Presentatie boek'Dagelijks leven in ontugt' van historicus Jos Wassink

Gepubliceerd op: 01-09-2021 | Gewijzigd op: 02-09-2021
Woensdagmiddag 1 september 2021 heeft auteur Jos Wassink zijn boek Dagelijks leven in ‘ontught’ in hotel Central gepresenteerd. De historicus onder andere werkzaam geweest bij het rijksarchief in de Citadel besloot na zijn pensioen [ in 2015], verder onderzoek te doen, eerst naar de protestantse onderdrukking van de katholieken na de inname van de stad door Frederik Hendrik in 1629, maar switchte later naar onderzoek van de prostitutie in Den Bosch.

-Hierboven Jos Wassink en partner Jan Wilard.
-Hieronder: Burgemeester Jack Mkkers en de aanwezigen in de Prinsenzaal van Hotel Central proosten op Wassinks succes met zijn boek Dagelijks Leven in 'ontugt'. dat na jaren studie en onderzoek in hotel Central werd gepresenteerd.
foto's © paul kriele, 1 september 2021.

Boekpresentatie in de Prinsenzaal in Hotel Central. foto © henk van esch, 1 september 2021.

Burgemeester Jack Mikkers ontving het eerste exemplaar en mocht van Wassink alvast een toelichting op dit in boek uitgegeven onderzoek geven. Mikkers die het boek nog niet had gelezen, reageerde op Wassinks uitdading of wij een les hebben geleerd uit dit jaren lange onderzoek door de historicus in enkele [Stadsarchief, rijks -en defensie] archieven, waaruit wat feitelijk dit boek over prostitutie in de 17e en 18e eeuw tot stand is gekomen. Wassink sprak onder meer: Het is niet aan de historicus om iemand de les te lezen, als reactie op de vraag of we uit dit boek iets geleerd hebben. Maar Mikkers zei te spreken als socioloog. Mikkers: ’Dan kan ik zeggen dat het aan ontwikkeling van het beroep hoer/prostitué heeft gelegen dat de huidige positie van een prostitué tot een getolereerd en wettelijk erkend beroep is uitgegroeid. Dat is de grootste les die we uit de geschiedenis hebben geleerd dat we toen spraken over criminelen die veronacht en gediscrimineerd werden en nu over slachtoffers die geholpen en gesteund worden.'

De auteur verontschuldigt zich voor de naam Hoeren maar dat was in die tijd gebruikelijk. Nog negatiever, was dat hoeren als crimineel werden gezien omdat bij wetgeving seks buiten het huwelijk verboden was. Maar de vrouwen, vaak weduwen, verkeerden in armoede, bijv. als hun man als militair omgekomen was. De hoeren, vrouwen ook afkomstig uit Zwitserland en bijv. Schotland en Engeland concentreerden zich meestal nabij kazernes en daar had de stad toen er vijf van, onder andere de Tolbrugkazerne [vandaar de logementen daar in de buurt..] en de Mortelkazerne .

....................

-Hierboven: De vierschaar in de stadhuishal waar eeuwen geleden recht werd gesproken door schout en schepenen van de stad.
-Onder: De Leuvense ofwel de Gevangenpoort in de Hinthamerstraat waar vaak hoeren gevangen werden gezet omdat seks buiten het huwelijk toen verboden was.
© foto's uit boek 'Dagelijks leven in ontugt'.

..........................

In Den Bosch kwam Wassink geen Bossche vrouwen tegen die -uit schaamte- zeker niet hier dat ‘beroep’ zouden gaan uitoefenen.
In die tijden telde de stad, naast een inwonertal van 12.000-13.000 burgers, ook nog eens 3.000 militairen die in barakken, kazernes of bij inwoners thuis verbleven. Data aantal kon oplopen tot zelfs 10.000 militairen. Dan vond de auteur bij zijn onderzoek, dat er op dat aantal zestig prostituees actief waren. Hoer zijnde was een beroep waar de man niet aan te pas kwam. Meestal werkten de vrouwen onder een hoerenmadame die de inkomsten incasseerde en slechts een klein deel overliet aan de hoer die er ook nog de huur van het peeskamertjes van afstond en ook de zorgkosten als ze ziek werd.
Als een hoer gepakt werd ging ze onder geleide naar het stadhuis, waar in de huidige burgemeesterskamer, toen van de schout en schepenen, het verhoor plaats vond. Dat ging tot in de diepste details van haar privé-, zeg seksleven. Daarna werd in de vierschaar [nog aanwezig in de stadhuishal] het vonnis uitgesproken. Dat was of het uitzitten van een straf in de gevangenpoort [Leuvense Poort in de Hinthamerstaart] of een openbare terechtstelling op de Markt waar de crimineel in een schandhuig aan het publiek werd getoond. Tot slot werd zij door militairen op transport gesteld tot buiten de stadspoort. Vaak ging zij verder met haar beroep in een andere vestingstad waar ook weer veel militairen waren.

Tot slot bedankte Wassink de medewerkenden van onder meer de genoemde archieven en in het bijzonder de [aanwezigen van] diverse fondsen die het boek van uitgeverij ZHC/Pictures Publishers] mogelijk hebben gemaakt, waaronder De Schepper Delft stichting, Prins Bernhard Cultuur Fonds, Professor van Winter Fonds, Stichting Leye Fonds, Stichting Tilmanshof en stichting Van der Lindenfonds.

Na afloop was er een signeersessie door Jos Wassink en bracht Sander van Central wat hapjes rond. foto's © henk van esch, 1 september 2021.

Terug naar boven