Zoeken
Bosch’/Oeteldonks afscheid van carnavaller/kaasboer Bert Verheijen
Printerversie |
In crematorium Maaslanden werd donderdagmiddag 28 februari 2019 afscheid genomen van de een week geleden aan een longziekte overleden Bert Verheijen. Ondanks de ‘in besloten kring’ aangekondigd afscheid kon de zaal het crematorium in Nieuwkuijk de ruim 200 bezoekers nauwelijks verwerken. ‘Wat had het geweest als er dat besloten kring er niet had bijgestaan,’ sprak Patrick Kuijs als uitvaartleider in zijn toespraak. Maar het was Bert die bij zijn afscheid geen poespas wilde...
![]() |
..............![]() |
De afscheidsdienst in crematorium Maaslanden van de op donderdag 21 februari 2019 op 72-jarige leeftijd overleden Bert Verheijen werd geleid door Patrick Kuijs. Foto boven: Het moment waarop zoon Gilbert Verheijen en Henriëttes dochter Daniëlle kaarsen rond de baar aansteken. foto's © paul kriele [l.] en henk van esch, 28 februari 2019. ......................................................................... |
Kuijs eerste woord toen hij van Mieke donderdagavond 21 februari, kort na Berts overlijden om 11 voor 9 ‘s avonds hoorde, was: Onwerkelijk. Omdat jullie niet meer voor hem hoeven te zorgen en omdat het zo stil is geworden.
Een dienst die van zwart/wit en merendeels kleurrijk rood wit geel en ook in de muziek en de getoonde foto’s was die Oeteldonkse sfeer goed te merken. Daarmee aansluitend op Berts woorden: ’We vieren carnaval, wat er ook gebeurt’.
Nog een bekende uitspraak van Bert was: ‘Carnaval begint net, maar voor mij is die net voorbij…’ Dat was ook een toespeling op wat de al vóٌٌór carnaval druk voorbereidende Orthenaar vaak zei.
Dat drukke zat h’m voor de oud-kermisman, liefhebber van draaiorgels, honden en paarden, in de wagenopbouw in de muziek en wat al niet meer.
Patrick Kuijs en Luciën Teulings van de Oetelonksche Club spraken over een man met humor : eenvoudig een helper en steun en toeverlaat voor anderen én een grappenmaker. Berts kwaliteiten werd met anekdoten geïllustreerd. Teveel om op te noemen. Ook bij de opsomming van diens lidmaatschappen van Oeteldonkse clubjes kwam een rits voorbij: No Nonsens, Sokkenritsers, De Kikvorschen, Glorieux, De Stappers en hardwerkend lid van de Optochtencommissie.
Na Patricks woorden staken zoon Gilbert en Berts nichtje Daniëlle de kaarsen rond de baar aan. Daar omheen lagen tientallen bloemstukken en de kist met Bert was bedekt met 72 witte rozen.
Aansluitend klonk Painted van de Rolling Stones.
Daniëlle toonde in een mooie, en ook emotionele speech haar liefde voor opa Bert met wie ze mooie en leuke tijden had meegemaakt en onder meer vele kermissen had bezocht. 'Het kon zo gek niet gaan of Bert en ik stapten in een attractie. Maar soms was hij ook wel eens verstrooid.
Praten daar is hij nooit sterk in geweest en het tonen van emoties vond hij lastig. Maar de laatste tijd liet hij zich meer van zijn innerlijke, zachte kant zien.
Oeteldonk speelde een enorm grote rol in zijn leven,' stipte Daniëlle nog eens aan en zij herhaalde de van Bert geëigende zinsnede: ’Carnaval begint net maar voor mij is die al voorbij. Dat hij nu opstapt is wel heel toepasselijk,’zo besloot Daniëlle haar herinneringen aan opa Bert Verheijen.
Ronald Kramer van de Uitvaartzorg Klopper en Kramer gaf in zijn In Memoriam wat treffende toespelingen op Berts leven, zijn karakter en diens hobby’s.
Tot slot dankte Ronald Kramer namens de familie de aanwezigen.
Via Ronald Kramer dankte Mieke specifiek Berts trouwe liefde van al die 44 jaar samenzijn en zijn steun en inzet voor de opbouw en groei van hun zaak. ‘Ik ben trots op jou en in mijn hart blijft altijd een plekje voor jou bewaard’.
De dienst werd afgesloten met een Oeteldonks carnavalsnummer.
Bij het heengaan van de aanwezigen, die nog een laatste groet aan Bert brachten klonk Benny Nijmans 'Adieu' een lied dat elke avond tegen sluitingstijd in de Paternoster werd gedraaid.
Terug naar boven