Marianne - Strijbosch - Keser op 86-jarige leeftijd overleden

Printerversie

Gepubliceerd op: 24-03-2018 | Gewijzigd op: 24-03-2018
Marianne Keser, bekend Bosch schrijver,  is afgelopen nacht 23 maart 2018, net twee maanden na haar 86ste verjaardag, overleden.
Marianne was een bekende persoonlijkheid, niet alleen vanwege de door haar geschreven kinderboeken, ook door vertalinger er van en door haar aandeel in diverse Bossche musicals en revues. Haar eerste verhalen stonden in 1971 in de kindermagazines Taptoe, Okki en Jippo. Ook het weekblad Margriet nam stukjes van haar op.

Het Bossche lid van de zakenfamilie Keser -opgegroeid in de Jan Heinsstraat- had een bijzondere voorliefde voor 'De Zoete Moeder', over wie zij het boek[ 'Lieve Vrouwe' en 'Anna van Hambroeck' en het aan de Sint Jan gerelateerde 'de Erwtenman' schreef.
Marianne wist vaak ook te relativeren [bijv. na de operatie vanwege een kwaadaardig gezwel begin 2002] met bijv. 'Humor is een kwaliteit'.
En trots was Marianne op haar drie dochters en de drie van haar man Ludo [† 26 april 1971], te weten Heleen, Haneke, Cleem, Jorinde, Monique en Sabine, die zij 'mijn schatten van goud' noemde.

In 2001 werd Marianne Keser uitgeroepen tot Bosschenaar van het jaar voor haar inzet en verdienste op cultureel gebied voor de stad. 

De uitvaartdiens voor Marianne Keser vindt plaats op 3 april 2018 in de Sint Jan /10.30 uur. Aansluitend vindt in besloten familiekring de begrafenis plaats.

Persoonlijke pagina over Marianne Keser  [dd. 28 mei 2005]

Inhoud:
/Reportage presentatie Anna van Hambroeck - 28 april 2005
Presentatie Anna van Hambroeck - 28 april 2005
Boekpresentatie Anna van Hambroeck  -7 april 2005
Nieuw boek maart 2005 van Marianne Keser
Vuurvlinders -Lieve Vrouwe
curriculum vitae
Bosschenaar van ' t jaar

De Bossche Marianne Keser [*Den Bosch, 27 januari 1932] staat bekend om haar kinderboeken, maar zij schreef ook teksten voor [kinder-]musicals en revues. In totaal staan van haar een 25-tal boeken geregistreerd. Zij vertaalde/bewerkte 60 kinderboeken!  foto © gerard monté, 28 april 2005.

Reportage boekpresentatie Anna van Hambroeck - 28 april 2005
Donderdag 28 april 2005 werd in een volle Hervormde Kerk het nieuwste boek van Marianne Keser gepresenteerd: ´ Anna van Hambroeck´. Van Hambroeck was rond 1629 een geëmancipeerde, adellijke, ongehuwde vrouw die het wonderbeeld in een kist naar Brussel heeft gebracht. Mariannne heeft als meisje van 15 jaar deze vrouw nog nagespeeld in de Plechtige Omgang toen zij de kist droeg waarin dat beeld is weggevoerd.

De genodigden op de eerste rij familie, kinderen en kleinkinderen van Marianne en vriend Cor Gilhaus van wie ze bij de tot standkoming van het boek veel steun heeft ondervonden.	Aan de jongste kleinzoon [r] bood ze een exemplaar van het nieuwste boek aan. foto © gerard monté, 28 april 2005.

De boekpresentatie ging omkleed met drie sprekers dr. Hans de Visser Kapucijn, prof. Leon Adriaenssen en dr.Cees Slegers. De voordrachten werd afgewisseld met orgelmuziek van Jacques van den Dool.
Gastheer was boekhandel Heinen.

De kapucijn Hans de Visser ging via een droom terug naar 1629. De Kapucijn vergeleek de bijzonder anti- paapse situatie van 4 eeuwen geleden met de huidige gastvrij opstelling van de Hervormden, van wie een kapucijn in hun kerk mocht preken... foto's © gerard monté, 28 april 2005.	Hij moest er wel even zijn pij voor aantrekken als bewijs dat hij de weddenschap had gewonnen die hij met zijn broeders-in- het-geloof was aangegaan. Dat kwam er op neer dat de Visser het niet zou aandurven- als Kapucijner- in een protestante kerk te gaan preken.

