Boulevard 2002 berichten

Printerversie
Gepubliceerd op: 06-08-2002 | Gewijzigd op: 02-02-2010
Marokkaanse tent in polder
afscheid Wim Claessen
Inleiding Boulevard
Impressies opening
opening Boulevard
Ontwerp affiche/interieurs
Boertige Boulevard [Robbert van der Horst]
Kunstwerk JCJvdHeijden
De horecaprijzen
Foto/videopresentatie De Nooyer
Slotact

==========================
Opzet Marrokaanse tent 6 augustus 2002
In Het Bossche Broek is de vorige week vooraan aan de Singelgrachtweg een weideland gemaaid. Daar verrees dinsdag 6 augustus 2002 een Marrokaans uitziende tent. Die is bedoeld voor het Theater Froe Froe dat op donderdag 8 augustus met de voorstellingen begint.
   
De circusachtige tent voor het theatergezelschap Froe Froe vooraan in het Bossche Broek.

foto ©  paul kriele, 7 augustus 2002.
 
Gezicht op de Froe Froe-tent vooraan in het Bossche Broek 

 foto' s © gerard monté, 6 augustus 2002.

Afscheid Wim Claessen 
,  5 augustus 2002.
Het afscheid van Wim Claessen staat gepland bij de opening van de negentiende editie van de Boulevard in 2003. Dan zal ook zijn opvolger bekend worden gemaakt. De StichtingTheaterfestival Boulevard is nu bezig met een profielschets voor de nieuwe directeur.
Claessen maakt gebruik van de RTU-regeling: Terug na uittreding, zegt voorzitter Bert Pauli. De festivaldirecteur stopt na achttien jaar mede vanwege de spanning en hectiek die de organisatie van zo’ n festival met zich meebrengt. Hij zei eens:’ De Boulevard is een festival dat tegen de verdrukking tot stand komt. Zeker de gemeente toont zich niet altijd loyaal met de faciliteitenverlening. Maar… is wel een definitieve subsidieverstrekker geworden!
Andere knelpunten vormde 1987 toen Teds Brinkhof zich afscheidde met de Parade, een reizend festival. De Boulevard of Broken Dreams werd kortweg Boulevard.

In de historie betekende 1994 ook een dieptepunt toen even aan de artistieke kwaliteiten van Claessen werd getwijfeld. De penibele situatie leidde tot een bestuurscrisis. Alle bestuursleden stapten op.
Na het tijdvak Arthur Oostvogel [voorzitter van de organiserende stichting Bosse Nova] nam Bert Pauli in 1995 als derde voorzitter het van Cees Tetteroo over.

Claessen gaat bijzondere projecten leiden [bijvoorbeeld: Erasmusfestival en voortgang Jeroen Boschjaar]. Den Bosch moet zich op cultureel vlak meer gaan profileren, aldus Pauli. ‘ Er komt een internationale samenwerking voor theateractiviteiten. Claessen wordt daarin een soort cultureel ondernemer.’
Zelf zegt Claessen, die niet voor een gat te vangen is, nog genoeg pannen op het vuur te hebben staan.
Een gemeentelijke erkenning valt nu - bij afwezigheid van diverse [Sport en Cultuur] wethouders en de burgemeester- niet te verwachten.
In februari 1995 is aan Claessen door post- districtsdirecteur Herman Durville de postmeester uitgereikt, een erkenning voor cultureel/maatschappelijke diensten.
Intern neemt het bestuur zondagavond- na de afsluiting van de Boulevard- met een dineetje afscheid van hun directeur.

Inleiding Boulevard
De opening van de Boulevard gebeurt vrijdag 2 augustus [17.00 uur] in de Corridor. Daar onthult Sjarel Ex [directeur Utrechts Centraal Museum] van de uit Den Bosch afkomstige JCJvan der Heijden een kubus. De zwart/witvlakken refereren naar een schaakbord, niet onbekend in het werk van vdHeijden.

Zondagavond 4 augustus gaat in de tuin van het Noordbrabants Museum een bijzonder filmische installatie aan de gang. Het is een performance van vader en zoon Paul en Menno de Nooyer. De 61-jarige de Nooyer begon ooit als fotograaf op de reclameafdeling van De Gruyter. In 1969 vestigde hij zich als zelfstandig fotograaf in Zeeland uit welke tijd zijn opdrachten voor Avenue-en ook nog- De Gruyter en Ploeg Weverijen dateren.
Vreemd gek en verrassend blijven de producties van Ine te Rietstap [bekend van Kreatief met kurk]. Een door Tom, Harm en Rene bij een kampvuur opgevoerde luchtige show is te zien in het theater Artemis [Predikherenpoort]. Dit homo-erotische getint onderzoek naar het mannelijke is van 8 t/m 11 augustus elke avond twee maal te aanschouwen.

