Laatste eer voor gastvrije beminnelijkeJan Bosmans

Gepubliceerd op: 15-09-2008 | Gewijzigd op: 16-09-2008

Een volle Sint Jan, Jans lievelingskerk, nam maandag 15 september 2008 afscheid van Jan Bosmans die woensdag 10 september 2008, na een langdurige ‘ziekten van de ouderdom’ [geheugenverlies en het benenwerk] ’ op 80 jarige leeftijd in Mariaoord overleed.

Diaken Victor Palte sprak over de kerk die zo’n grote rol speelde in Jans leven.‘
Over de ‘gemeenschapsmens, en vriend van velen die eenieder in zijn waarde liet,' zei Palte. 'Jan en zijn gezin kwamen in de Sint Jan, maar ook de Sint Jan kwam in ’t Pumpke. Niet alleen de geestelijkheid, ook de collectanten, de koster en de ordebewakers bezochten ’t Pumkpe.

‘t Pumpke en St. Jan waren bepalend in Jans leven die nooit ver op vakantie ging. Niet verder dan het punt waar vandaan hij nog net de toren van de kathedraal kon waarnemen. Jan en de kerk en de kerk met hem. Samen met elkaar door het leven gaan, is dat niet het thema van ons leven?’, aldus de diaken.

Enkele sprekers haalden ‘Jans grote verdriet’ aan, waarover hij nimmer sprak: het verlies van zijn vrouw Marietje van Heumen dat ‘..diepe wonden in zijn hart heeft geslagen’.

Hierboven: het vertrek bij het woonhuis van Jan en Rietje Bosmans-van Heumen aan de Hekellaan.
Rechts: de [klein-]kinderen in het kerkportaal.
Linksonder: de dassendragers met onder meer rechts voorzitter van de Kikvorschen Bertie van den Heuvel en Jac Stienstra en Frank Reinierse. In de linker rij Peter van den Groenendaal [van 't Pumpke] en oud- voorzitter van de Kikvorschen Jo Moors.
Rechts: burgemeester Rombouts naast de kleinkinderen Bosmans.
foto's © paul kriele, 15 september 2008.
---------------------------------------

De vijfde generatie Jannen- Jan Bosmans -Nick, met doopnaam Johannes, sprak de eerste lezing over ‘Ziet ik maak alles nieuw.’ En de kinderen Bosmans hadden voor het Evangelie gekozen. Dat verhaal ging over de maaltijd waarin Jezus zich aan de apostelen herkenbaar maakte.

In een homilie sprak de oud-wethouder en de zoon van het kasteleinsechtpaar Ted en Ingrid van de Mortel, die naast ’t Pumpke werd geboren, Roderik van de Mortel. ‘Uit mijn eigen ervaring,' zei ik tegen Jan, toen hij mij anderhalf jaar geleden in Mariaoord vroeg of ik op diens uitvaart zou willen spreken.'
In Rodericks levensloop kwam het beeld van zijn ‘ome Jan’ langs met wie hij vele gesprekken heeft gevoerd. De oud-buurman haalde, aan de hand van een van de ‘fantastische, niet-carnavalsliedjes’ van Wim Kersten, de karakters van 'het fenomeen'Jan Bosmans aan.

Het liedje luidde:
Als ik dood gablijven all treinen rijden
En het wegverkeer gaat gewoon zijn gang.
Op die dag zijn er ook feesten en partijen En daar zingen: ihj leve leve lang.
En de zee die blijft gewoon het strand op lopen
Als het eb wordt gaan de golfjes wel weer terug.
Op de dag dat ik zal sterven
Zijn de schilders aan het verven.
Een bezoekje aan mijn oma vliegensvlug.

Over de dood: ‘Het is niet het eind, het is het begin van iets nieuws. Dat relativeren was wat Jan Bosmans uitdroeg,’ aldus de burgemeester van Vught.

Op de baar lagen 365 rode rozen, de dagen van het jaar, van de kinderen Bosmans.
foto's © paul kriele 15 september 2008.
------------------------------

Jan was de verpersoonlijking van de Brabantse en Bossche Bourgondische gezelligheid met als middelpunt ’t -gastvrije- Pumpke. Zijn 50ste verjaardag [1978] bracht een hoop volk op de been. In de stad liepen mensen met borden en daarop de tekst: ‘We gaan vanavond naar de gezelligste mens van Den Bosch’.

Maar feitelijk was Jan veel meer op zijn gemak met een kleine groep vrienden aan tafel om hem heen. Dan kon hij ze ook goed aankijken. De man die conflicten uit de weg ging en altijd vol grappen en ideeën zat en in allerlei vermommingen is verschenen, aldus Van de Mortel, had er een grote hekel aan om naar partijen of recepties te moeten. Rietje moest hem steeds overhalen. Dat was een trekje van Jan dat –dankzij zijn steun en toevlaat Rietje- niemand ooit is opgevallen.
Van de Mortel tot slot:
Als ik dood ga blijven alle kroegen open
En d'r staat een stukje in het ochtendblad
Na de uitvaart gaan ze dan een pilsje kopen
't is weer voorjaar en gezellig in de stad.

‘Wim Kersten schreef dat de wereld –ook na een overlijden – gewoon doordraait. Ook jij geloofde daarin. Echter, de warme herinneringen aan jou van ons allemaal maken het leven wel iets rijker.’

Boven: Hans Bosmans en Ellen de Raad -Bosmans in hun homilie aan vader Jan.
Rechts: de vijfde generatie Jannen- Jan Bosmans -die de eerste lezing uitsprak.
Linksonder: de celebranten met plebaan Gert-Jan van Rossem [l] en diaken V. Palte [r.] in paars misgewaad.
Rechts onder: burgemeester Roderick van de Mortel in zijn homilie.
foto's © paul kriele, 15 september 2008.
----------------------------------------------------------
Broer en zus, Hans en Ellen, spraken -vergezeld door ‘een dikke kus, ook voor mamma’ - hun herinnering uit aan hun vader: ‘Van mij voor jou. Het gaat niet om de rozen, maar om de liefde die je er in legt,’ aldus Ellen.


Koor en solisten JoséTax -van den Heuvel en de zussen Meliani van Rensch-van den Akker en Angelique Fischer- van den Akker.	foto's © paul kriele, 15 september 2008

De uitvaartdienst werd stijlvol ondersteund door een mannenkoor en de solisten José Tax-van den Heuvel [mezzo-sopraan], Meliani van Rensch–Van den Akker [fluitiste] en Angelique Fischer-van den Akker [violiste] ,die tot slot ook Jans geliefde lied van de Zoete Moeder ten gehore brachten.

Links boven: De dragers van Klopper& Kramer, die de baar uit de kathedraal leidden.
Rechts: de familie met onder meer Hans en Rico en Veronique Bosmans-Renders, kinderen en kleinkinderen.
foto's © paul kriele, 15 september 2008.

Terug naar boven