*Adriaenssen noemde onder meer enkele gevolgen van de langdurige oorlog: het platbranden van vele dorpen in de Meierij. In 80 jaar zijn er 40 dorpen in de Meierij platgebrand. Dan was er nog de trek naar de stad van boeren, het leeglopen van die dorpen [o.a. Empel] en het opraken van de oogst, onder meer door brand /door vernietiging. Ook de bezetters pludderde vaak de velden met gewassen. 

Voedselschaarste± Bekend is dat er mensen ¨Leiden en haarlen* veevoeder en bladeren aten uit gebrek aan wat anders.
Behalve de oorzaken- hoog sterftecijfer en daling geboortecijfer - speelde daarin ook mee dat er kinderen als soldaten werden meegenomen..! 
Van de bevolking van de Meierij, eerder 95.000 inwoners, haalde 57.000 burgers de vrede van Munster [1648] niet. 
Adriaenssen noemde nog meer negatieve effecten van oorlogsgweld : In elke oorlog opnieuw worden de tien geboden opgeschort, zoals diefstal, dood/geweld, anti-zedelijkheid.
Daarnaast kostte het de gemeenschap - burgers en de overheid- veel geld. Een oorlog voeren en instandhouden is duur, aldus Adriaenssen.

Een historisch interessante lezing hield de aan de TilburgseUniversiteit afgestudeerde Leon Adriaenssen,die niet eerder gepubliceerde gegevens over de levenomsstandigheden en de gevolgen van de 80-jarige oorlog ter berde bracht.   foto's © gerard monté, 28 april 2005.	De derde spreker was Cees Slegers, de laatste in de rij die moest improviseren doordat zijn voorgangers al wat gras hadden weggemaaid. Maar gezien zijn humorvolle anecdoten zeker geslaagd in zijn boodschap.
Het moment waarop Jacques Stienstra als voorzitter van de 'Stichting Nationaal Monument Sint Jan' de schrijfster, als dank voor haar verdienste voor dit monument, de restauratiepenning aan biedt.	De diverse sprekers werden afgewisseld met orgelmuziek. Het waren variaties van het Magnificat, gespeeld door organist Jacques van den Dool. foto's © gerard monté, 28 april 2005.

Geëmacipeerde  rouw 
Slegers bracht Marianne Keser in beeld als de nieuwe geëmancipeerde schrijfster. ´Wie kennen we in de boeken over de historie van de stad als vrouw?, vroeg Slegers zich af .De laatste die ik tegenkwam was Van Besouw, een vrouwelijke wethouder. Opgeteld kom ik er maar tien tegen Mecheline Spierings, Trix Jacobs, Cok de Bekker, Marion van der Steen en Henny Molhuijsen. Daarnaast heb je ook de nog de Boze Griet en Isabella, maar het een is een kanon, het ander een fort.
Dit boek van en over een Bossche vrouw , dat het thema van de Zoete Moeder behandelt, is geschreven door een Bossche! Ofwel de emancipatie van de vrouw als geschiedschrijver,´ zo sloot Slegers zijn voordracht af.

-Blij en vol trots toont de schrijfster Marianne Keser het eerste exemplaar dat zij zojuist van Yke Schotanus van boekhandel Heinen en tevens haar co-writer heeft ontvangen. Het was geen makkelijke slag, aldus de schrijfster over haar samenwerking met deze 'corrector'. 'Vooral dat laatste hoofdstuk heb ik nagenoeg moeten overdoen,' aldus Marianne -Rechts boven: Coen Free, als tekstschrijver en collega-auteur o.a. van Bossche musicals, een collega voor Marianne.  -Rechts: Frans Peters van de heemkundekring De Boschboom vraagt om een handtekening voor zijn aanwinst het exemplaar 'Anna van Hambroeck'. foto's © gerard monté, 28 april 2005.

Voor Marianne Keser was het vijf jaar geleden- kort na de presentatie van het boek 'Onze Lieve Vrouwe ' in de bouwloods- dat zijn als schrijfster opnieuw begonnen was. Keser:'Ik kon hooguit 2-3 dagen niets om handen hebben, dan begon het weer te kriebelen. Een boek van 416 pagina's dat over het reilen en zeilen gaat van het beeld rond 1629 , daar gaat dit boek over.'

