul kriele, 2 decemebr 2013.

Maar bij Jeroen zit het theater/revue ook in het bloed. Als kleine jongen heeft hij regelmatig op het toneel gestaan. Dat kwam omdat opa Dona revueregisseur was bij grote feesten in de stad, zoals bij Den Bosch 800.

Zorgvuldig ondernemerschap
Jeroen: ’Maar ik zat toch liever naast hem aan de regietafel Dat vond ik veel interessanter.‘
Na een periode in de horeca [Hilton Amsterdam en Londen] stapte hij bij Verlinde Entertainment binnen, waar hij na enkele jaren mede directeur werd.
Jeroen: ‘Van huis uit heb ik dat ondernemerschap meegekregen. Al jong stond ik in de winkel van mijn ouders.
Theater is bij mij niet iets wat ik moet, maar waartoe ik me van jongs af aan toe aangetrokken voel. Van mijn ouders heb ik geleerd hoe het is om zorgvuldig met mensen om te gaan en zuinig met geld te zijn.’

‘Bij Albert krijg ik alle ruimte. Mensen zeggen wel eens Albert is iemand die het allemaal graag zelf doet en vast houdt. Maar het tegendeel is waar. Hij geeft me enorm veel vrijheid. De belangrijke les die hij me heeft meegegeven was: Ga nooit op de stoel zitten van iemand die kunt inhuren. Ga zitten op de stoel van het publiek en kijk of je het snapt. Nou die eigenschap, die bescheidenheid is nu net wat onze bedrijf uitdraagt.‘

Voor vader Carol was dat theater en toneel in zijn werk bijzaak. Maar ik vind dat Jeroen puur sang de mooiste baan van Nederland heeft. 'Hij bezit talent om iets bijzonders te bedenken.’

Op de vraag van Van de Zande of dat reden was om vorig jaar achterover te hangen en je baan bij Ricoh op te geven. Hierop geeft de voormalig CEO van Ricoh een inzicht in dat verloop.
‘Ik was vijf jaar geleden bezig met plannen te maken in het vooruitzicht van mijn 63ste. Ik wilde niet op de standaard manier op mijn 65ste afscheid gaan nemen, maar dat met een goede nalatenschap regelen. Die visie is dus intussen gerealiseerd: het nieuwe werken, ofwel het tijds-onafhankelijk werken. Waarbij het niet uitmaakt waar je zit te werken, of het bij Valk in Vught is, of thuis, of bij Ricoh.
Vanaf die tijd ben ik van CEO overgestapt naar ‘executive chairman’, een adviseur van de Raad van Bestuur die zich onder meer met relaties en het buitenland belast, maar ook het intern proces blijft volgen.

Ook Carol werd over dat ondernemerschap bevraagd:
Dona sr.: ‘Ten eerste aan mensen kansen geven en vertrouwen geven. Ten tweede het bedrijf runnen al is het je eigen bedrijf.’
Toekomst Bosch theater..
De overstap naar theater van entertainment en bedrijfsvoering was niet groot meer.
Op de vraag: Hoe staan de zaken? Heeft Carol Dona [mede commissaris van TheateraandeParade], als kort antwoord: ‘Bij het besluit van die Raad: een onderzoek doen naar de haalbaarheid en een keuze voor een locatie maken. Dat is –uiteindelijk - voor de Parade uitgevallen. Hoewel de zakenman Dona laat merken voor het Paleiskwartier te zijn.

‘De locatie? In feite kan het mij niet schelen. Maar als ik als bedrijf het voor het zeggen had, dan waren we er in het Paleiskwartier al volop mee bezig geweest. Dat is een fantastische locatie, qua ruimte, voor het parkeren en zeker ook in bouwkundig opzicht.
De intentie is het jaar 2016 Dan zou het theater moeten zijn. Het was eerst 2010. Maar het wordt geen 2017 en ook 2019 halen we niet. Maar de haast is er wel. Het gebouw op de Parade verkeert in een erbarmelijke staat. Een bedrijf zou zeggen: Het is out dating. Nee nee, het proces zit niet vast, we [commissarissen] hebben het juist los getrokken. ‘

Jeroen: ‘Als Bosschenaar en als theaterproducent gaat dit theater ons aan het hart. Als Bosschenaar vind ik dat het aan de Parade moet blijven, ook omdat ik er graag carnaval vier….. . Maar grote shows, die moet je met een paar schoenlepels het gebouw in te zien krijgen.
Ik vind het nog steeds verkeerd dat het steeds draait om de locatie en niet om de functie De vraag moet centraal staan: Waar moet het gebouw aan voldoen? Daar is nog te weinig over gesproken.

Carol: ‘ Nu is de keuze de Parade. Dan zeg ik doen! Daarin ben ik het met Jeroen eens. '

Terug naar boven