Zoeken
Pontificale Uitvaart & afscheid Bluyssen in bisschoppelijk paleis
Printerversie |
Update maandag 12 augustus 2013: Liturgische handreikingen i.v.m. het overlijden van mgr. Bluyssen
Het bisdom heeft de parochies gevraagd om bij he toevrlijden van bisschop Bluyssen, op het hoogfeest van Maria Tenhemelopneming, in de voorbede te bidden voor de overleden bisschop. Dat gebeurde al bij de zondagsvieringen van 10 en 11 augustus 2013.
Tevens worden de parochies gevraagd om donderdag om 11.00 uur in de kerken van het bisdom de dodenklok te luiden, het moment waarop de begrafenis in ’s-Hertogenbosch zal beginnen.
Bericht van zaterdag 10 augustus 2013 Hoge gasten bij Pontificale uitvaartdienst
Bij de pontificale uitvaartdienst aanstaande donderdag 15 augustus, op de de feestdag van Maria Hemelvaart, zullen naast de uitgebreide familie van Jan Bluyssen en de zusters van het Klooster Mariënbrug, ook alle Nederlandse bisschoppen aanwezig zijn. Verwacht wordt dat ook enkele Tweede Kamerleden van het CDA en [oud-] ministers in de kathedraal de plechtige dienst, die gecelebreerd wordt door bisschop Hurkmans met de bisschoppen als co-celebrant, zullen bijwonen.
Nederlandse bisschoppen:
Wim Eijk aartsbisschop Utrecht
Hans van den Hende bisschop Rotterdam
Jos Punt bisschop Haarlem
Gerard Korte bisschop Groningen-Leeuwarden
Jan Liesen bisschop Breda, voorheen vicaris in Den Bosch
Frans Wiertz bisschop Roermond
Mogelijk aanwezig zijn
-Philippe Bär, oud bisschop van Rotterdam,wonend in België
-Huub Ernst emeritus bisschop van Breda, indien zijn gezondheid het hem toelaat. Ernst is een tijdgenoot en de enig nog levende oud/collega van mgr. Bluyssen.
-de in Den Bosch woonachtige Jospeh Lescrouwaet emeritus bisschop van Haarlem en oud directeur van het St. Janscentrum
-Ad Simons oud aartsbisschop van Utrecht, woonachtig in Nieuwkuijk
-de Bossche hulpbisschop Rob Mutsaerts
Bericht van Overlijden en condoleance mgr. Bluyssen dd. 8 augustus 2013.
De 87-jarige mgr. Jan Bluyssen die vanmorgen-donderdag 8 augustus 2013- om 8.15 uur aan een hartaanval overleed., werd vanmiddag uitgedragen uit het klooster van de Zusters Mariënburg aan de St.Janssingel door Klopper en Kramer Uitvaartzorg*, die de uitvaart en begrafenis zal verzorgen. Vanaf dinsdagavond 13 augustus/19.00 uur kan het publiek afscheid nemen van de geliefde monseigneur wanneer diens lichaam ligt opgebaard in het bisschoppelijk paleis.
Ook op woensdag 14 augustus 2013 [16.00 -21.00 uur] bestaat er gelegenheid de bisschop een laatste groet te brengen.
Komend weekend is er voor de zusters en voor de familie in het klooster Mariënburg gelegeheid in besloten kring afscheid van de bisschop te nemen.
De pontificale uitvaartdienst vindt plaats op donderdag 15 augustus/11.00 uur in de Sint Jan. Aansluitend volgt de bijzetting in de crypte van de kapel op de begraafplaats Orthen.
Om 16.00 uur donderdag 8 augustus 2013 werd het condoleanceregister in de St. Jan geopend.
>>Voor reactie bisschop Hurkmans en een In Memoriam [van bisdom] zie onderaan artikel..
* mgr. Rinus Bekkers
Markant in is dat Klopper en Kramer in de tijd van de vader van Roland, Jan Kramer, in mei 1966 de uitvaart heeft verzorgd rond mgr. Bekkers, de voorganger van bisschop Bluyssen.
-Boven: Het lichaam van de overleden bisschop Jan Bluyssen wordt door begrafenisondernemer Klopper & Kramer uit het klooster Mariënburg tijdelijk overgebracht naar het uitvaartcentrum van Klopper & Kramer Uitvaartzorg. -Links: Het condoleanceregister ter ondertekening in de Sint Jan. Onder zijn wapen als bisschop staat Quotidie Ministrans, ofwel Dagelijks dienstbaar. |
Bisschop Hurkmans, die het voorlopige afscheid van de Bluyssen hedenmiddag vanuit het klooser Mariënburg bijwoonde, toonde zich diep getroffen. 'Met het heengaan van bisschop Bluyssen verliest de Nederlandse kerk een groot bestuurder,' aldus Hurkmans in een haastige spoed naar het bisschoppelijk paleis.'Het doet mij veel verdriet.'
Officiële reactie bisschop Hurkmans op het overlijden van mgr. Jan Bluyssen
“Het overlijden van mgr. Bluyssen heeft mij diep geraakt. Hij was de bisschop die mij tot diaken en priester gewijd heeft. Bij mijn bisschopswijding was hij één van de concelebranten. Mijn waardering voor hem is groot. Zeventien jaren was hij bisschop van ’s Hertogenbosch met al het moois, maar ook met alle moeilijkheden die dit ambt met zich meebrengt. Zijn vriendelijkheid, rust en wijsheid hebben hem geholpen in zijn taak. Als emeritus-bisschop bleef hij intens meeleven met de Kerk, met het Bossche bisdom. Daarnaast studeerde hij graag, schreef boeken en vierde het leven met familie en vrienden. Natuurlijk heeft mgr. Bluyssen, net als vele anderen, geleden aan ontwikkelingen in de Kerk, maar hij wist deze in een breder perspectief te plaatsen. Ik zal de vaderlijke aanwezigheid van mgr. Bluyssen ook missen bij de diocesane vieringen, waar hij altijd bij aanwezig probeerde te zijn. Ik vertrouw erop dat mgr. Bluyssen nu met Maria en de heiligen bij de Heer is. Hij heeft immers, net zoals wij dat doen, geloofd in een God van levenden en niet in een God van doden.”