Verslag van Presentatie Boek Anna van Hambroeck  28 april 2005. 
Na voordrachten door drs. Leon Adriaenssen en de kapucijn Hans de Visser en dr. Cees Slegers is vanmiddag in de Nederlands Hervormde kerk het boek van Marianne Keser ‘Anna van Hambroeck’ gepresenteerd. De kapucijn, prekend in een Nederlands Hervormde kerk, vertelde over de contrasten tussen 1629 en 2005 en de strijd tussen de aanhangers van de nieuwe Lutherse leer en de rooms katholieken. ‘Mijn ordegenoten zouden het zich in 1629 niet hebben kunnen voorstellen dat ik hier zou preken,’ aldus de Visser, die om zijn lef te demonstreren een kapucijner pij aantrok.
De kinderboekenschrijfster Mariannen Keser-Strijbosch, die zich van lieverlee meer is gaan toeleggen op – historische - romans, vertelde over haar jarenlange onderzoek en het verschil tussen de visie en aanpak van een vrouw en een mannelijke auteur.
Cees Slegers haakt in zijn voordracht daarop in. Eerst haalde hij het dubbelalbum aan, getiteld ‘s-Hertogenbosch 1185 –1629 [deel I] en 1629-heden [deel lI], waarin nauwelijks een vrouw voorkomt. ‘Anna van Hambroeck’ betekent een keerpunt in de Bossche geschiedschrijving omdat dit boek van [Hambroeck] en over een vrouw [Zoete Moeder] is geschreven door een vrouw [Keser].
‘De emancipatie van de vrouw als geschiedschrijver is begonnen,’aldus Sleegers die met anekdoten en humorvolle aanhalingen een nogal lange ceremonie speels afrondde.
Marianne Keser ontving van de voorzitter van de stichting Nationaal Monument Sint Jan de restauratiepenning omdat zij al die tijd zoveel inzet, betrokkenheid bij en liefde voor de Sint Jan heeft getoond met een nooit aflatende aandacht. ‘Gezien haar werkuren en inzet had dit boek veel duurder moeten zijn,’ aldus Stienstra die aangaf dat sponsoring [mede door komende acties bij Brabants Dagblad en Omroep Brabant], die lage prijs mogelijk heeft gemaakt. - © paul kriele, pagina's marianne keser

Programma boekpresentatie- 7 april 2005
Op donderdag 28 april 2005 wordt in de Nederlands Hervormde Kerk in de Kerkstraat het boek 'Anna van Hambroeck' van Marianne Keser gepresenteerd.
Inhoud van dat programma:
lezingen door dr. L. Adriaenssen lid van de Werkgroep 'Oorlog en samenleving,  pater Hans de Visser Kapucijn en dr. Cees Slegers.

Adriaenssen geeft een lezing over 'Overleven in de frontlinie van de Meierij van 's-Hertogenbosch 1568-1629', de titel van de voordracht van pater Hans de Visser luidt: 'Kapucijnen incognito' en Slegers plaatst het verhaal van Anna van Hambroeck in de Bossche historie. De lezingen worden afgewisseld door orgelspel van Jack van den Dool.
Na de aanbieding van het boek interviewt Yke Schotanus de Bossche schrijfster.

Nieuw boek van Marianne Keser   6 maart 2005.
Op 28 april 2005 presenteert Marianne Keser in de Hervormde Kerk [ Kerkstraat] het eerste exemplaar van haar nieuwe boek. Dat handelt over de adellijke Bossche dame Hamelburg, van wie zijn de familieomstandigheden en historische achtergronden heeft uitgeplozen. Het is opnieuw een historische roman geworden, aldus de 73-jarige Marianne Keser.
De van oorspong kinderboekenschrijfster raakte na een opdracht over een Mariaboek zo geïntegreerd door het verschijnsel van de Zoete Moeder, dat zij zich er verder in heeft verdiept. 
Haar min of meer eerste historische roman betrof ‘Meesterteken’ [mei 1968], een boek over de Erwtenman. Die uitgave was aanleiding om zich op het verschijnsel en begrip Maria te gaan concentreren. Uit die ambitie volgde ‘Lieve Vrouwe’ [mei 2000]. In het boek ’Vuurvlinders’ [september 2001] betrok zij, na een diepgaande studie, de gehele oude woonomgeving van de Orthenstraat en het Water en Vuurplein, een naam die ze zelf had bedacht.  
Gevolg van al die studies en verzameld materiaal is het boek, waarvan de werktitel vrouwe Hamelburg verrassend vernieuwend was, maar dat accepteerde de uitgever niet, aldus de schrijfster.

