Fotograaf Marc Bolsius door journalistenbIad belicht

Printerversie

Gepubliceerd op: 09-11-2019 | Gewijzigd op: 05-11-2021

Marc Bolsius dit keer bescheiden in een kerkbank bij de boekpresentatie [met foto's]  over het orgel van de St.Jan.  foto © paul kriele, 20 november 2016. .........................................................................................

Het blad voor journalisten aangesloten bij de NVJ plaatste een groot interview met foto's met en over Marc Bolsius.  Bolsius is de fotograaf  van het Brabants Dagblad die ook nog eens de leiding heeft - wat werk en inzet betreft - van de fotojournalisten bij de krant. Daarnaast is Bolsius een zelfstandig vakman in fotografisch opzicht die bijv. met redactionele ondersteuning van vrienden/collega's al diverse boeken heeft uitgegeven,  bijv. over de Sint Jan [orgel en Mariabeeld van de Zoete Moeder]. Zijn onderwerpen spelen zich meestal in Brabant af, de plek waar hij dacht en voelde dat daar zijn werk lag. 
 

Marc Bolsius in een ongemakkelijk standje in TheateradParade. Maar daar kwam wel dé foto van die avond uit voort. Het was de ontmoeting van de jonge Luc van Gent met enkele Duitse soldaten in de première Tussen Hoop en Stenen. Marc vertrok meteen na die bewuste klik.... foto's © paul kriele, 23 oktober 2019. ......................................................................

In het interview in Villamedia komen van de 63-jarige Bolsius diens levensloop en de achtergronden van zijn keuzes in beeld . 
Markant is, wanneer de Randstad ter sprake komt, hij Brabant met zijn talent van fotografen, journalisten en uitgeverijen, promoot. 'Daar kijken ze niet buiten hun grens. Er is voor dat Brabants talent minder aandacht voor'. En lachend volgt er direct op: 'In de Randstad lijkt het of wij boeren niks kunnen.' Bolsius bewijst met deze quote ook dat hij graag chargeert en uitdaagt. Maar Bolsius is ook de man die zijn eigen gang gaat en bij zijn werk wars is van regels en protocol, ook al zegt hij dat '..die lui uit het Westen brutaler zijn en de beste plaatsen innemen ..'. 

Bolsius, kwam na tien jaar Canada, in 1985 naar Den Bosch en vestigde zich daar als zelfstandig fotograaf. Daar vond hij werk en ook de rust die hij naast een drukke baan met reizen en dagen van inspanning en concentratie, nodig had.  

Canadees avontuur
In Canada kwam hij door vaders tweelingbroer in 1974 terecht. Het werd een gevarieerd leven van werken avontuur en de kennismaking met zijn eerste vrouw Laurie. Weken lang was hij er 'on the road'. Marc: 'Het was de tijd van mijn leven'.
Dankzij Laurie rolde hij in het vak van fotografie, kocht een camera Pentax K, en begon een opleiding. Met Laurie keerde hij terug naar Nederland, maar zijn vrouw kon er niet wennen.
Door een kennismaking met zijn huidige vrouw Miranda keerde ook de rust, die in zijn achterhoofd speelde terug.
Het was ook Miranda die hem op het spoor van de journalistiek zette die hij vanaf die tijd oppakte.'Marc: 'Zij zorgde er voor dat ik  mijn hart volgde.' 
Door die stap begon het avontuur, maar dan professioneel en vanuit zijn ambitie, opnieuw.

Brabants Dagblad
Marc Bolsius zette in 1993 samen met wijlen Joep Lennarts [over wie hij samen met collega-redacteuren een boek schreef] het werk voor de stadsredactie op. Elke dag gaf de redactie aan de toenmalig in dienst zijnde fotografen, de opdrachten door. Maar in 2012 ongeveer de tijd dat Wegener overging naar De Persgroep, ging het roer van die aanpak om .
Marc Bolsius werd van het Brabants Dagblad  'een soort zetbaas die het werk over de collega-fotografen verdeelde'.  Het klinkt kort en zakelijk. In de terugblik vertelt Bolsius het nog emotioneel/terughoudend. Begrijpelijk. Bolsius: 'Zij mochten nog maar één telefoonnummer bellen, mijn nummer. Aanvankelijk bestond er veel weerstand onder hen. Ik was de vijand geworden. Ze voelden zich geknecht.'

Terug naar boven