Ontwerp affiche en café- interieurs


Studio Jean Philipse is het grafisch ontwerpbureau dat de creatieve ondersteuning verricht bij de kunstuitingen op en bij de Boulevard. Ruimtelijk vormgever Stein van Kessel is als speciale projectleider voor de Boulevard aangesteld. Stein werkt al jaren voor deze organisatie. Zijn bedrijf Wonderland staat bekend onder meer door ruimtelijk werk en decor-en theaterbouw voor de RAI, Fontyshogeschool maar ook vanwege specifieke inrichtingen bij evenementen [decors]. Voor de Boulevard heeft Van Kessel twee café' s naar zijn idee ingericht, zoals De Parel en het café bovenop de Corridor.

De Corridor maakt wederom deel uit van de Boulevard op de Parade. Het door bureau Jean Philipse ontworpen affiche.
 

Van 2 t/m 11 augustus vindt op de Parade en op diverse locaties in de stad het achttiende festival Boulevard plaats.

sponsoren
Op de houten schutting tegenover het bisschoppelijk paleis komen in een lange lint alle namen te staan van personen en sponsoren die de Boulevard mogelijk hebben gemaakt.

Op de Corridor is een café ingericht met tafeltjes die opgebouwd zijn uit drie molenwieken waarboven een parasol van kunstgras hangt.
Een videoscherm en vlinder-stoeltjes geven je het gevoel dat je je in een openluchtbioscoop bevindt.

Indruk van openingsavond 2 augustus 2002

Achter de schermen en soms ook ervoor, in werkuren en tijdens de pauzes: deze Gigantjes van het gelijknamig bedrijf zetten de stellages op poten.
foto © paul kriele, 29 juli 2002.
 Het schaakbord van JCJ van der Heijden valt met door de binnenverlichting nog meer op
Ook de openluchtbioscoop bovenin de Corridor is een idee van Jean Philipse.

 

De corridor is een jaarlijks terugkerend element. Daarin spelen zich allerlei programmaonderdelen af. Het terras is so wie so een trekpleister. Het podium gezien door het gaaswerk van de Corridor.

foto' s gerard monté, 2 augustus 2002
 

De Corridor is een bekend element geworden. Het bevat- naast horeca en de kinderboulevard- ook het mediaspektakel van het Brabants Dagblad. Café' s en terrassen zijn beneden, maar het meest geliefd zijn- in de middag en vooravond- de terrassen bovenop de Corridor waar men gezeten in vlinderstoeltjes het scherm van de openluchtbioscoop kan gadeslaan.
   
Wat ook terugkeert is de wc, elk jaar in een andere vorm en opzet. Dit keer met babypotje, maar wel vooraf betalen. De snoepwinkel ontbreekt in 2002 niet !  foto' s © gerard monté, 2 augustus 2002.

Opening Boulevard  2 augustus 2002
Het cultureel festijn begon op vrijdag 2 augustus 2002 in de Corridor waar om 17.00 uur het kunstwerk van JCJ van der Heijden werd onthuld.

Wim Claessen nam bij de opening het woord om de te verwachten zelfwerkzaamheid van het publiek aan te stippen. Het was zijn laatste optreden op de Boulevard.
foto © gerard monté, 2 augustus 2002.

Drie figuranten die volleerd de theatervoorstelling van Artemis: De Drie Musketiers promoten:
Milo Konings[m] en Pleun [r] en Daan van Dongen [l].
De Gentse band Excelsior met muzikanten gekleed in monikkenpijen. Hun muziek wordt door een megafoontje [op de rug] versterkt.
foto's © gerard monté, 2 augustus 2002.
De openingsact met spreker Sjarel Ex [l] en toehoorder én speciale gast J.C.J. van der Heijden [r].
foto © gerard monté, 2 augustus 2002.
JC van de Heijden.