Levensloop
Maria, Antonia, Augusta- roepnaam Marianne- Keser is een echte Bossche, zij werd geboren in de Jan Heinsstraat. Haar jeugd speelde zich af in de buurt van de brandweerkazerne en het Concertgebouw. 
Het gezin Keser bestond uit vijf jongens en vier meisjes. De jongens waren allen jonger dan Marianne. Guus is naast Marianne, een van de meeste bekende telgen uit het geslacht Keser. Hij kwam later in de zaak en startte het Uitzendbureau Keser. Ook Gé specialiseerde zich in het uitzendwezen en nam later het uitzendbureau Van den Boom over.
Mariannne vertelt verderop dat '.... op welke plek ik ook was of zat, tot ergernnis van mijn zusjes Helma en Mieke, die wél aan de afwas bezig waren, verhalen zat te verzinnen.' Alsof zij de prins was die zijn personeel aan het werk kon zetten. .. 
Vader was een zakenman, hij was filiaalhouder van een kantoormachinehandel. Voor het onderhoud van vele machineparken reisde hij door Brabant.

Het lag voor de hand dat vader Keser, die kort na de oorlog voor zichzelf was begonnen, zijn oudste dochter bij de zaak betrok. Vader vond dat zijn dochter met fantaseren geen geld kon verdienen. 
Na de Mulo reisde Marianne op de fiets door het Brabantse en Gelderse land. Achterop de bagagedrager waren de kantoortbenodigdheden bevestigd. Zij was de tweede vrouwelijke vertegenwoordiger in Nederland die het vakdiploma kantoormachinehandelaar behaalde.

Marianne Keser, gefotografeerd tijdens de Boschlogiemarkt op 6 november 2004. foto © gerard monté, 6 november 2004.

Kantoormachinehandel
Oud Bosschenaren zullen zich nog wel de kantoormachinehandel van Keser in de Kerkstraat herinneren. In de glazen etalages die daar hebben gestaan waren tot rond 1980 een bruidszaak en een kantoormachinezaak ingericht. Die zaken stonden voor de Openbare Nutsschool. Ze werden later afgebroken en daarvoor in de plaats kwam de speelgoedzaak van Bart Smit.
Maar uit de adressenboekjes blijkt dat G. A. Keser begon in de Snellestraat als reparateur van schrijfmachines.
In een advertentie uit de jaren vijftig prijst de vader van Marianne zijn zaak aan:
Kantoormachinehandel 
Keser en Bottelier 
Snellestraat 52
Reparatieinrichting

Toelichting: Volgens Marianne was Bottelier na de oorlog voor korte tijd de compagnon van vader met wie hij de zaak opzette en runde. Snellestraat 52 wordt tegenwoordig ingenomen door restaurant Le Bateau van Wil Mommersteeg.

Getalenteerd
Talent en aanleg manifesteerden zich al op jonge leeftijd bij Marinanne, zoals zij tijdens een cursus Boschlogie vertelde. ' Waar ik ook was of zat, steeds was ik bezig met het schrijven van verhalen.'  
Op haar veertiende werd haar eerste toneelstukje opgevoerd in het patronaatsgebouw van de St. Pieter. Daar danste zij in die tijd met meisjes uit de parochie. Voor de opvoering van haar tweede toneelstuk ' Heks Foetsjiewoe' kreeg zij haar allereerste officiële gemeentelijke vergunning dankzij de tussenkomst van kapelaan Eigenraam van de St.Pieter.
Een van die uitvoeringen, half dans half spel, werd aanleiding tot een studie aan de Nederlandse Balletschool, bij Sonia Gaskell.
Bij haar auditie voerde ze twee fantasiedansen op, de melodieën van Chopin en Dvorak hadden haar erg aangesproken. Juist die geheel eigen-wijze van vertolken was voor de beroemde ballerina/balletdocente reden Marianne aan te nemen.

