Uitvaartdienst Hein Bergé [ook video]

Gepubliceerd op: 01-05-2010 | Gewijzigd op: 05-05-2010
Zaterdag 1 mei 2010 vond in de St.Jan de uitvaartdienst plaats voor Hein Bergé, die op 25 april 2010 op 94-jarige leeftijd was overleden.
Bergé werd alom geprezen om zijn inzet voor het behoud van het cultureel- en natuurlijk erfgoed, een wilskrachtige ambitie van strijdbaarheid die hij bijna een leven lang heeft vveten vol te houden.


Vlnr.: het echtpaar Jan en Anne Marie van der Eerden-Bom, verzorgster Thera Raaijmakers die Suze en Hein als huishoudelijke hulp 30 jaar lang heeft gediend, vervolgens huisvriendin Irène Van der Does de Willebois en persoonlijk begeleidster Else van Helmond. Op de 2e rij uiterst rechts Len de Klerk, voorzitter van de Stichting P. M. Slager.	Achterin vaag zichtbaar -ook op de eerste rij - naast Rombouts, een nichtje van Bergé José van Berkel en rechts daarvan zus Anne-Marie van Berkel en haar echtgenoot. foto's © paul kriele, 1 mei 2010.

Bij de kist stond Bergé's portret en er lagen de versierselen op behorend bij de koninklijke onderscheiding Officier in de Orde van Oranje Nassau, de bronzen penning van de stad 's-Hertogenbosch, de penning van de Bond Heemschut, de medaille van het regiment Nederlandse militairen die in 1949 werden ingezet in Nederlands-Indië, de erepenning van de Stichting Nationaal Monument St. Jan, de penning ' 's-Hertogenbosch Remember 1944-1994' en de Zilveren Anjer.	mr. Hein Bergé [18 januari 1916 - † 25 april 2010] politicus, advocaat, rechter, vice-president van de rechtbank, museumdirecteur/eigenaar.*

welkom en voorbeden
In zijn welkomstwoorden memoreerde pastor Vladimir Palthe Bergé als de man die'.. zich met onaflatende ijver heeft ingezet voor de stad en zijn bewoners. De stad waarvoor hij tot het laatst toe bleef waken. Iemand met het hart op de tong, een luis in de pels van de gemeenteraad.
Bergé hield ons een spiegel voor. Deze Bosschenaar deelde in het christelijk geloof dat hij op een authentieke manier beleefde. Dat geloof reflecteerde zijn intense inzet voor de stad en de mensen. Zijn werk en inzet zijn de kostbare vruchten die hij ons nalaat.'

In de voorbeden spraken Jacky Stupers en Tineke van Lith een gebed uit voor Suze Bergé-Slager, aan wie hij zo gehecht was, voor de familie en de vele vrijwilligers en voor de mensen met wie hij heeft samengewerkt en voor degenen die hem in de laatste jaren hebben verzorgd.

Nel van der Heijden-Rogier, de auteur van het boek over de Slagers [maart 2007], typeerde Bergé als de spitse en manitieuze Bosschenaar met een gevoel voor humor, een eigenschap die hem -tot het laatst- niet in de steek liet.
Van der Heijden schilderde een veelzijdig palet van de man die zij vanwege haar werk frequent bezocht heeft en meer dan anderen heeft leren kennen. 'Jammer dat hij leed aan doofheid en een zekere mate van vergeetachtigheid.'

In een notendop gaf zij de levensloop weer van deze telg uit een geslacht van Franse Hugenoten die na een Rotterdamse periode overging tot het katholieke geloof. Dat geloof speelde ook weer een rol toen Hein Bergé de niet katholieke Suze Slager leerde kennen. Het protestantisme vormde voor Heins moeder een struikelblok in haar acceptatie van de relatie.
Toch trouwde het paar in 1958 op 42 resp. 41-jarige leeftijd en vestigde zich op Choorstraat 14. In dat pand, waar Hein als advocaat met een eenmanspraktijk startte, heeft hij tot het laatst toe gewoond.

'In die omgeving zat zijn inspiratie om iets voor de stad, voor Heusden, voor de Moerputten en voor de IJzeren Man te gaan voelen. Het ging hem om het behoud van het natuurlijk en cultureel monument.
Zoals ook Frans Slager zo van vele kanten de St. Jan schilderde, zo komt Bergé steeds weer in actie als het gezicht op de kathedraal aangetast dreigde te worden.
Bergé noemt steeds Jan van der Eerden. Hein was de woordvoerder en Van der Eerden de man die schreef. Hein speelde graag de voortrekker. Het zij hem vergeven.
Deze man toonde een kinderlijke trots om al die onderscheidingen. Een zekere mate van ijdelheid kan hem niet ontzegd worden. De laatste jaren was hij te vaak in gevecht met de gebreken van de ouderdom, een verschijnsel waarin hij moeilijk kon berusten. Waarschijnlijk onder druk daarvan maakte hij het zijn naaste omgeving niet gemakkelijk.

