Onno Hoes als Brabander binnengehaald

Printerversie
Gepubliceerd op: 02-11-2010 | Gewijzigd op: 04-11-2010
Welkom voor burgemeester Onno Hoes de 119.263 ste burger van Maastricht die  zei er geen tweede paspoort voor nodig te hebben. ...

foto © richard hanssen, grafische ondersteuning,
1 november 2010.

Door massa’s Maastrichtenaren werd Onno Hoes gisterenmiddag -maandag 1 november 2010 - in het stadhuis van Maastricht binnengehaald. Daar werd hem welkom geheten door onder meer de voorzitter van de gemeenteraad Jan Hoen en loco-burgemeester Jacques Costongs. De loco sprak tot een man met ambitie over ‘…een stad met ambitie, die graag in 2018 tot Culturele Hoofdstad wil worden. We zijn er klaar voor,‘ zei Costongs.
De 49-jarige Bosschenaar Onno Hoes, die zoekt naar een appartement en alvast is ingetrokken in een luxe hotel, hield een maidenspeech die klonk als een klok. Daarin markeerde de liberale joodse bestuurder de historie van de Limburgse hoofdstad, die ooit [rond 1200] als eerste stad* in ’t land joden als poirters heeft opgenomen.
In de lijn van die emancipatie schreef ook de Limburger, dat ‘..de stad met Hoes en Albert Verlinde aan zijn zij de stad zijn tweeherigheid terug heeft’ . De redacteur Gybels Hoes citerend: ‘Na de combinatie prins-bisschop van Luik en de Hertog van Brabant is het anno 2010 de beurt aan Onno & Albert.’
De vlot bespraakte Hoes ging uit van de samenhang, het vertrouwen en de inzet van de raadsleden, voor wie hij zal streven naar een harmonieus bestuurbare stad.
Hoes met aan zijn zijde Albert, bracht vele aspecten van het maatschappelijk en persoonlijk leven in beeld. ‘Maastricht, ‘zo beloofde de tamelijk jonge bestuurder en ex-portefeuillehouder voor Economie en Milieu, ‘wordt de komende jaren op de kaart gezet, cultureel en op economisch terrein en zeker ook door samenwerking met de regio.’

Restaurant Amadeus, gelegen om de hoek bij het gemeentehuis, dat een opvallend welkom richtte aan de nieuwe burgemeester.

foto's [vanaf mobiel] © henk engel, 1 november 2010.
Indruk van de honderden gasten die aanwezig waren op de receptie van burgemeester Onno Hoes in de hal van het Maastrichts stadhuis.

Massa’s Maastrichtenaren –van hoog tot laag- en daarbij ook deputaties uit Den Bosch en Brabant stonden tot laat in de avond tot op het bordes van het stadhuis op de Markt in de rij om Hoes en echtgenoot Albert Verlinde de hand te schudden. Sommige Limburgers betreuren het dat er niet ’een van hen’ in het bestuur komt, terwijl anderen het juist voor het chauvinistische Maastricht gelukkig achten dat er een neutrale en liberale Hoes is benoemd, iemand die afstand weet te nemen en de zaken ook met een frisse blik bekijkt.
Tussen het schudden van al die handen door klonk het Maastrichts volkslied dat Hoes en Verlinde meezongen en brachten diverse korpsen en muziekgroepen [o.a. de Potsvrouwen van Camille Oostwegel] een serenade.

* Noot: Joodse poirters
Den Bosch accepteerde Joodse burgers pas in de achttiende eeuw. Gebedsdiensten werden toen nog in privéhuizen gehouden, zoals op Orthenstraat 3 De Gulden Hopsack, nu F.van Lanschot [linkerzijde Ruissche Poort].  Pas rond 1840 kwam er een echte synagoge.


Terug naar boven