Twee keer in de week reisde zij voor haar studie klassiek ballet naar Amsterdam waar zij les kreeg van Johanna Zuiver.  Marianne Keser bij de boekpresentatie van 'Vuurvlinders'.  foto © gerard monté, 2 september 2001.

In die Amsterdamse periode mocht zij van haar avder wat meer tijd nemen voor haar eigen dansgroepen die zij inmiddels in de stad had opgezet. Al improviserend en blijk gevend van doorzettingsvermogen wist zij naast de klassiek danskunst haar werk te combineren met Vrije Expressie.
In Utrecht behaalde zij aan de Akademie voor Kunst en Gebaar het diploma lerares Vrije Expressie in woord en gebaar.
Door de klassieke dans te combineren ontstonden haar verhalende dansen. Met haar aanpak was zij haar tijd ver vooruit. De balletschool van Marianne Keser [sedert 1951] raakte wijd en zijd bekend. In die tijd gaf zij al les aan leerplichtige meisjes van de Mater Amabilisschool, die overdag werkten bij De Gruyter Verkade of Lewin. Pas toen er dankzij een kontrakt met een Boxtelse Mulo behoorlijk wat geld tegenover stond mocht zij van vader het werk voor de zaak wat laten schieten.

huwelijk 
In 1959 trouwde Marianne met Ludo Strijbosch, een Bossche hoofdinspecteur van politie van wie zij- naast diens eigen drie dochters- nog eens drie meisjes kreeg.Ludo had zij via de uitvoeringen van de balletschool leren kennen. Het gezin bestond met Helen, Hanneke, Cleem, Jorinde, Monique en Sabine uit acht personen!
Toen haar jongste dochter net zes jaar was geworden overleed Ludo Strijbosch [26 april 1971]. De van oorsprong getalenteerde schrijfster pakte na een moeilijke periode de draad weer op.

De charmante en immer productieve schrijfster Marianne Keser [*1936].  foto © gerard monté, 6 mei 2000.

 
In 1971 begon zij korte verhalen te schrijven voor jeugdtijdschriften Okki, Jippo en Taptoe. ook schreef zij meer dan een jaar kinderverhalen in het blad Margriet.
Haar eerste boek kreeg als titel mee: Prinsesje Sabine heeft de vertelziekte [1973]. In nog geen vijftien jaar zouden er nog twintig titels volgen. 1981 was het jaar waarin haar 100.000ste boek werd verkocht. Heel bekend en drie maal bekroond door kinderjury' s werd ' Op blote voeten naar Moskou' [1981], andere uitgaven volgden:  ' Schots en scheef' , ' Da' s ook niet meer toevallig' en ' Kado op wielen' .
Haar verhalenbundels ' Tussen Bad en bed' , ' Tussne Doezel en Dut' en ' Tussen Gaap en Slaap' worden nog steeds veel gelezen.

Bezeten van taal en barsten vol ideeën liet ze haar inspiraties de vrije loop: de reveus en musicals ' Boschjemijne' , ' Dè nèver nooit nie' en ' De Tommies' , kinderliedjes het kwam allemaal uit haar koker.
Voor de Stichting Schrijvers School en Samenleving gaf zij 16 jaar lezingen op scholen door geheel Nederland. Deze stichting tracht ook nu nog jongeren voor taal en schrijven geïnteresseerd te maken.
In 1988 startte Marianne een studie assistent-makelaar toen zij door een keelaandoening niet meer in staat was lezingen te houden voor grote groepen. Die lijn was niet geheel onverwacht aangezien André van der Veer inmiddels een van haar schoonzonen was geworden.
terugblik 
Haar pad gaat niet over rozen, maar de niet-ingewijden bemerken daar nauwelijks iets van. De goedlachse en steeds optimistische Marianne Keser neemt het leven zoals het is. Anderen zal zij zeker niet met haar tegenslagen vervelen.
Zij legt de inspiratie neer bij haar gezin. Steeds put zij nieuwe moed uit de liefde van haar zes 'schatten van goud' die haar als engelen omringen en met wie- en met hun partners- zij de meeste gelukkige uren beleefd.
'Humor is een tractatie', zei ze eens. 'Het is de redding van veel narigheid en geeft je kans te relativeren.' 
In de Italiaanse wijk op Maaspoort, een van de projecten die zij zelf als makelaar in portefeuille heeft gehad, koos zij domicilie.