Wim Claessen is voor het laatst directeur van de Boulevard. Een festival dat hij achttien maal achtereen organiseerde.
Claessen: ’Deze Boulevard is de eerste gelegenheid waaraan het publiek zelf mee kan doen.’ Daarmee refereerde hij in zijn openingstoespraak naar De Drie Musketiers een voorstelling van Theater Artemis waaraan 300 Bosschenaren deel kunnen nemen. 
Zaterdagmiddag kan men bij artistiek leider Matthijs Rümke auditie doen voor deze avonturenroman.’
Milo Koning, Pleun en Daan van Dongen namen alvast als drie volleerde figuranten de rol van het trio op zich. [zie foto]

' Boulevardimago dringt tot Holland door'
Vóór de onthulling van het kunstwerk van JCJ van der Heijden sprak Sjarel Ex [directeur Centraal Museum Utrecht] over het begrip dat de terugtredende Wim Claessen met zijn Boulevard heeft achtergelaten. Dat imago begint ten Noorden van de rivieren door te dringen.
Ex: ‘Wij Utrechters worden meer en meer jaloers op dit soort initiatieven,’ aldus Ex die- voor een laatste keer- applaus vroeg voor Wim Claessen.
Ex zinspeelde op de opnamen die vdHeijden vanuit de lucht maakt en legde een verband tussen de beroemde kunstenaar die de stad heeft voortgebracht: Jeroen Bosch en vdHeijden, die erg dichtbij het vroegere woonhuis van de beroemde Jeroen Bosch woont.
‘ Maar tussen JCJvdHeijden en Jeroen Bosch ligt 500 jaar verschil. Bosch keek met het boze oog naar de kwaaie dingen. VdHeijden kijkt met het goede oog, altijd naar dingen die mooi zijn of in de lucht hangen.’

Interview JCJ vdHeijden.
De in Den Bosch woonachtige beeldend kunstenaar JCJvdHeijden werd gevraagd eens iets voor de Boulevard te doen.
JCJvdHeijden: ‘Het was natuurlijk aan maat gebonden. ’Ik kreeg drie ideeën, maar zoals gewoonlijk is meestal het eerste idee het beste.
Kijk, een schaakbord is niks nieuws, dat was al bij de primitieve volken een motief. Ik zelf had het al als kleinschalig model in mijn bureau liggen.
Niet dat ik zo’n schaakliefhebber ben. Mijn vader speelde schaak. Wij moesten het thuis allemaal leren. Maar ik was er nu eenmaal niet goed in. Daarom ben ik er dan ook niet verder gegaan.'
Van der Heijden blijkt niks met de stad te hebben, zoals hij zelf toegaf:
' Ik heb altijd mijn werk buiten Den Bosch gehad. Maar ja, je bent nu in de zeventig en dan gaat er toch iets groeien. Ik wist niet dat ik zo laat nog zou bloeien.’
--------------
Vervolg opening: Met licht vuurwerk en een vijftiental knallen werd het schaakbord van JCj van de Heijden onthuld. Daarna betrad Excelsior, een soort brassband van in rood/zwart geklede Gentse monikken de piste van de Boulevard.

De sfeer op de Parade was op de vrijdagse openingsdag prima: goed weer, een beschaafde drukte, volle terrassen, maar minder flanerend publiek.

Het caféterras op de Corridor met grasdaken en tafels die molenwieken suggereren. Ontwerp Jean Philipse.

foto © gerard monté, 2 augustus 2002.
Gastvrouw Annemarie Brogtrop bekend van Omroep Brabant presenteert elke avond een talkshow. linksVrijdagavond waren het toiletechtpaar en JCJ van der Heijden [r] te gast.
 

Behalve een Brabants Dagblad-mediahoek is er onderin de Corridor ook een kinderboulevard met vertier en theatervoorstellingen. In de BD-mediahoek is de Boulevardbijlage van de krant en het dagelijkse bulletin over de Boulevard te verkrijgen. Er is ook een internetcounter.

Boertige Boulevard  8 juli 2002.  

De eerste tekenen van de Boulevard 2002 zijn al waar te nemen. Het Bossche Broek is tijdens de Boulevard van 2 t/m 11 augustus voor drie theatergezelschappen gereserveerd:
Op de Pettelaarse Schans treedt Cirque Plume op met de theater/circusvoorstelling ‘Récréation’, dagelijks muv 7 augustus.

Het Antwerps Theatergezelschap Froe Froe presenteert zich vooraan in Het Bossche Broek in een Marokkaanse Caïdale-tent. Daar is ’s middags en ’ s avonds de familievoorstelling Freaks te zien. In Freaks, dat het midden houdt tussen circus en poppenspel, en ondersteund wordt door video en muziek, komt de romantiek van het circus uit de jaren twintig aan bod. De presentatie verloopt in een aansluitende reeks: voorspel, voorstelling en après.

