Verlate reportage Uitvaart Gerrit van der Valk

Printerversie
Gepubliceerd op: 20-01-2009 | Gewijzigd op: 04-02-2009
Reportage onderaan
Dinsdag 20 januari 2009 rond 12 uur is Gerrit van der Valk van het Toekanconcern in Marbella overleden.
Zaterdag 31 januari 2009 vindt in H.Hartkerk van de Edith Steinparochie in Vught de uitvaartdienst plaats van Gerrit van der Valk.  Aansluitend volgt de condoleance in Motel Vught. De familie heeft te kennen gegeven de begrafenis in Nuland in besloten kring te doen plaatsvinden.

Gerrit was tot 1994 samen met diens broers Arie en de inmiddels overleden Klaas de bewindvoerder van de keten van rond de 60 wegrestaurants, die onder de vlag ‘Toekan’ opereert.
Gerrit was de zoon van Martien van der Valk [*1885-+1969] en Rie Mulder, wier elf kinderen bijna allemaal met een hotel werden toebedeeld.

Voor Gerrit waren er naast de glorieuze ontwikkeling en bekendheid van het concern ook enkele dieptepunten in zijn leven, zoals de ontvoering van zijn vrouw Toos van der Capelle [1982], het overlijden van hun zoon Martien [19 juni 2003], die onder Gerrits supervisie Motel Nuland leidde. Martien, genoemd naar zijn grootvader, was voorbestemd om samen met Kees Polman en Ad van der Valk het roer over te nemen.

Ook de belastingontduiking [1989-1994] waarvoor aanvankelijk 15 directieleden, onder wie ook Gerrit [18 februari 1994] en Arie, in Nederland en Curaçao werden opgepakt en de beschuldigingen van onderbetaalde personeelsleden, onveilige motels en slecht gebouwde parkeergarages, zoals in motel Vught en Tiel, waren smetpunten op het blazoen van dit bedrijf. Motel Vught, voortgekomen uit de lunchroom ‘de Witte, vierde overigens in juni 2004 het vijftigjarig bestaan. De start in Vught is ook mogelijk de reden dat Gerrit vanuit de Edith Stein parochiekerk wordt begraven.
In december 1995 werd nog maar net een crisis binnen de familie van wie er enkele mee wilden stoppen, door Gerrit, die later toegaf ook zelf voor zo’n moment gestaan te hebben, bezworen.

Gerrit, die een enorm rechtsgevoel had, gold als een arrogant en eigenwijs mannetje die niet graag met de pers te doen had en in zijn omgang daarmee weinig souplesse toonde. Ook de fiscus kon bij Gerrit geen goed doen, een houding die mogelijk is ontstaan door de claim van 350 miljoen van de fiscus die kort na de ontvoering van zijn vrouw voor wiens vrijlating Van der Valk 13 miljoen gulden betaalde, volgde.
Aanleiding van deze claim die door de fiscus, mede onder gezag van de Arbeidsinspectie, Ministerie van Sociale Zaken en Justitie was ingediend, was een gevolg van weinig gestructureerde boekhouding die de uiteenlopende bv’s verspreid over verschillende landen met zich mee bracht.
Ook de actie schuimkraag [1991-1992] viel voor Van der Valk als een blok op zijn dak. Gerrit ontkende dat er binnen zijn bedrijf ‘.. waar studenten hun studiegeld verdienden en een WAO-er bijverdiende…’, zwart werd betaald. Maar die actie was wel reden om –in Nuland als eerste - een klokkaart in te voeren.
Jaren leidde het echtpaar een teruggetrokken leven in een villa in Gstaad, maar keerde later toch weer naar Nuland terug en vertoefden vaak ook in Spanje.

De uitvaartdienst voor Gerrit van der Valk wordt volgende week zaterdag 31 januari 2009  in de H.Hartkerk van de Edith Steinparochie in Vught gehouden. De condoleance  vindt, na de uitvaartdienst, in motel Vught plaats.

De weduwe Toos van der Capelle en dochter bij de baar met daarachter de kleinzonen en oomzeggers.
foto © henk van esch, 31 januari 2009.


Voor de H.Hartkerk in V0ught waren tenten opgezet voor de ontvangst en om het publiek via beeldschermen de plechtigheid te kunnen laten volgen.
foto © henk van esch, 31 januari 2009

De kist was namens Toos en de kinderen bedekt door vele rozen, een lievelingsbloem van Gerrit.
foto © henk van esch, 31 januari 2009  

 
Kleinzonen en neven dragen de baar. 'Dikke kus Toos' en op het andere lint 'De Kinderen'.
foto © henk van esch, 31 januari 2009.

Meer over de ups en downs van het Van der Valkconcern Van der Valk.

Terug naar boven