Oud-politicus en hoogleraar Antoine Jacobs houdt afscheidsrede

Printerversie

Gepubliceerd op: 01-04-2011 | Gewijzigd op: 11-04-2011
Antoine Jacobs wordt op 30 april 65 jaar. Dat betekent, ondanks zijn wens als hoogleraar Sociaal Recht aan te blijven, dat Jacobs met pensioen gaat.
De in 1946 Vaals geboren Jacobs stond in de jaren 70-80 bekend als raadslid van Stadspartij Knillis. Jacobs’ politieke carrière begon eind jaren 60 bij de KVP, daarop werd de toen 'kritisch-radicale' politicus vice-voorzitter van de KVP-jongeren en vervolgens stapte hij over naar de PPR om zich later bij Knillis aan te sluiten.

Kenmerkend was zijn komen en gaan als raadslid. Aan commissievergaderingen had hij so wie so een hekel, want 'in de raad vinden de debatten plaats'. 
De pijlen van de politicus richtten zich in die jaren op verkeer, groenbeleid, kunst en cultuur.
Daarover had de man, die het zich -als vrijgezelle hoogleraar - kon veroorloven drie maal een sabatical year te nemen, toen uitgesproken standpunten.

>> De volledige uitwerking van het interview van 31 maart 2011 komt binnenkort ook op de site te staan.

Prof. dr. Antoine Jacobs hoogleraar Sociaal Recht in Tilburg, maar ter stede in de jaren 70-80 beter bekend als voormalig raadslid van de Stadspartij Knillis . Vanwege zijn 65ste verjaardag [in april], was vandaag 31 maart 2011, Jacobs laatste werkdag. foto © paul kriele, 31 maart 2011.

Jacobs vindt dat de stad tegenwoordig vooral bureaucratisch geleid wordt . ‘In Den Bosch maken de topambtenaren de dienst uit. In mijn tijd had je nog sterke wethouders die zich aan niets gelegen lieten liggen. Neem Hans Dona, Geert Verkuylen. Hans van Beers of Ton Lensen.

‘Vroeger gold er nog het gezag van de KVP, zoals ‘de Kerk’ ook in de maatschappij de toon zette. Het stadsbestuur telde 5 fracties, nu zijn het er twaalf. Maar in mijn tijd had je de grote overheersende KVP, en dan een hele tijd niks, dan kwam de kleine PvdA-fractie, een stukje VVD, dan van oudsher Bosch Belang en tot slot de Protestants Christelijke Unie. Dat was alles. ‘

De oud–politicus is te spreken over de ontwikkelingen van de binnenstad. Dat is langzamerhand wel beter geworden. Zo werd er 40-50 jaar geleden nog stevig gesloopt. Hele buurten werden verwaarloosd. Neem de Uilenburg. Dat lag in1980 nog helemaal tegen de grond [..]. Daar is nogal wat aan verbeterd. Als je het op lange termijn ziet dan denk ik dat we met die strijd voor een goede zaak hebben gestaan.'
Maar de laatste stadsuitbreidingen [Haverleij en Groote Wielen] vindt hij faliekant verkeerd gepland: “Er zouden meer woningen voor senioren in de binnenstad gebouwd/geregeld moeten worden, zodat er een natuurlijke verschuiving in het woonbestand ten gunste van jongeren ontstaat.’

Ook stond Knillis voor minder autostad en beter openbaar vervoer. Ik kan niet echt zeggen dat dat grote vorderingen heeft gemaakt. Het openbaar vervoer vind ik ronduit slecht in Den Bosch.'
Jacobs zit echt op zijn praatstoel: 'Ik ben tegen parkeergarages in het centrum te zijn. Stadsbezoeken verlopen via het openbaar vervoer of per fiets en anders via de transferia en vervolgens komt men met kleinere bussen naar het centrum. Maar de  fietsvoorzieningen kunnen zonder meer veel beter.
Oh ja, wat we toen 'Groenbeleid' noemden:  ‘Den Bosch was wat parken en plantsoenen betreft  fantasieloos, maar dat is nu redelijk, hoewel er nog te weinig parken zijn.’

Toegespitst op cultuur zegt Jacobs  '...dat het museumkwartier er niets toe doet. Dat zie ik helemaal niet zitten. Het Noordbrabants Museum heeft voor een dergelijk enorm gebouw geen passende collectie en het SM’s kan beter zijn sieraden en potjes verkopen.’
 
Jacobs, die donderdag 31 maart 2011 zijn laatste werkdag had met een ‘afstuderen’ en een afspraak in Amsterdam, waar hij een lezing hield, gaat nu een permanent sabatical ’year’ tegemoet.

Zijn plannen? Terug in de politiek zit er niet in.
Zijn uitgever heeft gevraagd vier boeken, die hij eerder over zijn vakgebied schreef, te actualiseren.

Het sociaal klimaat in Nederland
‘Nederland is wat betreft sociaal recht een gemakkelijk en rustig land. Het ontslagrecht is in Nederland nogal streng vergeleken bij de ons omringende landen. Hier heb je een zgn. boterbriefje nodig van het UWV of de rechter.
Stakingen komen in ons land nauwelijks voor terwijl er in het buitenlanden om de haverklap stakingen zijn.
Wij zijn zo’n voorzichtig volkje dat vooral denkt aan de belangen van de economie. Dan moet je niet teveel gaan staken, terwijl Italianen en Spanjaarden onmiddellijk de straat op trekken. Daar is men toch gepassioneerder. 
Het verschil met de arbeidssituatie in Duitsland bijvoorbeeld is, dat daar de medezeggenschap beter is geregeld.’

De pensionado die 30 jaar universiteit, waarvan 24 jaar hoogleraar, achter de rug heeft, zou graag nog een dag in de week college willen geven, aan de Radboud bijvoorbeeld of bij voorkeur in Italië, het land waarvan hij de taal heeft aangeleerd. Maar de CAO verbiedt nu eenmaal na je 65ste door te werken.

Je hoort de binnenstadsbewoner, die een riant herenhuis heeft langszij de Binnendieze, niet klagen.
Doordat ik een vrijgezel ben gebleven, heb ik me kunnen permitteren na elke zes jaar met verlof te kunnen gaan: de eerste keer in Israël, daarop in Californië én Florida en meer recent één jaar in Rome. Ik heb zelfs voor een collega een stukje van mijn baan ingeleverd en ben 7/10 gaan werken.’
Uit zijn tijd in de VS is het boek ‘Sociaal Recht in Amerika’ voortgekomen. En wat het hem nog meer heeft opgeleverd dat ‘..het je geestelijke rust geeft en dat je je open stelt voor nieuwe dingen en je niet laat leiden door alledaagse zorgen en je agenda.’

Vier maal naamsverwisseling voor Tilburgse universiteit
De universiteit heette bij Jacobs’ benoeming 30 jaar geleden nog ‘Katholieke Hogeschool Brabant’ en maakte nog twee namen door, en heet nu ‘Tilburg University’. ‘Maar zo'n naam vind ik onzin. De KUB was een leuke naam.
Ik heb daar een prachtige tijd gehad. Er zijn banen waar je als jurist meer geld kunt verdienen. Bijvoorbeeld in de dikke advocatuur.
Maar er gaat niets boven een baan in het onderwijs. Je doet aan kennisoverdracht. Je geeft generaties iets van jezelf mee.’
Jacobs' afscheid valt op 16 mei 2011 in de aula van de ‘Tilburg University’, waar hij een lezing geeft over ‘Internationaal Rechtsvergelijk’

 >>>>Volg de link voor het volledig interview met AntoineJacobs

Terug naar boven