TheateradParade: Opening 'Bossche' boekenweek

Printerversie
Gepubliceerd op: 06-03-2009 | Gewijzigd op: 08-03-2009
De Literaire Ontmoetingen met schrijvers, zoals de Literaire Manifestatie rond de boekenweek in Den Bosch heet, trok vrijdagavond 6 maart 2009 opnieuw een vol Theater en een wisselend spectrum van schrijvers.De speciale gasten en Kader Abdolah, Marcel Möring, Abdelkader Benali en Kees van Beijnum  en later ook Toon Tellegen, deden zich eerst tegoed aan een door de Gemeente en hoofdsponsor het Brabants Dagblad aangeboden buffet.
In de Pleinzaak trad parallel aan de interviews met de auteurs Toon Tellegen op met zijn 'Wisselend Toonkwintet'.

Hieronder het welkom in het Bestuurscentrum en een verslag van de gesprekken met Kees van Beijnum en Marcel Möring door Theo van der Zande.
 
Wethouder Rodney Weterings in gesprek met de oud-voorzitter van de Literaire Manifestatie Tony van der Meulen en diens echtgenote Cecile. De schrijvers vlnr Marcel Möring, Abdelkader Benali, Kees van Beijnum en  Kader Abdolah aan de dis.
foto ' s © paul kriele, 6 maart 2009
Marcel Möring en echtgenote
foto's © paul kriele, 6 maart 2009
Abdelkader Benali, Kees van Beijnum en  Annemieke Besseling, hoofdredacteur van het  Brabants Dagblad.

De stemming in de geheel gevulde grote zaal van TheateradParade was niet echt speels, eerder droog, hoewel presentator Theo van der Zande [Brabants Dagblad-redacteur] soms gevatte opmerkingen plaatste.
De reeks gesprekken begon met een fragment van de door Kees van Beijnum bewerkte film 'Oesters van Nam Kee', die ook in de Pleinzaal werd vertoond.

Als eerste  sprak Van der Zande met Kees van Beijnum  in een gezellig gemaakt, huiselijk jaren-60 tafereel.
Tussen de gesprekken door trad dj kuif  op. 

Hierboven Kees van Beijnum beet op de Literaire manifestatie het spits af.
Boven rechts: Presentator Theo van der Zande en Marcel Möring nemen plaats aan de gesprekstafel.
Rechts: Traditioneel is de fotosessie in boekhandel Adriaan Heinen [Selexyz] voor  de kleine brochure die elk jaar verschijnt.
Vlnr: Marcel Möring, Abdelkader Benali, Theo van der Zande,  Kader Abdolah en Kees van Beijnum.

foto's © paul kriele, 6 maart 2009io

Na afloop is er als vanouds een boekenmarkt .

Welkom in Bestuurscentrum
Wethouder Rodney Weterings heette de 200 gasten in het Bestuurscentrum welkom, daarbij refererend aan het thema 'Tsjielp Tsjielp'.  'Zelden zal ik toehoorders op deze manier een welkom toebedichten,' aldus de wethouder van onder meer Cultuur die  een variatie op 'vogels' ten beste gaf, maar vroegtijdig 'het hazenpad koos, 'vanwege verplichtingen elders..'. 

'Deze literaire manifestatie is de grootste van Zuid-Nederland en de enige echte opening van de  Nationale boekenweek,' aldus spreker die in zijn welkom speciaal twee 'vogels' noemde, te weten Ton Meulman en Tony Vermeulen, die vorig jaar afscheid namen en de personificaties zijn van deze literaire manifestatie. 'Laat jullie nog lang jullie gekwetter klinken, dat beter is dan het geluid van het Amsterdamse boekenbal...'. 
Weterings vervolgde: 'Momenteel wordt dit festival getrokken door de paradepaardjes André Stikkers en Annemieke Besseling, de  hoofdredacteur van het Brabants Dagblad, de krant die ons met regelmaat  vliegen afvangt. En als derde partner Judith Vink, directeur van TheateradParade en tot slot Martin Hol van de Openbare Bibliotheek.
Excuus voor mijn vroegtijdig vertrek. Er zal over mijn afwezigheid geen haan naar kraaien..'.

Stikkers noemde nog even Tony van der Meulen, die in 1997 startte als presentator en aan het roer heeft gestaan van deze grootste Literaire Manifestatie in Nederland. 'We kjken terug op gedenkwaardige avonden en bijzondere ontmoetingen.
'Ontmoetingen' is als belangrijkste onderdeel behouden. Door vernieuwingen willen we verrast worden. Daarom zijn naast de Grote Zaal, ook de Pleinzaal en de filmzaal voor 1000 Brabantse lezers bij het programma betrokken.'
 
