Zoeken
Ton Hoes: na 62 jaar Gouden speld als Indiëganger
Printerversie |
-Links: het portret van de in 1947 in Indonesië gesneuvelde militair Jo Jansen [*Den Bosch, 20 oktober 1914]. Jansen kwam om bij het neerhalen van een B25 in Palembang op 21 juni 1947. -Boven: defilé na afloop van de herdenking in het Zuiderpark met o.a. locoburgemeester Geert Snijders en daarachter oud-bestuurslid van de Stichting Gedenkteken Indiëgangers Bernard van der Laar en daarachter Hans Josemans, zoon van de omgekomen militair Jo Jansen en Theo Roeffen die een ooggetuige verlsag deed. -Boven links: drie leerlingen van het St. Janslyceum [dat het Indiëmonument heeft geadpoteerd] dragen een gedicht voor: Pauline Donkers [r] met 'Ik voel me verdrietig', Claire van Oorschot achter de microfoon met 'Waarom?'en Yoeri Vugts met 'Kersenboompje'. -Helemaal: boven het echtpaar Hoes-de Winter en -rechts boven: het uitreiken van de gouden speld van de stichting Gedenkteken Indiëgangers door de voorzitter van de gelijknamige stichting Dirk van Zuidam. foto's © paul kriele, 15 augustus 2009. Voor uitvoeriger reportage zie onderaan deze pagina. |
Gouden speld voor Bosschenaar Ton Hoes
Bij de herdenking rond het eind van de Tweede Wereldoorlog [capitulatie van Japan] zaterdagmorgen 15 augustus 2009, in het Zuiderpark, werd na afloop aan Ton Hoes de gouden speld van de Stichting Gedenkteken Indiëgangers 's-Hertogenbosch uitgereikt. Voorzitter van de gelijknamige stichting Dirk van Zuidam spelde bij de Bosschenaar, die 62 jaar geleden - na zijn lyceumtijd - naar Indië vertrok, de speld op. Hoes ging er met enkele kornuiten als vrijwilliger in dienst om er te strijden voor de 'bevrijding' van Indonesië. Drie jaar later -In 1949 -keerde hij terug.
Tien jaar geleden was hij een van de initiatiefnemers van de stichting Gedenkteken Indiëgangers, die vijf jaar geleden in het Zuiderpark een monument oprichtte ter nagedachtenis aan onder meer 36 jonge Bossche militairen die niet meer van de 'politionele acties' terugkeerden. [Gouden speld, zie verder hieronder]
Voor zijn verdienste -en vanwege het dubbele lustrum- kreeg Hoes, die al enkele onderscheidingstekens op zijn revers toont, dit ereteken.
Ton Hoes toonde zich in een geïmproviseerd dankwoord verrast: 'U denkt hier staat een stoere vent, een oud-militair, maar achter mijn brillenglazen schuilt ook emotie.
Als ik toen - 10 jaar geleden bij het initiatief voor deze stichting Gedenkteken Indiëgangers - had kunnen vermoeden dat er ooit een gouden speld voor zou komen * zie noot
Ik vind het kortom fantastisch, als ik dit woord hier mag gebruiken,' aldus Hoes verwijzend naar de bijeenkomst waar zoveel publiek en genodigden bij elkaar waren.
Het gedenkteken, naar ontwerp van Saskia Vermees, stelt een lotusbloem voor waarvan de bladeren het symbool zijn van de 36 omgekomen Bossche militairen en de bloem het symbool is van de cirkel van leven [groei naar het licht ] en de dood.
*Noot procedure naar monument
Feitelijk heeft de voorbereiding van de stichting en - nog meer - de realisatie van een monument, veel langer geduurd. Hoes heeft zich daartoe veel moeite getroost.
Na afloop van de ceremonie was er een kranslegging. Daaraan namen onder meer loco-burgemeester Geert Snijders,enkele oud-militairen deel. Onder hen bevond zich Hans Josemans, de zoon van de in Indonesië gesneuvelde sergeant/ boordwerktuigkundige Jo Jansen, die een herinnering opdroeg aan zijn vader.
‘s Middags was er bij het HONI-monument bij De Grevelingen ook een herdenking met een Dodenappèl en de kranslegging. Leo Rooze, één van de oudere leden, zal zijn oorlogservaring aan de aanwezige jongeren uiteenzetten.
De organisatie is in handen van de Stichting Gedenkteken Indiëgangers ’s-Hertogenbosch en HONI ‘42-’49.
Uitvoerige Impressie van herdenking Zuiderpark
Boven links: de publieke belangstelling langszij deZuiderparkweg Rechts: de rij genodigden met onder meer vlnr locoburgemeester Geert Snijders, communicatiemedewerkster Susanne van Laarhoven, Hans Josemans, het echtpaar Zuidam met Dirk van Zuidam voorzitter van de stichting Gedenkteken Indiëgangers. en drie leerlingen van het St. Janslyceum Yoeri Vugts, Claire van Oorschot en Paulien Donkers. foto's © paul kriele, 15 augustus 2009. |
Locoburgemeester Snijders:
'Na de capitulatie van Japan, 64 jaar geleden, die een eind maakte aan de Tweede Wereldoorlog, volgde een langdurige onafhankelijkheidsstrijd. Vandaag staan we daar ook bij stil.