Else van Helmond heeft hem onvermoeibaar bijgestaan. Haar hulp is onvolprezen.
Moge Hein Bergé rusten in vrede.'

Zaterdag 1 mei 2010 vond in de St.Jan de uitvaartdienst plaats voor Hein Bergé, die op 25 april 2010 op 84-jarige leeftijd was overleden.
Burgemeester Rombouts prees Bergé '...om zijn strijd tegen de teloorgang van het cultureel erfgoed' en stelde hem als voorbeeld '..voor alle vrijwilligers die zich nu voor de stad inzetten en voor degenen die bereid zijn de degens te kruisen als sloop of afbraak dreigt.'

foto © paul kriele, 1 mei 2010.

Burgemeester Ton Rombouts ging dieper in op de verdiensten van Bergé voor de stad.
Rombouts In memoriam had als motto: Talent maal passie maakt geluk.

'Wie dat weet te ontdekken wordt een gelukkig mens. Hein Bergé had veel talent en een ontzettende passie
Of hem die passie en dat talent gelukkig maakte, weet ik niet. Op mij maakte hij eerder een bezorgde indruk. Bergé toonde zich eerder zorgzame dan tevreden en voldaan.
Het was de man die bezorgd was om wat beter kon en zorgzaam voor wat nog gedaan moest worden. Waar anderen niet het verzet toonden, waren Bergé en Van der Eerden strijdbaar. In die jaren werd het stadsbestuur van onbehoorlijk gedrag beschuldigd. Zij zetten door en kregen gelijk. Het was hun gepassioneerde inzet. Dat geldt voor ons wel: talent x passie = geluk.
Hein Bergé heeft ons zijn liefde voor het erfgoed van de stad voorgeleefd: duizenden zijn trots op onze binnenstad, honderden hebben zich georganiseerd om voor de stad op te komen, tientallen zijn bereid de degens te kruisen als er sloop of afbraak dreigt.
Van zijn inzet plukken we nu nog dagelijks de vruchten. We zijn nieuwe uitdagingen aangegaan: de Binnendieze, de vestingwerken.
Wat hadden we graag gezien, dat ie getuige had kunnen zijn van de waarderingsplaquette die binnenkort in de Molenstraat wordt onthuld ter ere van het behoud van de Binnendieze.
De stad is Hein Bergé veel dank verschuldigd. Laten we het als dure plicht zien jegens deze strijdbare ridder, zijn nalatenschap als goede rentmeesters te beheren en te bewaken.'

Len de Klerk, de voorzitter van de Stichting P.M. Slager, ging in zijn herinnering aan mr. Hein Bergé terug naar de oprichting van deze stichting in 1968, toen Bergé het initiatief nam om via de stichting, genoemd naar diens voorvader Petrus Marinus Slager, de erfenis van 5 generaties Slager bijeen te houden, veilig te stellen en te exposeren.
In 1976 vestigde het Museum Slager van Suze en Hein Bergé -Slager zich in de Choorstraat.
Die continuering in de stijl waarin het was bedoeld, gaf bij Hein vele dilemma's , later ook door zijn gezondheid.
De panden schonk hij aan de stichting P.M. Slager. Vanaf 2006 was Bergé de ere-voorzitter van de stichting.
Over de plannen van de renovatie was hij niet gerust dat het karakter en de huiselijke sfeer en de inrichting behouden
zouden blijven. Die aspecten stonden op gespannen voet met de eisen van de renovatie. Hij kwam dagelijks naar beneden voor een kopje koffie, maar daarmee stelde hij zich ook telkens op de hoogte van het proces. Hij toonde er zijn betrokkenheid mee.
heropening
Gespannen keek hij uit naar de heropening, eind mei 2010. Het hoogtepunt op 27 mei 2010 zou de onthulling zijn van de portretten van Suze en hemzelf, geschilderd door de Brabantse kunstenaar Jan Asselbergs. Bij het zien van het portret van zijn vrouw raakte Bergé erg gëemotioneerd.
We hebben dit museum aan Suze en Hein te danken. We verliezen in hem een markante man die we met respect en dankbaar gedenken.'


	De kist wordt door leden van het uitvaartcentrum Bijnen uit Vught de kerk uitgedragen. Links: Else van Helmond [l.] en huisvriendin Irène van der Does de Willebois en middenin strijdmakker Jan van der Eerden met een nichtje van Bergé en haar echtgenoot [rechts.] foto's © paul kriele, 1 mei 2010.

voor video-impressie Bergé A

Terug naar boven