Bosschenaar van ' t jaar
In 2001 werd zij uitgeroepen tot Bosschenaar van het jaar vanwege de gedrevenheid waarmee zij verschillende facetten van de rijke Bossche historie in een literaire vorm voor een groot lezerspubliek toegankelijk maakt en door wil geven.
Momenteel is zij herstellende van een ingrijpende borstoperatie en van de onvermijdelijke daarbij behorende bestralingsperiode, ondanks zorgen en spanning brengt haar energie en positieve instelling haar nieuwe acties. 
Zaterdag 23 februari 2002 stapte ze weer door de stad met een bijzondere 'Keser-dag' met meer dan honderd familieleden.

De eerste 'openbare' gelegenheid was de ' Ontmoeting met schrijvers' op 8 maart 2002 in het stadhuis en aansluitend in Theater aan de Parade.
Marianne bereidt zich voor met het uitzoeken van nieuwe historische gegevens voor een mogelijk te publiceren historische roman waarin een cruciale datum in de Bossche geschiedenis centraal staat.

Publicaties
Marianne Keser heeft al meer dan 25- vooral kinderboeken- op haar naam staan. Minder bekend is zij als medescriptwriter van Bossche musicals. 
Haar eerste 'historische roman ' Het Meesterteken' heeft de Erwtenman, een bouwmeester van de St.Jan als centraal thema.. Bij die studie deed zij ook inspiratie op om door te gaan in het meer historiserend schrijven. Er was stof genoeg voor handen voor een tweede roman met de Zoete Lieve Vrouwe van ' s-Hertogenbosch als centrale figuur. De vondst van het beeld ruim zes eeuwen geleden, de wonderen en de Mariaverering zijn items uit haar geromantiseerde geschiedschrijving. Het dagelijks leven in 's-Hertogenbosch met de hoofdfiguren Broeder Woutken, Joffrouw Oda, de schepen Art van der Spanckt, die behalve de kinderen Thijske en Rosaleide, mensen zijn geweest die leefden en werkten in de stad rond 1381, weet Marianne haarfijn te beschrijven.

Boekpresentatie
Het Meesterteken: Vrijdag 1 mei presentatie in de bouwloods, zondag 3 mei 1998 presentatie in boekhandel Heinen van ' Het meesterteken', het verhaal van de erwtenman' .  

Lieve Vrouwe, sij waert verheven Tsertoghenbossche: 
Zaterdag 6 mei 2000 presentatie van ´Lieve Vrouwe´ in de bouwloods. Daar wordt het eerste exemplaar aangeboden aan mgr. Toon Hurkmans. Aansluitend is er een bezoek aan de beeltenis van de Lieve Vrouwe in de Sint Jan.
De Bossche schrijfster Marianne Strijbosch-Keser [*1932] gaat in haar boek Lieve Vrouwe uit van een oud vers van rond 1400. Aan de hand van de daarin voorkomende personen en heeft zij het verhaal opgetekend. 
De lezer maakt kennis met de minderbroeder Woutke, die het beeld een centrale plaats in de Sint Jan bezorgt. We zien de jaloezie en intriges rond de kerkgangers van de St.Jan die het niet kunnen verdragen dat het lelijke beeld tot symbool van het geloof van het gewone volk wordt.

Bij het schrijven heeft Marinanne zich- met een romantisch getinte wending- enige vrijheid gepermitteerd. Ook zij stak bij het schrijven een kaarsje op bij Maria. De trouwe kerkgangster zegt hulp bij het historische verantwoord vastleggen ondervonden te hebben. 

Het eerste exemplaar van ' Lieve Vrouwe' werd door de schrijfster op zaterdag 6 mei 2000 aangeboden aan bisschop Toon Hurkmans in de bouwloods van de St.Jan. Het verhaal over de Zoete Moeder begint ook in die bouwloods waar het afgedankte houten beeld ongeveer 550 jaar geleden werd aangetroffen. foto © gerard monté, 6 mei 2000.

