Oprichting werkgroep Transgenders op T-day in Muzerije

Gepubliceerd op: 10-10-2015 | Gewijzigd op: 11-10-2015
In de Muzerije vond op zaterdagmiddag 10 oktober 2015 de eerste Bossche Transgenderdag plaats onder –kort weg- de titel T-day . Deze eerste T-day in de regio NO-Brabant werd ook de oprichting bekend gemaakt van een Transgenderwerkgroep. Dat was mion of meer aangestuurd door het Bossche COC. De werkgroep komt onder leiding te staan van Aris van Eck en Riv Solange.
Begrippen
-Een t ransgender is een jongen of meisje dat niet gelukkig is met haar genetische aanleg [geslacht] en uiteindelijk -operatief- getransformeerd [transitie] wordt naar een ander geslacht [gen] vandaar het woord transgender.
-Een transseksueel is iemand die door een operatie van geslacht is veranderd.
-Een travestiet is een persoon die zich verkleedt in de andere sekte.

-Links: Arius van Eck die de werkgroepTransgender in Den Bosch met Riv Solange gaat leiden.
In Vlaanderen bestaat in dit opzicht al de Transgender belangenvereniging Cavaria en in Amsterdam en Eindhoven zijn al de eerste Transgender Netwerken [TNN] opgericht.

-Rechts onder: Vlnr Bilal Kaya D66-raadslid
met de portefeuille Diversiteit, D66 wethouder Eric Logister met de portefeuille onder andere Diversiteit, COC- voorzitter [NO-Brabant] Jan van Velthoven, Jolanda van Gool vice voorzitter COC.

foto © paul kriele, 10 oktober 2015.

De ontmoetingsmiddag onder leiding van dagvoorzitter Ivo van Harmelen bevatte een Plenair programma dat startte met interviews met transgenders, die nog in transitie zijn, met volgroeide transgenders en een moeder van een van hen, met een ‘transgender artiest‘ [cabarètiere/liedjesschrijfster Merel Moistra, met documentairemaker Bart Peters van Trans*Tapes én met een trainingscoach Mario Huibers, die de situatie thuis en op het werk belichtte.

Speciale gasten
De middag werd bijgewoond door een agent van politie, door D66-wethouder Eric Logister en door D66 raadslid Bilal Kaya, beiden met de portefeuille Diversiteit.
Ook aanwezig waren regionale COC-bestuursleden Jan van Velthoven, Jolanda van Gool en Geert Glaudemans-Kroon en Corine van Dun namens het ‘Transgendernetwerk Nederland’.

Vraag aan wethouder Eric Logister. Wat doet de gemeente..?
In zijn bijdrage vertelde wethouder Eric Logister in antwoord op welke beleid de gemeente voert, eerlijk dat er nog weinig beleid bestaat op dit gebied.
Persoonlijk werd ik er recent mee geconfronteerd toen mijn dochter, die werkt in een internationale schakelklas ,deze week thuis kwam en haar ervaring vertelde met een Syrische vluchteling. Toen zij merkte dat hij erg stil was, deed hij een bekentenis over zijn homoseksuele geaardheid. Want met diverse vormen van seksualiteit daar kun je in Syrië niet leven.
Daarom zeg ik vluchtelingen zijn welkom. Mensen moeten zich zelf kunnen zijn en mensen moeten zichzelf kunnen ontwikkelen. In dat kader sluit het LHTB goed aan bij de andere aspecten van mijn portefeuilles: Onderwijs en vluchtelingen.
Dus als je me vraagt wat doe je er mee als bestuurder: Ik ben hier om me kwetsbaar op te stellen. En om te kijken waar kan ik het beleid aanscherpen. De komende jaren wil ik geld reserveren om de dialoog aan de gang te houden.' Logister gaf nog aan dat in de Bossche regio dit aspect Transgenders met de wethouders van Oss, Schijndel en Boxtel wordt besproken. Wij gaan regionaal lijnen uitzetten hoe wij als bestuurders hierop zullen anticiperen.’

D66 wethouder
Eric Logister.