Beeldend kunstenaar Robbert van der Horst heeft maandag 8 juli 2002 in de polder een weiland ingepikt om daar een ronde toren van 50.000 kilo strobalen op te gaan zetten. Zijn interactieve video-geluidsproductie heet BoeR. Een creatie die Van der Horst samen met Ruud Lanfermeijer en Marcel Wierkcx heeft opgezet. BoeR, dat tussen kunst en theater zweeft, legt de relatie tussen Boer en koe…De gehele dag in een sanctuarium te bewonderen….

Naamloze Koe

De koe van BOER heeft nog geen naam. Of dat nodig is in het niemands- weideland is de vraag. De roodbonte koe is maar een eenling die het weitje van Boer begraast. Pas op 31 juli 2002 kreeg deze door BoeR ingehuurde figurant, een naam....
Het kunstobject dat in vijf-zes weken werd opgebouwd uit 50.000 kilo strobalen.
Op deze foto is geen man, laat staan koe, te zien. Het was ook nog ver vooraan in juli dat het plaatje werd geschoten.

foto © gerard monté, 14 juli en  3 augustus 2002  [rechts en r-boven] en paul kriele, 29 juli2002 [l-boven].

In de polder van het Bossche Broek staat een kunstwerk opgebouwd uit 50.000 kilo strobalen.

Moment surprême
Woensdag 31 juli 2002 het is even na 18.00 uur. Net op het moment dat het koemelken wordt gerepeteerd springt de fotograaf de Arena binnen niet beseffend dat op de galerij beheerst instructies worden geven en de fotografe liggend in het gras haar apparatuur in de aanslag houdt.
Binnen in de vierkante hooimijt speelt in een ronde koker van hooi het tafereel BoeR zich af. Door de stilte en de expressie van de kunstenaar en zijn compagnons lijkt het op een eredienst met de koe als centraal offer. Toch is het koe melken een alledaagse bezigheid, maar hier tot kunst verheven.
De consternatie die de ongenode gast oproept, blijft gelukkig van korte duur. Voor Robbert van der Horst –even overmand door de zenuwen –is het aanleiding uit te roepen: ‘…of de binnendringer wel goed bij zijn hoofd is.’ 

Programmeren en het –nieuwsgierig- publiek informeren is uiteraard ook een kunst, maar die kunst ligt meer op een zakelijk vlak…
De Gestelse boer met de Hollandse naam Wim blijft stoïcijns doormelken. Als even later de koe - voor deze Boulevard Rood-Bont genoemd- [..]- alsnog de benen licht, weet hij het dier te kalmeren.
Na amper een kwartier zit de scene erop, de koe wordt door de boer-met-de-pet-op beheerst naar buiten geleid en de emmer half vol met melk blijft evenals het krukje achter in de Arena.
De zuchten van opluchting zijn in de vlakke polder niet van de lucht.

Fotopresentatie BoeR
Helaas zien de ondersteunende beelden er wat kneuterig uit. De op de wand geprikte afmetingen in deze meters hoge hooimijt, horen thuis in een fotoalbum en niet op een fotoexpositie.



Het affiche- in vergrote vorm- ontwerp door studio Jean Philipse uit St.Michielsgestel.


















Foto/videopresentatie De Nooijer
Zondagavond 4 augustus 2002 werd in de tuin van het Noordbrabants Museum de foto/videoperformances/presentatie van vader en zoon De Nooijer geopend.
Charles de Mooij , conservator van het Museum, bood meteen de binnentuin aan als locatie voor het project van vader en zoon De Nooijer.
foto © gerard monté, 4 augustus 2002.


De Mooij:'Het NbM wil meer activiteiten buiten het museum organiseren en ondersteunen. We hebben al een hond [voorplein] en een koe [polder] en voor de Drie Musketier kunnen we uit ons depôt duizenden wapens leveren....' .

In de tuin van het Noordbrabants Museum wordt –voor het eerst- op een combinatie van diverse filmdoeken- onder de naam Strandloper- een video-fotoinstallatie getoond. Het is overigens een samenwerkingsverband tussen drie festivals [Gent, Hasselt en Den Bosch].
De Nooijer:’ Ik heb dit niet eerder kunnen doen. Bedenken is een, maar uitvoeren is twee. Boulevard en Museum boden me de kans. Zo’n kans krijg je maar eens in de tien jaar.’