In Memoriam mgr. J.W.M. Bluyssen [van bisdom 's-Hertogenbosch]
Mgr. Johannes Wilhelmus Maria Bluyssen hebben we langer gekend als emeritus-bisschop dan als residerend bisschop. Toch bleef hij buitengewoon geliefd als herder van de Kerk. Enerzijds had hij dat te danken aan zijn liefde voor de mens als drager van het geloof en anderzijds aan zijn persoonlijke bescheidenheid. Ook van zichzelf erkende hij een falende mens te zijn, getuige zijn boek “Gebroken wit”.
Het was een ernstige hartkwaal waaraan mgr. Bluyssen op 23 maart 1983 werd geopereerd. Nog geen jaar later, op 19 november, achter zijn artsen zijn ontslag als residerend bisschop van ’s-Hertogenbosch onvermijdelijk. Het is ook zijn hartkwaal waaraan hij is overleden.
Bij zijn terugtreden als bisschop was mgr. Bluyssen precies 17 jaar in het ambt. In die jaren beleefde hij een enorme omslag in de katholieke geloofsgemeenschap. Als deelnemer aan het Tweede Vaticaans Concilie (11-10/1962 tot 8-12/1965) beleefde hij een kerk vol verwachting en vertrouwen in de vernieuwingen die het ‘aggiornamento’, het openen van de vensters door paus Johannes XXIII opriep.
Een groot verlies voelde men ook bij het overlijden van bisschop Bekkers op 9 mei 1966, die ook al het beeld van open vensters had opgeroepen. Op 12 oktober werd Bluyssen benoemd tot Bekkers opvolger en op 19 november 1966 werd hij geïnstalleerd in de Sint-Janskathedraal. Vernieuwingseisen van een groep gelovigen beleefde hij intens op het Pastoraal Concilie in Noordwijkerhout, van 1968 tot 1970. Het leidde tot een diepgaand zelfonderzoek, beschreven in “Gebroken wit”. Een jaar later bleek het aantal bisdompriesters (niet priesterreligieuzen) sinds 1966 gedaald van 669 tot 553. In 1967 had hij al het grootseminarie in Haaren moeten sluiten en de priesteropleiding ondergebracht bij de Theologische Faculteit in Tilburg. Het luidde een periode in waarin veel minder nieuwe priesters werden gewijd en het actieve priesterbestand snel vergrijsde.
Op matje geroepen bij synode in Rome [februari v1980 ]
Vanwege een aantal zorgelijke ontwikkelingen in de Kerk in Nederland werden de Nederlandse bisschoppen in 1980 bijeengeroepen voor een bijzondere synode onder leiding van paus Johannes-Paulus II. Het was te danken aan mgr. Bluyssen, die de bijzondere synode meemaakte, dat in het Bossche bisdom de situatie aangaande de Kerk rustig bleef. De komst (en verdwijning) van de Acht Mei Beweging in 1985 voltrokken zich toen Bluyssen al met emeritaat was.
Hoewel iedere bisschop, door de aard van zijn ambt, opgeëist wordt voor bestuurlijke zaken, financiën, beleidskwesties, politiek soms – wat er voor Bluyssen allemaal bij hoorde – ging zijn hart uit naar herderlijke taken en het leraarsambt. Veel aandacht besteedde hij aan verkondiging, het bij de mensen brengen van het Woord van God. Dat bleek ook uit zijn opvatting over het bisschopsambt: “Verplicht zijn aan het Evangelie, gebonden door trouw aan Christus, wiens opdracht ik heb uit te voeren … die tot mij komt via en vanuit de Kerk”. Zo formeel als dat klinkt, zo ernstig nam hij die taak ook.
Maar de vaak goedlachse Bluyssen was ook een innemend gesprekspartner voor wie er ook tegenover hem zat of stond. Nooit draaide hij weg als iemand hem een vraag stelde of een gesprek wilde, al waren de onderwerpen soms confronterend en pijnlijk voor de Kerk. Zelden sloeg jij een uitnodiging af, zeker niet als hij daardoor de kans had om met mensen te communiceren. Ook in zijn vele preken sprak hij de mens aan. Preken is het verkondigen van Gods Woord, maar Bluyssen maakte een vertaalslag en zorgde ervoor dat de mensen door dit Woord gesterkt werden en getroost.
Oecumene met dominee Nico van den Akker
De horizon die hij voor ‘zijn’ gelovigen ontvouwde, opende hij ook voor zijn christelijke medebroeders, de protestanten, via zijn vriend ds. dr. Nico van den Akker (overleden op 31 maart 2000). Door hem maakte hij kennis met de reformatorische ambtsdragers in zijn bisdom, door hem kwam het tot een vriendschapsrelatie met het Evangelische bisdom Kurhessen-Waldeck – die tot op de dag van vandaag voortduurt. Met hem ook beleefde Bluyssen bijna jaar op jaar een oecumenisch avontuur in het buitenland. Hoe hartelijk de relatie was, blijkt uit de uitspraak van ds. Van den Akker tijdens het afscheid van mgr. Bluyssen op 2 juni 1984 in de Sint-Jan: “Vriend, Broeder, Bisschop Jan – wees Gode bevolen en blijf nog lang bij ons”. Dat deed hij. Tot vandaag toe.
Terug naar boven