Boek: In de schaduw van de -Bossche- Kapucijnen

Printerversie
Gepubliceerd op: 04-12-2016 | Gewijzigd op: 05-12-2016
Tijdens een samenzijn van de Kapucijnen in de Kapucijenkerk aan de Van der Does de Willeboissingel werd zaterdagmiddag 2 december 2016 het boek ‘In de schaduw van Fransicus' gepresenteerd.
Het is zowel in  hastorisch als  ook qua diepte aspecten en feiten een breed opgesteld boek.

Bij de presentatie  waren merendeels oudere Kapucijnen aanwezig, familieleden belangstellenden en direct betrokkenen bij dit nieuwe boek over leven en werk van de paters Kapucijnen van 1898-2008.
Deze orde van armoede gaat een minderheid vormen,  reden dat de Bossche paters naar Tilburg verhuizen en het klooster in Den Bosch wordt overgenomen door de Franciscaner orde.

Het programma werd afgewisseld met zang van twee koren, Mimosa enTel en met een cabareteske voorstelling door Harrie Verschuuren die een lied zong dat eigenlijk dateert uit de tijd van het Udenhouts Fratercabaret , ofwel kort na het Tweede Vaticaans Concilie, dat vijftig jaar geleden plaats vond. 

Op, wat als historische dag werd betiteld, zat in het programma ook een tafelgesprek olv de voormalig frater van de Androsdreef -Groep Piet van Asseldonk met de auteur Jan Jacobs en de Kapucijnerpater Piet Hein van der Veer [*1942].



Kapucijnenkerk aan de Van der  Does de Willeboissingel


Blije en trotse broeders Kapucijnen:  Gust Koyen [l.] en Gerard Remmers [*1949] provinciaal oversten van resp. Vlaanderen en Nederland. Rechts de auteur Jan Jacobs
.


 
foto's © paul kriele, 3 december 2016


Op het einde van een lange reeks van toespraken en interviews werd dan uiteindelijk aan twee generaal oversten Gust Koyen uit Vlaanderen en Gerard Remmers uit Nederland het ‘eerste exemplaar’ van ‘In de schaduw van de Kapucijnen’ aangeboden
De titel verwijst, aldus de auteur Jan Jacobs, naar een eenvoudige –niet op de voorgrond tredende- manier van leven en werken, maar ook dat de paters vanuit Het Licht in de schaduw –of wel volgens de leefwijze van Christus leven en werken, zoals Franciscus dat deed.

  Indruk van het optreden van de koren.
Op de eerste rij in de Kapucijnenkerk  onder 
de speciaal genodigden [hieronder] Gust
Koyen [middenin] provinciaal overste uit Vlaanderen
en zijn collega  Gerard Remmers [l.] uit Nederland
.
3ev.r Willem Marie
Speelman met  rechts naast hem prof. Jan Jacobs.
Op de foto rechtsonder staat ook de assistente van Jacobs die hem heeft geholpen bij de  bibliografieën en het archief- en literatuuronderzoek, Corrie Vervest als 4e -net zichtbare- persoon van rechts.


foto's © paul kriele, 3 december 2016.
 

Zoals inleider Smeets het verwoordde speelt zich in het boek de geschiedenis af van de Kapucijnen en hun betekenis. Vroeger was het een bedelorde zonder inkomsten en dat is in de jaren vijftig veranderd in een werkzame orde, die ook wat geld binnen kreeg met werk voor parochies en andere instellingen. De paters waren in de vorige eeuw populair door hun goede biecht horen en door hun harde preken

Het is een 500 pagina’s dik boek geworden, waar de auteur Jacobs zes jaar aan heeft gewerkt, niet alleen met interviews, maar ook met studie en archiefonderzoek.
Jacobs was al een jaar geleden nagenoeg klaar zo lichtte hij zijn werk toe. ‘Ik heb gemerkt dat het wel eens goed is om afstand van je onderwerp te nemen. Maar je gaat ook bemerken dat je hier en daar in je teksten te groot bent geweest of ergens anders iets te kort hebt gedaan …
Ik ben er onbevangen aan begonnen. Ik kende niemand en ging eerst eens onderzoek hoe de verhoudingen lagen tussen de paters en de broeders en tussen jong en oud. Ook tussen Nederland en de missielanden en wat heeft zich in de orde afgespeeld sedert 1882 toen zij een eigen Nederlandse provincie werd





Tafelgespek olv Piet van Asseldonk [r.]
met links provinciaal van
de Kapucijnen Piet Hein van
der Veer en midden auteur Jan Jacobs


foto © paul kriele, 3 december 2016.

Piet Hein van der Veer, provinciaal van de Kapucijnen, zag geen missers in het boek. Van de Veer gaf aan dat hem uit de tijd vanaf zijn intrede in 1960 de -zwart haar gekleurde-  jongeren was opgevallen en er nu heel veel grijs heerst.... Tja...en  de veranderingen, dat valt niet te beschrijven! ,'  aldus Van der Veer.



Een van de sprekers,  Hans -lmar- de Visser, provinciaal overste van de Nederlandse Franciscanen
die met jongere broeders naar Den Bosch komen
.

foto © paul kriele, 3 december 2016.

Sprekers waren, naast de inleider Arnold Smeets, dr. Willem Marie Speelman, lid van de orde der Franciscaner seculieren en directeur van het Franciscaner studiecentrum. Daarnaast Hans -Elmar -de Visser, provinciaal overste van de Nederlandse Franciscanen die met jongere broeders dus naar Den Bosch komen.
De provinciaal De Visser ging dieper in op de verhuizing en het verlaten van de broeders van dit bijna 120 jaar oude klooster. Spreker benadrukte dat de paters zich niets mochten toe eigenen geen geen huis noch een verblijf Het gaat niet om een gebouw het gaat om elkaar te treffen En het ‘Huis ‘ dat komt na een voornbeeldig leven, zoals dat van Franciscus later nog..

Visie auteur op Orde Kapucijnen
Hoe denkt de auteur over deze Franciscaner orde? Jacobs: De paters’/ broeders zijn van een uiteenlopende pluimage. Je hebt er in velerlei soorten en taken.Ik koos voor de titel Vreemde vogels. Dat bedoelde ik goed. Maar dan toch werd ik daarop door de uitgever gecorrigeerd.
Je gaat in je werk sympathie krijgen voor de orde. Dan loop je het risico dat je de negatieve kanten gaat wegschrijven of vermijden. Maar de bronnen blijven de kern Dat is prioriteit. Geschiednesiseen discussie zonier eind.'

Zie ook artikel:
 Bosch klooster wordt communiteit voor jonge Franciscaner broeders. dd. 20 mei 2016



Harrie Verschuuren,  cabaretier,
die voor een luchtig intermezzo zorgde
.

foto © paul kriele, 3 december 2016.


Harrie Verschuuren zong het lied
Stel je voor dat Franciscus hier vanmiddag binnen kwam
Zo maar in een sjofel pijtje
Heel simpel net als toen lachend en met lege handen
Ja, wat zou hij nou gaan doen..?

En na vele coupletten: en vele vragen vanuit de groep,
Veel vragen, een kans die we nooit meer zouden krijgen..
Maar Franciscus bleef maar vriendelijk en luisterde..

Het werd heel stil Franciscus liep naar de kast.
En toen hij terug kwam in de kring, legde hij een boek op tafel
daar lag dus het hele antwoord: het Evangelieboek
.



Terug naar boven