Zoeken
Theater: Gelukzoekers [her-]vinden zichzelf en elkaar
| Printerversie |
Gelukzoekers [her-]vinden zichzelf en elkaar
In 'Bij Kathrien' in de Triniteitstraat presenteerde zaterdagmiddag 14 januari 2017 de nog jonge theaterwerkplaats ‘Gelukzoekers’* zich voor het eerst. Het was een kennismaking met een volle zaal en voor de 13 acteurs ook met zich zelf.
 |
De cast met de begeleiders. foto © gelukzoekers, 14 januari 2017. |
| Het team van de nog jonge theaterwerkplaats 'Gelukzoekers'. vlnr: Mazen Eltess, Monica Kowalewska en Ihab Kabir. foto © paul kriele, 14 januari 2017 |
 |
In een serie workshop had de organisatie met de initiatiefneemster, Monica Kowalewska en de secondanten Mazen Eltess en Ihab Bakir, de groep gedurende twaalf weken begeleid. De groep bestaat uit veelal uit Syrië afkomstige vluchtelingen en enkele Nederlanders. Elk met een eigen verhaal en achtergrond. Juist daarover verliep dit theaterstuk.
De workshops bevatten lessen in mime, performance, taal, improvisatie en het elementaire spel.
Monica Kowalewska beoogt met deze aanpak -bewust ook afgestemd op vluchtelingen –talent te ontwikkelen, kansen te openen en mensen van uiteen lopende pluimage bij elkaar te brengen.
 |
 |
 |
De uiteenlopende scènes die vaak ook de verschillen tussen culturen en mensen onderling aangaven, waren zo realistisch, waardoor het publiek met geluid of gelach haar instemming liet blijken. Die cultuur verschillen werden door opeenvolgende situaties neergezet. Zoals bij een polikliniekbezoek. van een zieke mannelijke patiënt die het aan 'zijn gemak' had. Maar daar vergaten twee kibbelende 'mantelzorgers' die de patiënt begeleidde, de essentie van hun bezoek. Of het moment waarop twee treinreizigers in een pauze- overstap op een station werden geconfronteerd met een een controle van een FBI-beambte. |
 |
 |
| -Rechts: De slotscène waarin onder het strooien van confetti de 'handtekeningen' werden gezet en de teams weer werden herenigd. foto's © paul kriele, 14 januari 2017. |
 |
In een serie van zes scènes kwamen die -toch wel jongeren- met ieder zijn/haar talent verschillend in beeld, maar zij toonden –soms ook ongedwongen- in hun disciplines en vrijheden hun kracht. Op die manier ontstond voor een instemmend en meegaand publiek dan wel nog weinig emotionele, maar vaker herkenbare en lachwekkende momenten.
Maar bijzonder is het dat in een zo korte tijd op deze wellicht experimentele manier een vooraf ongetrainde groep jongeren die elkaar niet kenden, een mooi stuk theater neerzette.
Na elke scène volgde een monoloog, waarin de acteurs aangaven, welke innerlijke belevingen zij hadden doorgemaakt en welke gevoelens tot elkaar zij hadden ervaren waarin zij meer van zichzelf hadden ontdekt en tot gelukkiger momenten waren gekomen.
Dat succes en die voldoening werden tot slot bekrachtigd met een ‘handtekening’, zoals zij dat ook na elke workshop deden en waarmee zij als team weer bij en tot elkaar kwamen.
Telkens na afloop van elke scène vatte de acteurs in een monoloog hun ervaringen en gevoelens samen. In die slotzinnen klonken de begrippen: 'ervaring', 'leuke contacten gelegd' en 'we are friends for life' of 'theater maakte me duidelijk dat je moet doen wat je voelt. Dat is wat geluk voor mij betekent.', of I'am OK' of: Te doen waar je van houdt is de sleutel tot geluk', of: 'Als ik dan voel ik me vrij. Ik, zij, hij, jullie, allemaal helemaal vrij. Ik ben OK'. of: 'Deze acteurs gaven mij de aanzet tot: Be positive',
De groep ‘Gelukzoekers’ op weg naar nog meer geluk, werden onthaald met een ovationeel applaus.
Theaterproducent Monica Kowalewska: 'Het was een geweldige ervaring. We hebben veel lol gehad en ook gevoelens en ervaringen gedeeld'.
* Theaterwerkplaats Gelukzoekers is een project dat opgezet is in samenwerking met de Stichting Bij Kathrien, die voorlopig nog in voorheen BIS/Koningstheater huist.
Terug naar boven
 |
 |
 |
 |