Eerste gesprek met Kees van Beijnum
-In het gesprek met Kees van Beijnum was vooral interessant diens relaas over de aanloop en zijn beweegredenen om s 'De zoon van..'  te schrijven. Door een toevallige ontmoeting op een Amsterdams terras met de zoon van de ontvoerder van Gerrit-Jan Hein, Ferdy E.,  kwam van Beijnum er toe om diens beweegreden te onderzoeken en vast te gaan leggen. 
Van Beijnum: 'Belangrijk was na die ontmoeting dat ik rondliep met de vraag: Hoe moet het  zijn om als zoon van Ferdy E. door het leven te gaan? Ik heb dit  gegeven lang - zeker 12 jaar- meegedragen. Het interesseerde mij. Uiteindelijk heb ik het uitgewerkt, maar het is een fictief verhaal geworden.
Interessant was de reactie van de weduwe van Gerrit-Jan daarop, die haar woede heeft weten weg te dringen door Ferry vergiffenis te schenken. En ook zoon Ronald-Jan Hein zegt:'Het is gemakkelijker om de de zoon van mijn vader te zijn, dan de zoon van de man die hem ontvoerd heeft.'

-Van Beijnum: 'Altijd klopt er wel een verhaal bij je aan. Je bent er nooit op bedacht.. Het meest bijzondere van het schrijven is, dat je zo weerloos bent tegen het volgende verhaal wat om de hoek van de straat op je wacht. ' Wat bij Van der Zande de reactie opriep: 'Dat is eindeloos..'.  Van Beijnum: 'Totdat er een lege straat opdoemt'.
De suggestie van de presentator dat  je je afsluit tijdens het schrijven ontkent de auteur: 'Enerzijds wel, maar om je heen gebeurt er van alles en dat moet je filteren, want het is bruikbaar voor je verhaal.'

-Tweede gesprek met Möring
Möring begon al vrij vroeg -op zijn 13e jaar - te schrijven. 'De eerste 10 jaar, tot mijn 23ste, heb ik alleen gedichten geschreven. Maar ik werkte er zo lang aan, soms schreef ik 100 verzen voor er een gedicht uitkwam. Op een dag heb ik alles verbrand.
Ik besloot om proza te gaan schrijven, als vingeroefeningen. Het is goed om poëzie te schrijven. Dat is goed voor je proza. Maar ik ben gerijpt als schrijver.
'Maar zo,' concludeerde ook Van der Zande, 'die proza is uit de hand gelopen tot vuistdikke boeken.
Bij het laatste zei ik:  Dit is mijn laatste boek.'
Maar Möring kwam deze avond met de primeur dat zijn 'Dis' een vervolgdeel 2 [dit jaar] krijgt en in 2010 komt deel 3 uit.

Op verzoek van de journalist geeft de schrijver een indruk van zijn werk. 'Mijn dag begint om 9.00 met een expresso...... en  om 10 uur een tweede expresso...... Om 12 uur roggebrood met kaas en dan is het 2 uur en dan doe ik net alsof ik 's middags ook iets doe..
Mijn werk is een beetje van alles: wachten op inspiratie en soms er een beetje op los tikken. Dan haal ik op een dag 20-30 pagina's en ook wel eens één alinea . Je kunt altijd schrijven, maar het wordt niet altijd wat je wilt...
Het hoort er allemaal bij.''

Daarop wilde Van der Zande graag met zijn gast over de TT-nacht in Assen spreken, denkend dat Möring een motorliefhebber is. Dankzij een vriend die fotograaf is maakte de in 1957 in Enschede geboren Tukker zo'n nacht in Assen mee.. Maar Möring moest bekennen 'überhaupt niet  niet om sport te geven'.

Daarop kwam zijn Joodse afkomst ter sprake, van welke overtuiging hij pas na een 'inbraak' door vriendjes in hun schuurtje bewust werd. Daar werden kostbare Joodse kandelaars gevonden, die zijn vriendje als Het Joodse Goud kwalificeerde. Möring: 'We aten met Pasen [Pesach] wel matze en ik zag ook wel die 7-armige kandelaar, maar dat had me niet op het spoor gezet. Pas op mijn twaalfde besloot ik binnen die Joodse gemeenschap te gaan practiseren. Dat begon al erg fanatiek met elk weekeind een bezoek aan de orthodoxe synagoge in Amersfoort waar ik dan ook een paar dagen  overbleef.
Over zijn schrijversschap en talent: 'Het is aardig om te komen tot de middenmoot, maar je moet streven naar een wereldkampioenschap. Je moét het allerbeste uit jezelf willen halen en als je er niet naar wilt leven..  Er zijn gemakkelijker manieren om geld te verdienen...
Kijk ik wil de lezer aanspreken. Ze zijn de laatste 15 jaar behandeld als 'Tante Truus uit Wolvega', zoals ze dat bij ons zeggen. De lezers worden onderschat.'



Terug naar boven