Op de vraag van de dagvoorzitter Van Harmelen hoe de gemeente Den Bosch die hokjesgeest van ’M’en ‘V’ die iedere burger op documenten moet invullen, kan doorbreken antwoordde de wethouder: Dat hij ook gebonden is aan Europese regels…Het gaat er om een denkslag te maken, maar waar het toe leidt dat weet ik nog niet..’.
Logister besloot zijn bijdrage aan de T-day met de aanwezigen ‘...een leuke middag te wensen, in een veilige omgeving, waar je uit het hart kunt praten en moet zeggen waar het werkelijk om draait.’

Lea Maas
Boek van Lea Maas over haar ervaringen met dochter Loena, die zij van jongen naar meisje zag ontwikkelen. Dat boek heeft zij gepubliceerd vanuit haar dagboek: ‘Wordt mijn zoon mijn dochter’. Daarin heeft zij vanaf het allereerste begin haar ervaringen en gevoelens mbt de aanloop naar en de transitie zelf van haar zoon vastgelegd. ‘Schrijven geeft rust,’ zegt Lea. Door het te lezen zag ik hoe ver zij en ik al waren gekomen.
Dochter Loena had zich op haar ontwikkeling al goed voorbereid. Die zat al als 8-jarige achter de computer, zocht alles wat ze wilde weten zelf op. Ze kende ook het systeem om die data te wissen, zodat haar ouders daar geen weet van hadden.
Maar moeder Lea voelde al lang aan dat er iets aan de hand was. ’Ze werd steeds stiller, maar op haar 13e kwam ze los uit die ontwikkeling en werd ze weer een vrolijk kind en kreeg nieuwe interesses.’
In de workshop geeft Lea aan hoe we het thuis hebben gedaan en hoe we het hebben beleefd.
‘Sorry dat ik het zeg, maar ik hoop dat alle mensen zulke ouders hebben als mijn dochter heeft.’

	Lea en Loena Maas door Ivo van Harmelen geïnterviewd.
Omslag van het boek van Lea Maas 'Wordt mijn zoon mijn dochter?'

De trans*tapes van Bart Peters over Damian Jackson.
Helder en realistisch dat was het verhaal van Damian Jackson ooit een meisje maar –pas- vanaf zijn 35ste een man. Het verhaal kwam in beeld door de trans*tapes van Bart Peters die hij samen met -ook transgenders- Jo en Chris maakte. Jackson en Peters waren zelf ook aanwezig.
Jackson heeft lang in zijn oorspronkelijke aanleg geloofd. ’Eerst nam ik er nog genoegen mee. Ik wist te overleven en accepteerde het. Of het door het geloof kwam? ‘Ik ben lang Jehovagetuige geweest. Niet dat ik gedoopt ben, hoor. Maar ik nam aan dat God mij zo gemaakt heeft .
Ik zag me als een mannelijke pot. Daardoor heeft het tot mijn 35ste geduurd vooraleer ik aan de transitie begon. Als je het zelf niet snapt, hoe kan dan een buitenstaander het begrijpen,' zegt Jackson heel koel met een Amsterdams accent. Zijn grappen en populaire taal slaat goed aan bij de toehoorders van deze middag.

	Damian Jackson en Susanne.
Rechts: Dagvoorzitter Ivo van Harmelen met Bart Peters.van de Trans*tapes.

Door Peters wordt hij afgebeeld als een sportman, de ene keer in een schietkelder en dan weer in een zwembad.
‘Voor mij is het belangrijk erg mannelijk over te komen,’ zegt de man met tattoo’s en een goed gespierd lijf. ‘Vooral de keren dat ik me tegenover vrouwen soms onzeker voel.’
‘Speelde de cultuur soms ook een rol?’, vraagt Van Harmelen. ‘Voor een groot deel wel. Maar het geloof gaf de doorslag. God heeft me zo gemaakt. Dat heb ik lang gedacht.
Óf bedoel je soms mijn huidskleur..? Nou ik wist wel dat je gemakkelijker van man naar vrouw kon worden omgebouwd. Maar andersom ...?
Pas op mijn 35ste viel het kwartje. Ik zag de film Tom boy. Daarin zag ik mezelf terug. Die film ging over mij.! Ik werd er emotioneel van en lag er nachten wakker van. Mijn psycholoog gaf me de uitslag: Je bent gewoon een hetero man.’