Conservator Charles de Mooij toonde zich in zijn korte speech gretig en gastvrij over de mogelijkheden die Museum als locatie [met tuin] aan dit soort initiatieven kan bieden. En daar zijn vader en zoon De Nooijer ‘ heel gelukkig mee… .’
Paul [en Menno] de Nooijer wilde zelf niet ingaan op zijn bijzondere filmische installaties en performances. Een gids die dat onlangs over een bepaald kunstwerk uit den treuren wel deed, had hem er van afgebracht, op zijn oeuvre in te gaan.
Men moet zelf zijn/haar indruk opdoen. ‘De kunstenaar mag de mystiek van het werk niet wegnemen’, aldus De Nooijer.

Een indruk van de meters hoge en breed opgezette installatie.

Paul en Menno de Nooijer.

foto' s © gerard monté, 4 augustus 2002.
Op diverse aaneengeschakelde schermen worden videoperformances vertoond. Maar bij elkaar vormen ze een beeldverhaal.
   

De horecaprijzen

Eten bij een van de restaurants betekent gezien worden en kijken naar het flanerend publiek. Dat kost in de restaurant Baldakijn voor een voorgerecht gemiddeld 2.10 -3.00 euro en voor het hoofdgerecht 10 euro.
Bij Restaurant Le Cavalho liggen de prijzen op het dubbele tarief: grote salade 9.20 euro, carpaccio 6.00 euro, een dagschotel 10 euro en voor de gambas 15.50 euro. Twintig euro betaalt men voor een hoofdgerecht in een betere categorie.
Slotact 
 12 augustus 2002.
Ambivalent is de reactie op de zeer wisselende slotact van de Boulevard. Die voltrok zich verlaat en met enkel storingen [te vroeg neergestreken schaakdoek en twee elektriciteitsonderbrekingen] tot 00.15 uur op de Corridor. Voor enige honderden toeschouwers mochten The Lunatics dit verder vlot lopend spektakel verzorgen. Daarin zat veel video waarvan de boodschap en inhoud velen zal zijn ontgaan. Maar de rest deed veel stof, licht en water opwaaien en spatten.

The Lunatics verzorgden de slotact van de Boulevard 2002. Hun mascotte [Leidtmotiv] was het paard dat op alle locaties die in hun [video-]presentatie waren opgenomen] in beeld kwam. Het moment waarop het Lunaticpaard in de Corridor omhoog werd gehesen en daarna in vlammen en vervolgens in een waterfontein opging.
 foto © gerard monté, 12 augustus 2002.

Onder meer de populaire Amsterdam Klezmer Band kreeg veel bijval, evenals de trapezeact van Cirque Plume. Helaas bleek het taaie nummer van Raymond van het Groenewoud met saxofonist Bertus Borgers voor sommige ongeduldigen op dit late tijdstip teveel van het goeie.
Wim Claessen trok na afloop aan de bar met zijn medewerkers enkele flessen champagne open, lachend en voldaan terugkijkend op een- alweer nog beter dan de voorgaanden- geslaagd Boulevard 2002. Het was zijn laatste als directeur.

Boulevard trekt minder, maar breder publiek 12 augustus 2002.

Door het inzakken van de economie trok de Boulevard 10.000 minder bezoekers dan in 2001 [100.000]. Maar er kwamen wel meer jongeren en het landelijk bereik was groter.
De 120 voorstellingen en concerten trokken ruim 26.000 betalende festivalgangers, dat is circa 1000 betalende voorstellingsbezoekers meer dan vorig jaar.
Wim Claessen noemt Cirque Plume en Froe Froe, concert van Soundclash en de voorstellingen van Leon Giesen, Madeleine Jutten-Matzer en Tam Tam de artistieke hoogtepunten van de editie 2002.

De act van Cirque Plume met zangeres [foto] en trapezeacteur. het slot waarop het kunstwerk [doeken met schaakmotieven van JCJ van der Heijden] valt.

foto' s © gerard monté, 12 augustus 2002.

De '300 Musketiers' [meer dan 100 ongeoefende acteurs] van Theater Artemis scoorde hoge ogen. Regisseur Matthijs Rumke.
Producties van 'onder de rivieren' blijven speerpunt evenals de samenwerking met andere festivals in Nederland en Vlaanderen, aldus Claessen in zijn slotcommuniqué.

Terug naar boven