Tonny Rademakers afscheid van Den Bosch.

Printerversie
Gepubliceerd op: 16-09-2015 | Gewijzigd op: 16-09-2015
Woensdagmorgen 16 september 2015 namen vele vertegenwoordigers van vele geledingen uit de stad in de Sint Jan afscheid van hotelier Tonny Rademaker, die jongstleden donderdagmorgen 10 september 2015 op 91-jarige leeftijd overleed.
Huisvriend, de Jezuïet Kimman, leidde samen met kapelaan Patrick Kuis de dienst die werd opgeluisterd door de Schola Vox Amicorum en de solisten Francis van Broekhuizen en Merel van Geest, die behalve een welluidend Avé Maria aan het slot tesamen met een goed gevulde kerk het Bossche lied van de Zoete Moeder zongen.

Tonny Rademaker 
* 1  februari 1924
† 10 september 2015.

In de kathedraal waren naast drie [oud-] Prinsen carnaval [o.a. Koos Woltjes, Jos Kieboom en Karel Noordzij], ook burgemeester Ton Rombouts en de wethouders Huib van Olden, Jan Hoskam en Paul Kagie aanwezig.
Voorafgaand aan de kerkdienst reed de rouwstoet langs hotel Central, waar het voltallige personeel vanaf de entree met rozen en een applaus een laatste groet aan hun dierbare baas brachten.



Met een applaus en met leggen van
rode rozen op de rouwwagen
nam het voltallige
personeel van Hotel Central afscheid van hun baas
.

foto's © paul kriele, 16 september 2015.

Karin, een van de vier [Tonny jr., Frank en Dorith] kinderen van het echtpaar Tonny en Miep Rademaker Kronenburg [+25 juli 2005] sprak een indrukwekkend In Memoriam uit. Huisvriend en burgemeester van Vught, Roderick van de Mortel zette met enkele anekdoten en wat humoristische karakteristieken een beeld neer van de hotelier die bevriend was met Rodericks ouders en met grootvader Jan van de Mortel, indertijd Peer van den Muggenheuvel.



Rondom de baar lagen tientallen rouwkransen.


foto © paul kriele,16 september 2015.

Tonny Rademaker junior zei in zijn dankwoord onder meer, dat ..'..pa allerlei kwalificaties kreeg opgespeld, maar we hopen dat u hem zult herinneren als een vriend die het waard is om herinnerd te worden.’

Dragers van Klopper Kramer leiden de rouwkist
de Sint Jan uit. Daar stonden
De Kikvorschen en leden van de Koninklijke
Harmonie opgesteld. Zij speelden het lied 'Ooit'
.

 foto's © paul kriele, 16 september 2015.

Na afloop van de rouwdienst nam de familie in besloten kring afscheid van deze nestor van onder meer het Bossche horecawezen en van het Oeteldonks carnaval.
Buiten de Sint Jan speelde bij het uitgaan van de dienst De Kikvorschen en enkele leden van de Koninklijke Harmonie een prachtig toepasselijk lied ‘Ooit’.

In Memoriam door Karin Rademaker
Bij dochter Karin zal haarvader in haar herinnering blijven als'.. een echte ondernemer. Voor de duvel niet bang. Een keiharde werker. Moeilijk soms , maar vooral voor zichzelf.
Zijn karakter was redelijk gecompliceerd .
Afspraak was afspraak. Daar hield hij anderen ook aan.
Hij wist velen aan zich te binden en was overtuigd van zijn gelijk. En had overal zijn mening over. Daardoor stootte hij ook regelmatig zijn kop.

Wat heb jij risico’s genomen om te maken wat Hotel Central nu is !

Hij was altijd bezig. Geven en nemen moesten in verhouding staan
Pa hield van mensen die hun nek uit staken. Hij was de drijvende kracht van het hotel. Betrokken en kritisch vooral met passie en vertrouwen op zijn medewerkers.
De gasten moesten zich volkomen thuis voelen in de huiskamer van ’s-Hertogenbosch.

Na het overlijden van Ma [Miep Kronenburg overleed op 25 juli 2005]vertrouwde hij op Tineke[Huisman], met wie hij jaren gelukkig samen was.

Pa lette haarscherp op dat de leveranciers niet teveel rekende. Maar hij was ook op zich zelf zuinig
Pa had ook zijn gevoelige kanten. Hij kon emotioneel geraakt worden. Hij genoot van muziek. Hongaarse rapsodie, Weense walsen en Jazz !

Pa, ik heb met je 24 jaar samen mogen werken. Ons alle vier heb je veel geleerd . Daar zijn we heel dankbaar voor.
Jij en ik waren één team.
Ik beloof je: We gaan een nieuw dreamteam maken om ons Hotel nog mooier te maken. Klaar voor de volgende generatie.
Dinsdag zei je even heel liefkozend: ‘Daag Kaatje’.
Dag Pap, dank je wel
.’

In Memoriam door Roderick van de Mortel

Bij een afscheid van een onzer bekenden, tien jaar geleden vroeg je me of ik ook bij jouw overlijden een toespraak wilde houden. Ik zei: Nee, want ik wist niets goeds over jou te vertellen.’
‘Verzin maar iets,’ antwoordde je. ‘Jullie politici liegen toch elke dag. Als je me maar niet heilig verklaard.’
Scherpe humor kan alleen als er diep respect over elkaars mening bestaat.

Tonny Rademaker was een vast gegeven in mijn leven. Hij zei steeds dat hij ons allen zou overleven.
Hij was bevriend met mijn grootvader Jan van de Mortel in de tijd van het Oranje hotel, dat Tonny toen bestierde. Opa Jan was toen Peer van den Muggenheuvel .

Tonny Rademaker kon met iedereen bevriend zijn, of het een bankdirecteur was of de koffiejuffrouw. Maar met die laatste zal hij wel wat intiemer geweest zijn.
Maar Tonny was beslist geen allemans vriend.

Muziek was zijn absolute passie. Hoogtepunten in huis waren de Jazz borrels en de bezoeken in het najaar van de Hongaarse en Roemeense orkesten. In het naar Den Bosch halen van topmuziek en topmuzikanten speelde Central een belangrijke rol.
De grootste waardering heb ik voor Tonny Rademaker om zijn zijn verdiensten voor de stad, voor de horeca en vanwege zijn gastheerschap. Hij hield bij zijn kontakten altijd de vuile was binnen. Alles wat Tonny deed was gedreven door een onvoorwaardelijke liefde voor de stad

Als toenmalig wethouder verbaasde ik me erover dat hij elke week weer de agenda wist van de Collegevergaderingen en ook wat er besproken was en welke besluiten er genomen waren. Hij zei: In de politiek wordt teveel gepraat. Dat is de dood in de pot.. .
Tonny was lid en/of bestuurslid van vele verenigingen. Zijn voorkeur lag bij de secretarispositie. ‘Wie schrijft die blijft,’ zei hij ook. Daarmee kon hij de notulen naar zijn hand zetten.

Het is terecht dat Tonny vele onderscheidingen ten deel is gevallen.
Het is terecht dat u met zovelen hem de laatste eer komt bewijzen.’





Terug naar boven