Moeten we nou dat hokjesgedoe afschaffen,? vraagt de dagvoorzitter. ‘Wil je die’M ‘en die’V’ kwijt in de documenten..?
Jackson: Die ‘M’ blijft er bij mij gewoon in. Die is van mij! In de beveiliging staat dat man zijn zo vast als een huis.’

Workshops
Na de pauze volgden drie workshops: T en Werk, T en Thuis en T en Trots. De workshops waren onder meer bedoeld een wegwijs te zijn bij erg persoonlijke [situaties bij de opvoeding thuis maar ook bij fysische aspecten, bij het werk en bij werkloosheid en dientengevolge bij het solliciteren. Dus ook de consequenties van je situatie tov je baas en tov je collega’s e.d..

	Links Mario Huibers trainingscoach.
Merel Moistra liedjesschrijver en cabarètiere.

Intermezzo Moistra
Merel Moistra zong een erg persoonlijke tekst. ‘Ik ben een lage alt. Ik was ooit man nu vrouw en inmiddels ben ik een sing songwriter. Haar lied was een ironie op de werkelijke acceptatie.

Maino Huibers van de workshop Trots. ‘Een echte hetero,’ zo leidde Van Harmelen de trainingscoach in: ‘Ik vind het fascinerend. Niet ik, maar zij kunnen hier wat leren. Het zijn voor mij goeroes.
Maar angst en onzekerheid kunnen helaas de trots overheersen. Ik vind het goed als de mensen ontdekken wat voor hen de beste versie is en nog mooier als ik de rekening kan sturen. [Gelach uit de zaal..]
De wereld wordt een stukje mooier ’als iedereen zichzelf kan zijn. Trots is daar het mooie voorbeeld van.’

Gio van den Heuvel en Susanne Schattenberg
geven een workshop ‘Trots en werk’
Gio is beleidsadviseur bij de
Gemeente Utrecht en initiatiefnemer LHBT-netwerk.
Susanne is werkzaam bij Tempo
Team als senior strateeg Human Resourch [HR].

foto © paul kriele, 10 oktober 2015.

Gio van den Heuvel en Susanne Schattenberg geven een workshop ‘Trots en werk’.
Susanne aan het woord : ‘Wat betekent Transgender in je werk? Dat je heel wat te doen hebt en veel hobbels hebt te nemen. Op welk moment beslissen wat te gaan doen en wat zijn daar dan de consequenties van. Welke risico’s loop je?’
Gio van den Heuvel is beleidsadviseur gezondheid in Utrecht en initiatiefnemer LHBT-netwerk van werknemers gemeente Utrecht. De senior beleids ambtenaar zegt: ‘Ik begon 13 jaar geleden met mijn transitie. Nu heb ik een gezin en twee kinderen. Ik was overal mijnheer, behalve op mijn werk. Dat traject heeft 11 jaar geduurd. Ik kan het niet iedereen toewensen. Maar ik heb wel stappen kunnen zetten binnen de gemeente Utrecht. Op een gegeven moment heb ik vrede gesticht met het feit dat ik de eerste transgender was in deze gemeentelijke organisatie.'

Slot opmerking
Dagvoorzitter Ivo van Harmelen gaf aan dat het COC van deze T-day een jaarlijkse terug kerend evenement wil maken, want T-day is niet alleen iets vandaag..’. We moeten begrip kweken, zichtbaar blijven en een dialoog met elkaar aan gaan.'

In de ‘Verklaring van Dordrecht’ staat de waarborg over de rechten die Transgender-medewerkers van bedrijven hebben tav hun positie, opleiding, op gelijke promotie kansen. Het waarborgt ook een transgender-vriendelijke werkomgeving. Actief dient een directie personen aan te wijzen die dit aanstuurt en bevordert.

'Op dat gebied,' zo lichtte Geert Glaudemans-Kroon van het COC toe, 'bestaat nog geen duidelijke uniforme stellingname. Hier mogen nog wel verdere stappen worden gezet. Het is voor de veiligheid van transgenders heel goed als het bedrijfsleven mede de Verklaring van Dordrecht akkoord gaat.

Ten aanzien van LHBT is dat wel uniform gebeurd, maat niet voor Transgenders. Dat is nog een vergeten groep die juist aandacht verdient,' aldus Glaudemans.'

Terug naar boven