Op deze locatie richten we ons op de Bossche gesneuvelde militairen. 36 van hen verloren er hun leven. 'Laat ons bij jullie zijn', sprak Snijders. 'Ook degenen die hier aanwezig zijn, zij lijden in stilte.
's-Hertogenboshc hecht veel waarde aan gedenken. Zij is dankbaar voor het oprichten van dit monument, aldus Snijders, die naast deze internationale gedenkdag op de 15e augustus, ook de nationale herdenking van 4 mei en de Bossche bevrijding, jaarlijks op 27 oktober, noemde.
'Volgend jaar gaat een platform in werking treden,met als taak hoe we de jaarlijkse gedenkdag gaan vieren en dat we blijven gedenken. '
Het hijsen van de vlag half stok en na het spelen van het Wilhelmus, het voorlezen van een gedicht door 3 leerlingen van het St.Janslyceum
De vlag halfstok . foto's © paul kriele, 15 augustus 2009. |
Op de foto leest Paulien Donkers haar gedicht 'Ik voel me erg verdrietig' voor, Claire van Oorschot bracht het gedicht 'Waarom?' |
Het dodenappèl gevolgd door een minuut stilte, het hijssn van de Nederlandse driekleur en het spelen van het Wilhelmus door een ensemble van de Koninklijke Harmonie: KAB. | Yoeri Vugts leest het gedicht 'Kersenboompje' voor waaruit de slotregel: 'Jaargetijden zullen wisselen, maar het gras blijft eeuwig groen'. |
Met Hans Josemans [zoon van Jo Jansen [l] en Theo Roeffen [2e vl] de ooggetuige van het neerschieten van de B25-bommenwerper en drie leerlingen van het St.Janslyceum te weten Yoeri Vugts, Paulien Donkers en Claire van Oorschot werd bij het Indieëmonument aan de Zuiderparkweg een minuut stilte gehouden. | Het voorlezen van de namen van de 36 Bossche slachtoffers van de strijd rond Nederlands-Indië door oud-bestuurslid van de stichting Gedenkteken Indiëgangers Jan Kielman. |
Vooraan een lid van de het ensemble KAB van de Koninklijke Harmonie. | Na het voorlezen van de gedichten speelde ensemble KAB Terang Boelan. |
Hans Josemans de zoon van de gesneuvelde Bossche sergeant Jo Jansen, vertelde zijn herinnering aan zijn vader die op 20 oktober 1914 in Den Bosch werd geboren als zoon van Jan en Marie Jansen van de Veerdonk. In 1939 was moeder overgekomen uit Indië. Ze waren het jaar daarvoor- in 1938 - met de handschoen getrouwd. Vader volgde een opleiding tot monteur aan de technische school in Sumatra. Ik ben in Bandoeg geboren op 24 juni 1944. Jo vertrok weer naar zijn werk. Mijn moeder en ik zijn drie jaar krijgsgevangen geweest van deJapanners In 1945 viel de eerste atoomboom op de Japanse havenstad in Hiroshima... Tussendoor is vader ook nog in de Phillipijnen geweest. Eind 1945 zag mijn vader mijn moeder en mij daar voor het eerst samen. Wij keerden in 1946 terug als repatrianten naar Nederland. Op 23 juni 1947 vertelde moeder mij dat ik geen papa meer had. Hij was verongelukt in Sumatra |
De toenmalige hospic Theo Roeffen vertelt vandaag voor het eerst zijn oorlogsherinneringen. Hij werd in 1946 naar Sumatra uitgezonden om de olievelden op Palembang in te nemen.Roeffen was getuige van het neerschietenvan zijn maten. Roeffen: 'Kort erop begonnen de politionele acties. Dat was op 21 juni 1947. Bij het in brand steken van een drukstation kregen wij luchtsteun van een B25- bommenwerper die echter door de Indonesiëers werd neergeschoten. De B25 was er eentje van ons regiment Stoottroepen 37OVWRS. We gingen op zoek naar het wrak. We hebben provisorisch de lichamen geborgen en begraven. Enkele dagen later keerden we terug naar die geheime begraafplaats en legden de lichamen in kisten. Ik kan nu pas -na 62 jaar -dit voor het eerst vertellen, zegt Roeffen geëemotioneerd. |
Kransleggingen door o.a. Ton Hoes en Dirk van Zuidam van de stichting Gedenkteken Indiëegangers en ... | door locoburgemeester Geert Snijders. foto's © paul kriele, 15 augustus 2009. |
Terug naar boven