Huisarts 'Bing' Ong

Printerversie

Gepubliceerd op: 16-03-2002 | Gewijzigd op: 19-03-2012
Huisarts Ong overleden  16 maart 2002.
Donderdag 14 maart 2002 is dokter Wim Ong na een lang ziekbed op negentigjarige leeftijd overleden. Ong is geboren op de Noord Molukken uit Chinese ouders.

Dr. Willem Frederik Ong, 1911-2002. foto © familiearchief Ong.

Na zijn HBS-studie in Bandoeng kwam de toen achttienjarige voor een medicijnenstudie naar Nederland [Amsterdam] waar hij zijn - toekomstige- vrouw leerde kennen.
In 1940 vestigde hij zich met een eerste praktijk op de Orthenseweg 43, later op de Antoon der Kinderenlaan.
In die jaren veertig/vijftig/zestig omvatte de praktijk van deze ‘vliegende’ huisarts 5000 patiënten [Vliert en centrum]. Voor de flegmatieke, soms gehaaste dokter kwamen zijn patiënten op de eerste plaats wat wel eens ten koste van het gezin ging.
Dokter Ong wordt dinsdag 19 maart vanuit de kapel in Zuiderschans [11.00 uur] op kerkhof Groenendaal begraven.
  
Levensloop Willem Ong  *Tenate, 15 mei 1911- + ’ s-Hertogenbosch,14 maart 2002.
Willem Fredeirk Ong werd geboren op het Indonesisch eiland Ternate. Dat maakt deel uit van de Molukse eilanden in het voomalige Nederlands-Indië.
Willems vader gunde diens zoon de studie HBS waartoe de jonge Willem naar Bandung moest reizen, de meest nabij gelegen grote stad.

De studentikoze Willem maakte in 1929- amper 18 jaar- de overtocht naar Nederland. Daar pakte hij aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam de studie medicijnen op.
Na afronding van die universitaire opleiding, die overigens succesvol was verlopen, scheepte hij zich in als scheepsarts bij een maatschappij die op Nederlands-Indië voer. Op een van zijn reizen naar Indië brak de Tweede Wereldoorlog uit wat hem belette door te reizen en hem noodzaakte rechtsomkeert naar Nederland te maken.

Zijn wens een specialistenopleiding te gaan [ver]volgen lukte niet. Onder druk ging de negenentwintigjarige huisarts het waarnemerschap aan van een gemobiliseerde huisarts in Oudenbosch.
Bij diens terugkeer vertrok de nog jonge Ong - het was nog steeds oorlog-naar Den Bosch waar hij een praktijk vestigde in de nieuwbouwwijk De Vliert. Daar trouwde hij ook met Johanna Troupin.
Mogelijk zit hier een pensionadres achter in de Brugstraat waar een familie Troupin in die jaren geregistreerd staat¼. 
Per fiets of in een tochtige legerjeep ging de dokter op route naar patiënten in de polders ten noorden van Orthen, of ging hij op ziekenbezoek in een van de Bossche gasthuizen. Daar werd hij vaak aangezien voor een Japanner.... 
vliegende dokter
De anekdoten die over hem de ronde deden bestaan er nog in overvloed: De dokter in de donkerblauwe VW –kever die al sturend recepten uitschreef en in haastige spoed de stad onveilig maakte!
Of ook de ‘vliegende dokter’ die van kraambezoek, via bevalling naar spoedgeval rende, al gooiend met deuren, worstelend in zijn jas, met papieren in zijn mond geklemd de auto uit stapte of een huis verliet. Dat was dokter Ong ten voeten uit. Dat dagelijks ritme onderbrak hij steevast met een middagdutje.
Maar Ong was ook iemand die foeterde als BVV het niet goed had gedaan, en aan het tv-toestel zat gekluisterd bij tennis op Wimbledon, de wereldkampioenschappen voetbal, of de Elfstedentocht.
Zo herinneren zich ook diens zonen Fred en Guus Ong al is hun herinnering vaak ingekleurd door de verhalen van oud-patiënten.

Johanneke Grapperhaus, getrouwd met Guus, is bij Ong doktersassistente geweest. Zij behoudt speelse en emotionele herinneringen aan haar schoonvader:
De man met de kleine handen die de ongeborenen zo uit de moederbuik kon halen.
Iets anders dat zijn ongeduld prijsgeeft was de ceremonie van het injectie geven. Als iemand niet op tijd zijn broek liet zakken ging de naald dwars door de pantalon heen. In d’r haast dook Ong ook wel eens door een open staand raam als men niet snel genoeg naar zijn zin open deed.
Met ‘snelheid en trefzekerkeid in diagnosen’, beschrijft Johanneke de praktijk van deze huisarts. 
op weg naar de ouderdom
Ong, woekerend met aandacht en energie, in eindeloze series spreekuren,visites en nazorggesprekken.
Eind jaren zeventig, toen geraakte de energie wat minder door de leeftijd die vorderde. Na 30 jaar zorg en stress was hem het werk fysiek teveel geworden. 

Dr. Ong zorgde voor een opvolger in zijn praktijk en trad in dienst als geneesheer-directeur van Huize Zonnehove, een instelling voor meervoudige gehandicapte jongeren in Son en Breugel.
Maar spoedig keerde hij terug naar zijn werkstand Den Bosch. Aan de managementkwaliteiten die van hem verwacht werden kon hij niet beantwoorden. Hier pakte hij een systematisch onderzoek op onder bejaarden in de verpleeghuizen De Herven en Meerwijk [Orthen].
De pensioengerechtigde leeftijd weerhield hem er niet van zich te blijven verdiepen in de medische wetenschap, wat zelfs nog duurde tot een jaar voor zijn dood.

Zijn wandelingen of liever gezegd het boodschappen doen gebruikte hij tevens als de noodzakelijke bewegingsoefeningen. Dat betekende voor hem ‘ er even uit zijn’ .
Het deed hem plezier herkend te worden door oud-patiënten. In de praatjes die over en weer ontstonden lepelde hij de antecedenten van hen op en wist er vaak nog de kwaal bij te vermelden waar aan ze geholpen waren.
Hoewel hij zelf de gevolgen van de ouderdom ging ondervinden, een verschijnsel wat zich in zijn laatste levensfasen met een angstwekkend tempo manifesteerde, meer nog maakte hij zich zorgen om zijn echtgenote met wie hij ruim 57 jaar heeft samengeleefd.

In de periode dat hij nog maar spaarzame woorden sprak, waren die steeds aan zijn vrouw besteed.
Fred Ong in zijn In memoriam:’Pa hield zich voor dat er aan de andere kant van dit bestaan ons een geweldige hereniging wacht met al degenen die ons dierbaar zijn.’

Willem Frederik Ong werd op 19 maart 2002 vanuit de kapel van Zuiderschans op het kerkhof Groenendaal begraven. 



Terug naar boven