Plebaan St.Jan: Geen buitenkerkelijke Geshangen

Gepubliceerd op: 26-11-2005 | Gewijzigd op: 06-08-2010
Plebaan Gert -Jan van Rossem greep het-10-jarig - jubileumoptreden van het Egidiuskwartet in de Sint Jan aan om over de hoofden van de circa 200 gasten erop te wijzen dat niet elk gezang in de kerk is toegestaan. In het gezelschap van de Zwanenbroeders klonk zijn boodschap – aangehaald van Plato - hemelverheffend. ’Vroeger vond men gezang nodig voor de verfijning en de verheffing van de ziel,’ aldus Van Rossem. Die opvatting trok de pastoor van de Sint Jan door naar deze tijd en hij sprak de hoop uit, dat '...deze vertolking ons zal aanwakkeren in 't schone, in 't goede en in 't ware.'


Het Egidiuskwartet werd voor de ze gelegenheid uitgebreid met 6 zangers. Het ensemble werd ook nog eens versterkt met Marleen Leicher uit Antwerpen die de zinc [ook gespeld als zink], een middeleeuws muziekinstrument, bespeelde.	Rechts het eigenlijke kwartet. -foto's © gerard monté 26 november 2005.

Links elk van de zangers las een fragment voor uit het verslagboek van de Zwanenbroeders wat soms tot een glimlach leidde bij de toehoorders [rechts] vanwege de vervreemde uitdrukkingen en afwijkende gewoonten.	Plebaan Gert-Jan van Rossem en wethouder Roderick van de Mortel met echtgenote.

Daarna maakte de gastheer van dit optreden een sprong naar deze tijd en koppelde de visie van Bob Dylan aan die oude uitspraak. Dylan zegt: ‘Er zijn 2 soorten muziek, de ene geneest de ziel, de andere is gewoon ziek.’ ‘Vandaar,’ aldus Van Rossem,’dat niet elk vorm van muziek in een kerk kan worden toegelaten. Ze moeten worden getoetst….’ . De plebaan hoopte dat de missen van Geerken de Hondt onze zielen zullen verheffen. In deze mening staat de plebaan, een pastoor van het plebs [het volk], dichter bij de hemel dan bij het volk.
Overigens voegde Van Rossem in zijn toespraak aan de lange naam van de Broederschapnog eens extra 'Zoete' toe.


Marleen Leicher. die de zinc of zink, een middeleeuws instrument bespeelt. foto's © gerard monté 26 november 2005.

Véronique Roelvink, auteur van 'Gegheven den Sangeren' hield een voordracht	De auteur reikte het eerste exemplaar van de cd uit aan plebaan Jan Maarten van Rossem en wethouder Roderick van de Mortel. Auteur is in deze een te bescheiden begrip, zoals bleek uit de toespraken Roelvink is de aanstichtster van dit evenement rond het tweede lustrum van het Egidiuskwartet en de uitgave van de cd. foto's © gerard monté 26 november 2005.

Véronique Roelvink gaf in een historische terugblik de waarde aan van de muziek in de 16e en 17e eeuw, tijden waarin op hoog niveau gemusiceerd werd volgens de laatste modus...
Geerkin de Hondt was een vermaard componist/musicus uit die tijd.
'Tien jaar geleden werd al muziek van de Hondt op cd gezet. Dankzij zijn erfgenamen klonk Geerkin de Hondt vandaag in het huis van zijn werkgever, aldus de proost van de Broederschap. Dankzij het kerkbestuur van de Sint Jan die de kerk ter beschikking stelde, creëert zij meer draagvlak voor de restauratie van de Sint Jan.
Het Egidiuskwartet geeft de meer dan drie eeuwen oude muziek terug aan de stad, aldus Roelvink.

Links: Jonkheer mr. Frans van Rijckevorsel, proost van de Broederschap
Rechts: Véronique Roelvink in gesprek met de artistiek leider van het vocaal kwartet Peter de Groot.
Roelvink schreef o.a. 'De Illustre Lieve Vrouwe Broederschap sedert 1318 te 's-Hertogenbosch' [december 2003], en 'Gegeven den Sangeren' [2002].
foto's © gerard monté en paul kriele, 27 november 2005.
------------------------------------
Jonkheer mr. Frans van Rijckevorsel, proost van de Broederschap
In zijn toespraak deed jhr. Frans van Rijckevorsel ook een stap terug in de tijd en kwam -uiteraard - uit bij de Zwanenbroeders. Vóór 1642, het jaar van de -min of meer - oecumenische ingreep, was de verbondenheid van dit instituut met de Sint Jan zeer groot. Door de reformatie werden de Zwanenbroeders half katholiek en half protestant van samenstelling. Voor die tijd stond de Mariaverering centraal. Na die tijd kwam het sociaal werk/de armenzorg meer in beeld.
De zangers die daar in dienst waren genoten gastvrijheid in de voormalige kapel van de Zwanenbroeders, nu Stiltekapel, ook wel Sacramentskapel genaamd.
Ook na 1642 bleef hun verbondenheid met de kerk groot. In de Sint Jan verzorgden zij nog steeds de missen en speciale diensten.
Ook groot is de verbondenheid van de Zwanenbroeders met de eeuwen oude stad 's-Hertogenbosch. We voelen ons hier thuis aldus de proost. Met ons huis willen we een geïntegreerd bestanddeel vormen in het cultureel patrimonium van deze stad.
De derde verbondenheid,' aldus Van Rijckevorsel, 'is die met het Egidiuskwartet dat samen met de Broederschap het tienjarig bestaan viert met dit concert.' De éminence besloot met de voorspelling dat deze verbondenheid een blijvende band zal zijn.

Samenzijn in Zwanenbroedershuis
Na afloop trok het gezelschap zangers, genodigden naar het Zwanenbroedershuis voor een intiem samenzijn met zang, een borrel, een hapje en wat conversaties. Daar was de Peter de Groot, de artistiek leider van het Egidiuskwartet, door zijn welbespraaktheid de entertainer. De Groot prees het werk van Véronique Roelvink die door hem, vanwege haar doorzettingsvermogen en standvastigheid bij haar onderzoek en het promoten van de muziek van de Broederschap, gekscherend mevrouw de Hondt werd genoemd.

Terug naar boven