Vervolg bijschrift bij bovenstaande foto:
Na de uitreiking van het allereerste exemplaar van ' Lieve Vrouwe' werd het boek naar het Mariabeeld gebracht alwaar het als huldeblijk aan de Zoete Moeder gebonden in een rood lint op een lessenaar werd gelegd. Daarna kreeg de bisschop alsnog het eerste exemplaar aangeboden.

Bij de plechtigheid was onder meer Don Burgers, voorzitter van het kerkbestuur aanwezig en twee kinderen die figureerden
als de hoofdpersonen uit de historische roman.

Hurkmans tipte in een persoonlijk en humorrijk woordje aan, dat het tegenwoordig moeilijk is het geloof in Maria over te brengen, iets waar hij wel, maar Marianne Keser niet voor gestudeerd had. Maar het lukt haar wel erover te schrijven, aldus de bisschop die door zijn uitspraak enige hilariteit opriep. Misschien dat het boek-met zijn tekstmatige verering voor Maria-binnenkort ook nog op internet te lezen is, aldus wenste de bisschop.

Vuurvlinders boven het Water en Vuurplein
Op 2 september 2001 was de presentatie van ' Vuurvlinders' bij Boekhandel Heinen in aanwezigheid van de oud-brandmeester Willy Walters.
Zes verhalen geschreven rond historische gebeurtenissen die zich afspelen tussen 1549 en 2000 aan het eind van de Orthenstraat, zowel in die straat als op de terreinen erachter waar vroeger de brandweer een kazerne en oefenplaats had.
optimist
In een van de recente edities van de Nieuwsbrief van de familie Keser eindigt Marianne met een persoonlijke bijdrage:
' Ik ben rijk, een rijk mens, en daarvoor dank ik God. Ik ben en blijf een Keser, ik blijf vechten, het leven is nog steeds de moeite waard.' 

Marianne Keser en partner Cor Gilhaus tijdens het programma rond de onthulling van het Prix-de Rome-raam van Marius de Leeuw in het Koningstheater. foto © paul kriele, 28 oktober 2005.

Programma boekpresentatie- 7 april 2005
Op dodnerdag 28 april 2005 wordt in de Nederlands Hervormde Kerk in de Kerkstraat het boek 'Anna van Hambroeck' van Marianne Keser gepresenteerd.

Inhoud van dat programma:

Lezingen door drs. L. Adriaenessen lid van de Werkgroep 'Oorlog en samenleving,  pater Hans de Visser Kapucijn en dr. Cees Slegers.
Adriaenssen geeft een lezing over 'Overleven in de fronflinie van de Meierij van 's-Hertogenbosch 1568-1629', de titel van de voordracht van pater Hans de Visser luidt: 'Kapucijnen incognito' en Slegers plaatst het verhaal van Anna van Hambroeck in de Bossche historie. De lezingen worden afgewisseld door orgelspel van Jack van den Dool.
Na de aanbieding van het boek interviewt YKe Schotanus de Bossche schrijfster.

Nieuw boek van Marianne Keser/ den bosch, 6 maart 2005.
Op 28 april 2005 presenteert Marianne Keser in de Hervormde Kerk [ Kerkstraat] het eerste exemplaar van haar nieuwe boek. Dat handelt over de adellijke Bossche dame Hamelburg, van wie zijn de familieomstandigheden en historische achtergronden heeft uitgeplozen. Het is opnieuw een historische roman geworden, aldus de 73-jarige Marianne Keser.

De van oorspong kinderboekenschrijfster raakte na een opdracht over een Mariaboek zo geïntegreerd door het verschijnsel van de Zoete Moeder, dat zij zich er verder in heeft verdiept. 

Haar min of meer eerste historische roman betrof ‘Meesterteken’ [mei 1968], een boek over de Erwtenman. Die uitgave was aanleiding om zich op het verschijnsel en begrip Maria te gaan concentreren. Uit die ambitie volgde ‘Lieve Vrouwe’ [mei 2000]. In het boek ’Vuurvlinders’ [september 2001] betrok zij, na een diepgaande studie, de gehele oude woonomgeving van de Orthenstraat en het Water en Vuurplein, een naam die ze zelf had bedacht.  
Gevolg van al die studies en verzameld materiaal is het boek, waarvan de werktitel vrouwe Hamelburg verrassend vernieuwend was, maar dat accepteerde de uitgever niet, aldus de schrijfster.


Terug naar boven